۱.‏ از بودن در سازمان یَهُوَه چه فایده‌ای می‌بریم؟‏

 بودن در سازمان یَهُوَه در این ایام سخت آخر نعمت بزرگی است.‏ هر چند وضعیت این دنیا وخیم‌تر می‌شود،‏ یَهُوَه یک خانوادهٔ متحد از برادران و خواهران را به ما بخشیده است.‏ (‏مز ۱۳۳:‏⁠۱‏)‏ او همچنین به ما کمک می‌کند تا خانوادهٔ سعادتمندی داشته باشیم.‏ (‏افس ۵:‏۳۳–‏۶:‏⁠۱‏)‏ علاوه بر این به ما حکمت و بینش می‌دهد تا آرامشمان را حفظ کنیم.‏

۲.‏ ما چه کار باید بکنیم و چرا؟‏

^۲ ما مصممیم تا یَهُوَه را با وفاداری خدمت کنیم،‏ اما بعضی وقت‌ها شاید از دست دیگران دلخور شویم،‏ یا به خاطر خطاهایمان،‏ مخصوصاً اگر آن را تکرار کرده‌ایم دلسرد شویم.‏ با وجود این ما باید یَهُوَه را پیوسته خدمت کنیم.‏ در این رابطه سه موقعیت را بررسی می‌کنیم:‏ ۱)‏ وقتی یکی از هم‌ایمانانمان ما را می‌رنجاند،‏ ۲)‏ وقتی همسرمان ما را مأیوس می‌کند و ۳)‏ وقتی به خاطر خطاهایمان دلسرد می‌شویم.‏ علاوه بر این برای هر موقعیت یک شخصیت از کتاب مقدّس را بررسی می‌کنیم.‏

وقتی هم‌ایمانی ما را می‌رنجاند

۳.‏ خادمان یَهُوَه با چه چالشی روبرو می‌شوند؟‏

^۳ ممکن است که شخصیت بعضی از هم‌ایمانانمان ما را اذیت کند.‏ دیگران شاید ما را مأیوس کنند یا از روی بی‌فکری یا بی‌مهری با ما رفتار کنند.‏ پیران جماعت هم ممکن است اشتباه کنند.‏ چنین اتفاقاتی  باعث می‌شود بعضی‌ها شک کنند که این سازمان،‏ سازمان خداست.‏ بنابراین بجای این که «شانه‌به‌شانه» با هم‌ایمانانشان خدمت کنند،‏ ممکن است با کسی که آن‌ها را رنجانده قطع رابطه کنند یا دیگر در جلسات شرکت نکنند.‏ (‏صف ۳:‏⁠۹‏)‏ آیا این رفتار عاقلانه است؟‏ توجه کنید که از یک شخصیت کتاب مقدّس که با شرایطی مشابه روبرو بود چه درسی می‌گیریم.‏

۴.‏ پولُس رسول با چه چالش‌هایی روبرو بود؟‏

^۴ نمونه‌ای از کتاب مقدّس.‏ پولُس رسول می‌دانست که برادران و خواهرانش ناکاملند.‏ کمی بعد از آن که او مسیحی شد،‏ عده‌ای باور نکردند که پولُس واقعاً شاگرد عیسی شده است.‏ (‏اعما ۹:‏۲۶‏)‏ عده‌ای پشت سرش حرف زدند و خواستند وجههٔ او را خراب کنند.‏ (‏۲قر ۱۰:‏۱۰‏)‏ به علاوه پولُس شاهد رفتاری از یک پیر جماعت بود که می‌توانست باعث لغزش دیگران شود.‏ (‏غلا ۲:‏​۱۱،‏ ۱۲‏)‏ همین طور مَرقُس که یکی از همکاران نزدیکش بود او را خیلی مأیوس کرد.‏ (‏اعما ۱۵:‏​۳۷،‏ ۳۸‏)‏ پولُس در هر کدام از این شرایط می‌توانست تصمیم بگیرد که دیگر با آن‌ها رفت‌وآمد نکند.‏ با این وجود او دیدگاه مثبتش را نسبت به برادران و خواهرانش حفظ کرد و در خدمت به یَهُوَه فعال ماند.‏ چه چیزی به پولُس کمک کرد تا با وجود این سختی‌ها ادامه دهد؟‏

۵.‏ چه چیزی به پولُس کمک کرد تا به برادران و خواهرانش نزدیک بماند؟‏ (‏کولُسیان ۳:‏​۱۳،‏ ۱۴‏)‏ (‏تصویر ملاحظه شود.‏)‏

^۵ پولُس برادران و خواهرانش را دوست داشت.‏ محبت پولُس به او کمک کرد تا بر ناکاملی‌های آن‌ها تمرکز نکند،‏ بلکه خصوصیات خوب آن‌ها را ببیند و پند خودش را که در کولُسیان ۳:‏​۱۳،‏ ۱۴ آمده به کار ببرد.‏ ‏(‏خوانده شود.‏)‏ توجه کنید که پولُس چطور با مَرقُس برخورد کرد.‏ با این که مَرقُس پولُس را در اولین سفر میسیونری او ترک کرد،‏ پولُس دلخور نماند.‏ بعدها پولُس در نامه‌اش به کولُسیان گفت که مَرقُس همکار خوب اوست که ‹واقعاً باعث دلگرمی او می‌شود.‏› (‏کول ۴:‏​۱۰،‏ ۱۱‏)‏ وقتی پولُس در روم زندانی بود،‏ مشخصاً درخواست کرد که مَرقُس به کمکش بیاید.‏ (‏۲تیمو ۴:‏۱۱‏)‏ پولُس برادرانش را بخشید و به آن‌ها نزدیک ماند.‏ ما از پولُس چه درسی می‌گیریم؟‏

۶-‏۷.‏ چطور می‌توانیم با وجود کوتاهی‌های هم‌ایمانانمان همچنان به آن‌ها محبت نشان دهیم؟‏ (‏۱یوحنا ۴:‏⁠۷‏)‏

^۶ درسی که می‌گیریم.‏ یَهُوَه از ما می‌خواهد که حتی اگر آسان نباشد،‏ همچنان به برادران و  خواهرانمان محبت نشان دهیم.‏ ‏(‏۱یوحنا ۴:‏۷ خوانده شود.‏)‏ اگر کسی در رفتارش با ما خصوصیات مسیحی را نشان ندهد،‏ می‌توانیم مطمئن باشیم که او سعی می‌کند اصول کتاب مقدّس را دنبال کند و عمداً ما را نرنجانده است.‏ (‏امث ۱۲:‏۱۸‏)‏ خدا خادمان وفادارش را با وجود کوتاهی‌هایشان دوست دارد.‏ وقتی ما اشتباه می‌کنیم،‏ از ما قطع رابطه نمی‌کند و کینه به دل راه نمی‌دهد.‏ (‏مز ۱۰۳:‏⁠۹‏)‏ ما از بخشش یَهُوَه قدردانیم و می‌خواهیم از او سرمشق بگیریم.‏—‏افس ۴:‏۳۲–‏۵:‏⁠۱‏.‏

^۷ فراموش نکنید که با نزدیک شدن پایان این نظام،‏ باید به برادران و خواهرانمان نزدیک بمانیم.‏ ما انتظار داریم که آزار و اذیت بیشتر شود.‏ شاید حتی به خاطر ایمانمان زندانی شویم.‏ در این صورت،‏ بیش از هر زمان به حمایت برادران و خواهرانمان نیاز خواهیم داشت.‏ (‏امث ۱۷:‏۱۷‏)‏ به اتفاقی که برای یک پیر جماعت به نام جوسِپ a در اسپانیا افتاد توجه کنید.‏ او و چند برادر دیگر به خاطر حفظ بی‌طرفی‌شان زندانی شدند.‏ جوسِپ می‌گوید:‏ «در زندان همهٔ ما در یک جا بودیم و بعضی وقت‌ها از دست هم ناراحت می‌شدیم،‏ اما با همدیگر مدارا می‌کردیم و یکدیگر را می‌بخشیدیم.‏ این به ما کمک کرد تا متحد بمانیم و از هم حمایت کنیم.‏ زندانیان دیگر خادم یَهُوَه نبودند.‏ یک بار دستم زخمی و باندپیچی شد و نمی‌توانستم کارهایم را انجام دهم،‏ اما یکی از برادران لباس‌هایم را شست و کارهای دیگری برایم انجام داد.‏ در آن شرایط بد،‏ طعم محبت واقعی را چشیدم.‏» ما دلایل زیادی داریم تا هر چه زودتر مشکلات بین خودمان را حل کنیم.‏

وقتی همسرمان ما را مأیوس می‌کند

۸.‏ زن و شوهرها با چه مشکلاتی روبرو می‌شوند؟‏

^۸ هیچ ازدواجی بدون سختی نیست.‏ کتاب مقدّس به وضوح می‌گوید کسانی که ازدواج می‌کنند «سختی‌هایی در زندگی خواهند داشت.‏» (‏۱قر ۷:‏۲۸‏)‏ ازدواج پیوند دو انسان ناکامل است که خصلت‌ها و علایق متفاوتی دارند.‏ بعضی‌ها از فرهنگ‌ها یا پیشینه‌های مختلفی هستند.‏ دیگران بعد از ازدواج متوجهٔ رفتار خاصّی در همسرشان می‌شوند.‏ هر کدام از این موارد ممکن است مشکل‌ساز شود.‏ شاید شخص به جای اینکه ضعف‌های خودش را ببیند و روی آن کار کند،‏ همسرش را مقصر بداند و حتی فکر کند که جدایی یا طلاق تنها راه حل است.‏ اما آیا مشکلات به این شکل حل می‌شوند؟‏ b توجه کنید که یک شخصیت کتاب مقدّس چطور با وجود اینکه شوهرش مشکلات زیادی برای او درست کرد وفادار ماند.‏

۹.‏ اَبیجایِل با چه سختی‌ای روبرو بود؟‏

^۹ نمونه‌ای از کتاب مقدّس.‏ اَبیجایِل با مردی به نام نابال ازدواج کرد که تندخو و بداخلاق بود.‏ (‏۱سمو ۲۵:‏⁠۳‏)‏ بدون شک برای اَبیجایِل سخت بود که با چنین مردی زندگی کند.‏ آیا اَبیجایِل می‌توانست به ازدواجش پایان دهد؟‏ بله.‏ وقتی نابال به داوود،‏ پادشاه آیندهٔ اسرائیل و مردانش توهین کرد،‏ داوود قصد داشت او را بکشد.‏ (‏۱سمو ۲۵:‏​۹-‏۱۳‏)‏ اَبیجایِل می‌توانست فرار کند و شوهرش را به دست داوود رها کند،‏ اما  پادرمیانی کرد و داوود را راضی کرد که نابال را نکشد.‏ (‏۱سمو ۲۵:‏​۲۳-‏۲۷‏)‏ انگیزهٔ اَبیجایِل چه بود؟‏

۱۰.‏ احتمالاً چه چیزی به اَبیجایِل انگیزه داد تا به ازدواجش پایان ندهد؟‏

^۱۰ اَبیجایِل یَهُوَه را دوست داشت و به معیارهای او در مورد ازدواج احترام می‌گذاشت.‏ او حتماً می‌دانست که خدا به آدم و حوّا در مورد ازدواج چه گفته بود.‏ (‏پیدا ۲:‏۲۴‏)‏ اَبیجایِل می‌دانست که یَهُوَه ازدواج را یک پیوند مقدّس می‌داند.‏ او می‌خواست خدا را خشنود کند.‏ پس تمام تلاشش را کرد تا اهل خانه‌اش،‏ منجمله شوهرش را نجات دهد.‏ او سریع وارد عمل شد تا مانع کشته شدن شوهرش شود.‏ او حتی حاضر بود برای کاری که نکرده بود معذرت‌خواهی کند.‏ واضح است که یَهُوَه این زن شجاع و ازخودگذشته را دوست داشت.‏ زن و شوهرها از نمونهٔ اَبیجایِل چه درسی می‌گیرند؟‏

۱۱.‏ الف)‏ یَهُوَه از زن و شوهرها چه انتظاری دارد؟‏ (‏اِفِسُسیان ۵:‏۳۳‏)‏ ب)‏ از تلاش‌های کارمِن برای حفظ ازدواجش چه یاد می‌گیریم؟‏ (‏تصویر ملاحظه شود.‏)‏

^۱۱ درسی که می‌گیریم.‏ یَهُوَه می‌خواهد که زن و شوهرها به پیوند ازدواج احترام بگذارند و حتی اگر زندگی با همسرشان سخت باشد با هم بمانند.‏ مطمئناً یَهُوَه خوشحال می‌شود وقتی می‌بیند زن و شوهرها سخت تلاش می‌کنند تا مشکلات را حل کنند و به همدیگر محبت و احترام نشان دهند.‏ ‏(‏اِفِسُسیان ۵:‏۳۳ خوانده شود.‏)‏ نمونهٔ کارمِن را در نظر بگیرید.‏ او تقریباً شش سال بعد از ازدواجش مطالعهٔ کتاب مقدّس را با شاهدان یَهُوَه شروع کرد و تعمید گرفت.‏ او می‌گوید:‏ «شوهرم از تصمیمم راضی نبود و به یَهُوَه حسودی می‌کرد.‏ او به من توهین می‌کرد و می‌گفت که مرا ترک می‌کند.‏» با این وجود کارمِن به شوهرش وفادار ماند.‏ او برای ۵۰ سال تلاش کرد تا با محبت و احترام با شوهرش رفتار کند.‏ کارمِن ادامه می‌دهد:‏ «به مرور زمان تلاش کردم احساساتش را درک کنم و با سنجیدگی حرف بزنم.‏ دانستن این که پیوند ازدواج در دید یَهُوَه مقدّس است به من کمک کرد که آن را حفظ کنم.‏ هیچ وقت سعی نکردم شوهرم را ترک کنم،‏ چون یَهُوَه را دوست دارم.‏»‏ c اگر در ازدواجتان دچار مشکل شدید،‏ مطمئن باشید که یَهُوَه از شما حمایت می‌کند تا پایداری کنید.‏

وقتی به خاطر خطاهایمان دلسرد می‌شویم

۱۲.‏ اگر مرتکب گناه جدی شدیم ممکن است چه احساسی داشته باشیم؟‏

^۱۲ اگر مرتکب گناه جدی شویم شاید از خود خیلی دلسرد شویم.‏ کتاب مقدّس می‌گوید که ما  ممکن است بعد از خطا ‹دلشکسته و خرد› شویم.‏ (‏مز ۵۱:‏۱۷‏)‏ برادری به نام روبرت سال‌ها تلاش کرد تا به عنوان خادم جماعت واجد شرایط شود.‏ اما او مرتکب گناه جدی شد و می‌دانست که به یَهُوَه خیانت کرده است.‏ او می‌گوید:‏ «خیلی عذاب وجدان داشتم.‏ حالم خیلی بد بود.‏ زارزار گریه کردم و به یَهُوَه دعا کردم.‏ فکر کردم که یَهُوَه دیگر به دعاهایم گوش نمی‌دهد،‏ چون مأیوسش کرده بودم.‏» اگر مرتکب گناه جدی شدیم شاید احساس کنیم که یَهُوَه ما را رها کرده و دیگر فایده‌ای ندارد که او را پرستش کنیم.‏ (‏مز ۳۸:‏⁠۴‏)‏ در این صورت به شخصیتی از کتاب مقدّس توجه کنید که با وجود این که مرتکب گناه جدی شد،‏ یَهُوَه را ترک نکرد.‏

۱۳.‏ پِطرُس رسول مرتکب چه گناه جدی‌ای شد و قبل از آن چه اشتباهاتی کرد؟‏

^۱۳ نمونه‌ای از کتاب مقدّس‏.‏ شب قبل از مرگ عیسی پِطرُس رسول اشتباهاتی کرد که به گناه جدی منجر شد.‏ اولاً پِطرُس بیش از حد اعتمادبه‌نَفْس داشت و گفت که حتی اگر رسولان دیگر عیسی را ترک کنند او وفادار می‌ماند.‏ (‏مرق ۱۴:‏​۲۷-‏۲۹‏)‏ بعد پِطرُس در باغ جِتسیمانی هوشیار نماند و چند بار به خواب رفت.‏ (‏مرق ۱۴:‏​۳۲،‏ ۳۷-‏۴۱‏)‏ سپس وقتی گروهی برای دستگیری عیسی آمدند،‏ پِطرُس عیسی را ترک کرد.‏ (‏مرق ۱۴:‏۵۰‏)‏ در آخر پِطرُس سه بار عیسی را انکار کرد و قسم خورد که او را نمی‌شناسد.‏ (‏مرق ۱۴:‏​۶۶-‏۷۱‏)‏ وقتی پِطرُس متوجه جدّیت گناه خود شد چه واکنشی نشان داد؟‏ او از شدّت ناراحتی نتوانست جلوی خود را بگیرد و به گریه افتاد.‏ (‏مرق ۱۴:‏۷۲‏)‏ تصوّر کنید که پِطرُس چقدر پریشان شد،‏ وقتی چند ساعت بعد دوستش عیسی کشته شد.‏ پِطرُس حتماً احساس بی‌ارزشی کرد!‏

۱۴.‏ چه چیزی به پِطرُس کمک کرد تا پیوسته به یَهُوَه خدمت کند؟‏ (‏تصویر روی ملاحظه شود.‏)‏

^۱۴ پِطرُس به چند دلیل توانست به خدمت یَهُوَه ادامه دهد.‏ او خودش را منزوی نکرد،‏ بلکه پیش برادرانش رفت و از آن‌ها دلگرمی گرفت.‏ (‏لو ۲۴:‏۳۳‏)‏ به علاوه عیسای رستاخیزیافته،‏ احتمالاً با هدف تشویق پِطرُس به او ظاهر شد.‏ (‏لو ۲۴:‏۳۴؛‏ ۱قر ۱۵:‏⁠۵‏)‏ بعدها عیسی بجای اینکه دوستش پِطرُس را سرزنش کند،‏ به او گفت که مسئولیت بیشتری به او سپرده می‌شود.‏ (‏یو ۲۱:‏​۱۵-‏۱۷‏)‏ پِطرُس می‌دانست که مرتکب گناه جدی‌ای شده است،‏ اما تسلیم نشد و به خدمتش ادامه داد.‏ او مطمئن بود که سَرورش عیسی هنوز دوستش دارد.‏ همین طور هم‌ایمانانش  از او حمایت کردند.‏ ما از نمونهٔ پِطرُس چه یاد می‌گیریم؟‏

۱۵.‏ یَهُوَه می‌خواهد که ما از چه موضوعی مطمئن باشیم؟‏ (‏مزمور ۸۶:‏۵؛‏ رومیان ۸:‏​۳۸،‏ ۳۹‏)‏ (‏تصویر ملاحظه شود.‏)‏

^۱۵ درسی که می‌گیریم.‏ یَهُوَه می‌خواهد ما مطمئن باشیم که دوستمان دارد و آمادهٔ بخشش ماست.‏ ‏(‏مزمور ۸۶:‏۵؛‏ رومیان ۸:‏​۳۸،‏ ۳۹ خوانده شود.‏)‏ وقتی ما مرتکب خطا می‌شویم احساس گناه می‌کنیم که احساسی بجا و طبیعی است.‏ اما نباید فکر کنیم که لایق دوست داشتن یا بخشش نیستیم،‏ بلکه باید سریعاً از دیگران کمک بگیریم.‏ روبرت که قبلاً به او اشاره شد می‌گوید:‏ «چون فکر کردم که می‌توانم با وسوسه مقابله کنم در دام گناه افتادم.‏» او متوجه شد که باید با پیران جماعت صحبت کند.‏ روبرت می‌گوید:‏ «وقتی آن قدم را برداشتم بلافاصله محبت یَهُوَه را از طریق آن‌ها حس کردم.‏ محبت پیران جماعت به من کمک کرد که قبول کنم یَهُوَه مرا ترک نکرده است.‏» اگر ما از گناهانمان توبه کنیم،‏ کمک دیگران را بخواهیم و تلاش کنیم تا خطایمان را تکرار نکنیم،‏ می‌توانیم از محبت و بخشش یَهُوَه مطمئن باشیم.‏ (‏۱یو ۱:‏​۸،‏ ۹‏)‏ چنین اطمینانی به ما کمک می‌کند تا هنگام خطا دست از تلاش نکشیم.‏

۱۶.‏ چرا مصممید که پیوسته به یَهُوَه خدمت کنید؟‏

^۱۶ یَهُوَه از تلاش‌های ما برای خدمت به او در این روزهای آخر بسیار قدردان است.‏ با کمک او می‌توانیم با وجود یأس و دلسردی به خدمتمان ادامه دهیم.‏ ما می‌توانیم محبتمان را به برادران و خواهرانمان بیشتر کنیم و اگر ما را رنجاندند آن‌ها را ببخشیم.‏ وقتی برای حل مشکلات با همسرمان تمام تلاشمان را می‌کنیم،‏ عمق محبتمان به خدا و احتراممان برای پیوند ازدواج را نشان می‌دهیم.‏ اگر مرتکب گناه شویم می‌توانیم کمک یَهُوَه را بخواهیم و از محبت و بخشش او مطمئن باشیم و در خدمت به او ادامه دهیم.‏ بله،‏ ما مطمئنیم که اگر «از انجام کارهای خوب دست نکشیم،‏» یَهُوَه برکات فراوانی به ما خواهد داد.‏—‏غلا ۶:‏⁠۹‏.‏