چرا عیسی جان خود را داد؟
پاسخ کتاب مقدّس
عیسی با دادن جان خود این امکان را فراهم ساخت تا گناه انسانها بخشوده شود و از زندگی جاودان برخوردار گردند. (رومیان ۶:۲۳؛ اِفِسُسیان ۱:۷) عیسی با مرگ خود همچنین ثابت کرد که انسان میتواند حتی تحت سختترین شرایط به خدا وفادار بماند.—عبرانیان ۴:۱۵.
حال ببینیم چگونه مرگ یک انسان میتواند چنین نتایجی را به بار آورد.
۱. عیسی برای «بخشش گناهانمان» مرد.—کولُسیان ۱:۱۴.
نخستین انسان، یعنی آدم، وقتی آفریده شد کامل و بیگناه بود. اما تصمیم گرفت که از خدا نافرمانی کند. نافرمانی آدم، یعنی گناهش روی تمام فرزندان و نوادگان او تأثیری عمیق گذاشت. کتاب مقدّس میگوید: «از طریق نافرمانی یک انسان بسیاری گناهکار شدند.»—رومیان ۵:۱۹.
عیسی نیز همچون آدم کامل بود، اما هرگز گناه نکرد. از این رو، او «قربانی کفّاره برای گناهان ماست.» (۱یوحنا ۲:۲) درست است که آدم با نافرمانی خود خانوادهٔ بشری را آلودهٔ گناه کرد، اما عیسی نیز با مرگ خود تمام انسانهایی را که به او ایمان میورزند، از این آلودگی پاک کرده است.
در واقع میتوان گفت که آدم کل بشر را به گناه فروخت. اما عیسی که به میل خود جانش را برای ما داد، بهای رهایی ما را پرداخت تا بتوانیم جزو خانوادهٔ او شویم. در نتیجه «اگر کسی گناهی کند، مددکنندهای نزد پدر داریم؛ یعنی عیسی مسیحِ عادل.»—۱یوحنا ۲:۱.
۲. عیسی جان خود را داد «تا هر که به او ایمان بورزد، نابود نگردد، بلکه زندگی جاودان یابد.»—یوحنا ۳:۱۶.
خدا آدم را به گونهای آفرید که بتواند تا ابد زندگی کند. اما آدم با گناهی که مرتکب شد خود را محکوم به مرگ ساخت. از طریق آدم، «گناه ... وارد دنیا شد و از طریق گناه مرگ آمد و از آنجا که همه گناه کردند، مرگ در میان همهٔ انسانها شیوع یافت.»—رومیان ۵:۱۲.
اما عیسی با دادن جان خود نه تنها گناه را برداشت، بلکه کسانی را که به او ایمان میورزند، از زیر حکم مرگ آزاد کرد. کتاب مقدّس به طور خلاصه چنین میگوید: «تا همان طور که گناه همراه با مرگ پادشاهی کرد، لطف الٰهی نیز از طریق عدالت پادشاهی کند و حیات جاویدان را توسط سَرورمان عیسی مسیح به ارمغان آورد.»—رومیان ۵:۲۱.
البته، امروزه انسانها هنوز میمیرند. با این حال، خدا وعده داده است که انسانهای درستکار را از زندگی جاودان برخوردار سازد. علاوه بر آن، مردگان را رستاخیز میدهد تا آنان نیز بتوانند از قربانی عیسی فایده ببرند.—مزمور ۳۷:۲۹؛ ۱قُرِنتیان ۱۵:۲۲.
۳. عیسی «تا حد مرگ مطیع گشت» و بدین سان ثابت کرد که انسان میتواند تحت هر گونه سختی یا آزمایشی به خدا وفادار بماند.—فیلیپیان ۲:۸.
آدم با این که از ذهن و بدنی کامل برخوردار بود، از خدا نافرمانی کرد؛ زیرا با خودخواهی درپی چیزی بود که به او تعلّق نداشت. (پیدایش ۲:۱۶، ۱۷؛ ۳:۶) بعدها، دشمن اصلی خدا، شیطان اشاره کرد که اطاعت همهٔ انسانها از روی خودخواهی است و بهخصوص اگر جانشان در خطر باشد حاضر نخواهند بود که از خدا اطاعت کنند. (ایّوب ۲:۴) اما عیسی که انسانی کامل بود به خدا وفادار ماند و حتی حاضر شد مرگی دردآور و ننگین را به جان بخرد. (عبرانیان ۷:۲۶) این عمل عیسی ثابت کرد که انسان میتواند تحت آزمایشها و شرایط بسیار دشوار به خدا وفادار بماند.
سؤالاتی در مورد مرگ عیسی
چرا عیسی برای رهایی انسانها میبایست متحمّل رنج میشد و جان خود را میداد؟ آیا خدا نمیتوانست بدون این قربانی، حکم مرگ انسانها را لغو کند؟
در کلام خدا آمده است که «مزد گناه مرگ است.» (رومیان ۶:۲۳) خدا این قانون را از آدم مخفی نداشت و صریحاً به او گفت که مجازات نافرمانی، مرگ است. (پیدایش ۳:۳) وقتی آدم گناه کرد، «خدا که غیرممکن است دروغ بگوید،» طبق گفتهٔ خود عمل کرد. (تیتوس ۱:۲) بدین سان، آدم نه تنها گناه، بلکه مرگ را نیز که نتیجهٔ گناه است، به نوادگان خود انتقال داد.
هرچند انسانهای گناهکار سزاوار حکم مرگ هستند، خدا «لطف بیکران خود» را نصیب آنان کرد. (اِفِسُسیان ۱:۷) خدا برای این منظور عیسی را به زمین فرستاد تا قربانی شود و از این طریق انسانها از زیر حکم مرگ بیرون آیند. یَهُوَه با فراهم کردن چنین امکانی، فوقالعاده عادلانه و رحیمانه عمل کرده است.
مرگ عیسی چه زمانی بود؟
زمان مرگ عیسی «ساعت نهم» بعد از طلوع آفتابِ روز پِسَح یهودی بود؛ یعنی حدود ساعت سه بعدازظهر. (مَرقُس ۱۵:۳۳-۳۷، پاورقی) این تاریخ به تقویم میلادی برابر با جمعه، اول آوریل سال ۳۳ م. است.
مرگ عیسی در کجا اتفاق افتاد؟
محل اعدام عیسی در عبری جُلجُتا خوانده میشد که به معنی «مکان جمجمه» است. (یوحنا ۱۹:۱۷، ۱۸) این محل «بیرون دروازهٔ شهر» اورشلیم قرار داشت. (عبرانیان ۱۳:۱۲) جُلجُتا احتمالاً روی یک تپه واقع بود؛ زیرا کتاب مقدّس میگوید که برخی میتوانستند اعدام عیسی را «از دور» مشاهده کنند. (مَرقُس ۱۵:۴۰) اما امروزه با قطعیت نمیتوان گفت که جُلجُتا در کجا واقع بود.
مرگ عیسی چگونه صورت گرفت؟
هرچند بسیاری تصوّر میکنند که عیسی روی صلیب اعدام شد، کتاب مقدّس میگوید: «او گناهان ما را در بدن خود بر تیر حمل کرد.» (۱پِطرُس ۲:۲۴) نگارندگان کتاب مقدّس از دو واژهٔ یونانی برای وسیلهای که عیسی روی آن اعدام شد، استفاده کردهاند؛ یکی استاروس و دیگری اکسیلون. بسیاری از محققان کتاب مقدّس به این نتیجه رسیدهاند که این دو واژه به معنی یک تیر ایستاده است، نه دو تیر به شکل صلیب.
چگونه باید مرگ عیسی را گرامی داشت؟
در سالروز عید پِسَح یهودی، عیسی برای پیروان خود رسمی ساده را بنیان نهاد و به آنان گفت: «این را پیوسته به یاد من به جا آورید.» (۱قُرِنتیان ۱۱:۲۴) چند ساعت بعد از آن عیسی به قتل رسید.
نگارندگان کتاب مقدّس عیسی را با برّهای که در پِسَح قربانی میشد، مقایسه کردهاند. (۱قُرِنتیان ۵:۷) برگزاری پِسَح برای اسرائیلیان یادآور آزادی آنان از اسارت بود. به همین سان، برگزاری یادبود مرگ عیسی مسیح نیز برای مسیحیان یادآور آزادی آنان از گناه و مرگ است. از آنجا که عید پِسَح یک بار در سال در ۱۴ نیسان مطابق تقویم قمری برگزار میشد، مسیحیان اولیه نیز یادبود مسیح را یک بار در سال برگزار میکردند.
امروزه نیز هر سال در تاریخی مشخص، مصادف با ۱۴ نیسان، میلیونها نفر در سراسر جهان مراسم یادبود مرگ مسیح را برگزار میکنند.