یَهُوَه به جِدعون وظیفه‌ای دشوار داد (‏دا ۶:‏۲-‏۶،‏ ۱۴‏)‏

جِدعون احساس بی‌کفایتی می‌کرد و خود را شایستهٔ این وظیفه نمی‌دانست (‏دا ۶:‏۱۵‏؛‏ ب۰۲-‏E‏ ۱۵/‏۲ ص ۶-‏۷‏)‏

جِدعون در انجام وظیفه‌اش موفق شد،‏ چون یَهُوَه به او نیرو بخشید (‏دا ۷:‏۱۹-‏۲۲‏؛‏ ب۰۵-‏E‏ ۱۵/‏۷ ص ۱۶ ¶۳‏)‏

یَهُوَه از ما انتظار دارد که با همان قدرتی که داریم او را بپرستیم اما اگر برای ما سخت باشد،‏ او با روح مقدّسش به ما کمک می‌کند.‏—‏اش‍ ۴۰:‏۳۰،‏ ۳۱‏.‏