۱،‏ ۲.‏ الف)‏ خادمان خدا در انتظار چه جایزه‌ای هستند؟‏ ب)‏ چگونه می‌توانیم جایزهٔ خود را همواره مدنظر داشته باشیم؟‏ (‏تصویر ابتدای مقاله ملاحظه شود.‏)‏

مسیحیان مسح‌شده همچون پولُس رسول امیدی گرانقدر دارند.‏ آنان در انتظار این هستند که در آسمان زندگی کنند.‏ پولُس این امید را،‏ یعنی فراخوانی به آسمان را همچون جایزه‌ای از سوی خدا می‌دید.‏ (‏فیلیپ ۳:‏۱۴‏)‏ فراخواندگان،‏ همراه عیسی مسیح در آسمان حکمرانی خواهند کرد و به انسان‌ها یاری خواهند رساند تا به کاملیت دست یابند.‏ (‏مکا ۲۰:‏۶‏)‏ به‌راستی که این امید چقدر گرانقدر است!‏ گروهی نیز در انتظار جایزه‌ای دیگر هستند و امید دارند که تا ابد بر بهشت روی زمین زندگی کنند.‏ بی‌شک این امید مایهٔ شادی آنان است!‏—‏۲پطر ۳:‏۱۳‏.‏

^۲ خواست پولُس رسول این بود که به مسح‌شدگان هم‌ایمانش کمک کند تا به خدا وفادار مانده جایزه را از آن خود کنند.‏ از این رو به آنان گفت:‏ «همواره به آنچه در بالاست بیندیشید.‏» (‏کول ۳:‏۲‏)‏ آنان باید همواره بر امید باارزش آسمانی خود تمرکز می‌کردند.‏ (‏کول ۱:‏۴،‏ ۵‏)‏ در واقع،‏ اگر همهٔ خادمان خدا به برکاتی که او وعده  داده است بیندیشند،‏ جایزهٔ خود را همواره مدنظر خواهند داشت؛‏ حال چه امید آسمانی داشته باشند،‏ چه زمینی.‏—‏۱قر ۹:‏۲۴‏.‏

۳.‏ پولُس در مورد چه خطراتی به هم‌ایمانان مسیحی خود هشدار داد؟‏

^۳ پولُس همچنین به هم‌ایمانان مسیحی خود در مورد خطراتی هشدار داد که می‌توانست آنان را از دریافت جایزه محروم سازد.‏ برای مثال،‏ او به جماعت کولُسیان نوشت که مسیحیان کاذب تلاش می‌کنند خشنودی خدا را با به‌جا آوردن احکام شریعت به دست آوردند،‏ نه از طریق ایمان به مسیح.‏ (‏کول ۲:‏۱۶-‏۱۸‏)‏ پولُس همچنین به خطراتی اشاره کرد که امروزه نیز می‌تواند ما را از دریافت جایزه محروم سازد.‏ او توضیح داد که چگونه می‌توانیم از تمایلات نامشروع دوری کنیم،‏ چگونه با مشکلاتی که بین ما و هم‌ایمانانمان پیش می‌آید برخورد کنیم و چگونه با سختی‌هایی که در خانواده با آن روبرو می‌شویم مقابله کنیم.‏ پندهایی که او در این زمینه داد،‏ امروز نیز برای ما باارزش و مفید است.‏ از این رو می‌خواهیم برخی از هشدارهای پرمهر او را که در نامهٔ او به کولُسیان آمده است،‏ بررسی کنیم.‏

۴.‏ چرا تمایلات نامشروع می‌تواند ما را از دریافت جایزه محروم سازد؟‏

^۴ پولُس پس از این که به هم‌ایمانان خود یادآوری کرد که از چه امید شگفت‌انگیزی برخوردارند،‏ به آنان چنین گفت:‏ «تمایلات خود را که زمینی است،‏ بکُشید؛‏ یعنی امیال نامشروع جنسی،‏ ناپاکی،‏ شهوت عنان‌گسیخته،‏ میل به بدکاری و همچنین طمع.‏» (‏کول ۳:‏۵‏)‏ تمایلات نامشروع بسیار قدرتمند است و می‌تواند ما را از میراث روحانی محروم سازد.‏ برادری که به دلیل تمایلات نامشروع مرتکب گناه شد و جماعت را ترک کرد،‏ پس از بازگشت به جماعت گفت که آن تمایلات «چنان پرقدرت بود و آنقدر بر من تأثیر گذاشت که وقتی به خودم آمدم دیگر دیر شده بود.‏»‏

۵.‏ چگونه می‌توانیم در موقعیت‌های خطرناک از خود محافظت کنیم؟‏

^۵ ما باید به‌ویژه دقت کنیم که در موقعیت‌های وسوسه‌انگیز قرار نگیریم و برای زیر پا گذاشتن معیارهای اخلاقی یَهُوَه وسوسه نشویم.‏ برای مثال،‏ زوجی که قصد ازدواج دارند،‏ خردمندانه است که در شروع دوران آشنایی‌شان در مورد تماس بدنی،‏ بوسیدن و با هم تنها بودن حدومرزهایی بگذارند.‏ (‏امث ۲۲:‏۳‏)‏ همچنین هنگامی که به دلیل شغلمان مسافرت می‌کنیم و تنها هستیم،‏ یا وقتی با جنس مخالف کار می‌کنیم،‏ ممکن است از نظر اخلاقی موقعیت‌های خطرناکی برایمان پیش آید.‏ (‏امث ۲:‏۱۰-‏۱۲،‏ ۱۶‏)‏ اگر شما در چنین موقعیت‌هایی قرار گرفتید،‏ فوراً بگویید که شاهد یَهُوَه هستید،‏ شایسته و محترمانه رفتار کنید،‏ و هرگز فراموش نکنید که رفتارها یا شوخی‌هایی به منظور جلب توجه جنس مخالف می‌تواند نتایج اسفباری داشته باشد.‏ همچنین وقتی که غمگین یا تنها هستیم باید مراقب باشیم.‏ در چنین مواقعی به کسی نیاز داریم که برای ما ارزش قائل باشد.‏ ممکن است چنان احساس تنهایی و ناامیدی کنیم که بخواهیم به سوی هر کسی که به ما توجه نشان دهد جذب شویم.‏ اگر شما در چنین موقعیتی قرار گرفتید،‏ از یَهُوَه و هم‌ایمانانتان کمک بخواهید و نگذارید هیچ چیزی شما را از رسیدن به جایزه محروم سازد.‏—‏مزمور ۳۴:‏۱۸؛‏ امثال ۱۳:‏۲۰ خوانده شود.‏

۶.‏ هنگام انتخاب تفریحات و سرگرمی‌ها چه چیزی را باید همواره مدنظر داشته باشیم؟‏

^۶ برای کشتن تمایلات نامشروع باید از تفریحات و سرگرمی‌های نامشروع دوری کنیم.‏ بسیاری از تفریحات و سرگرمی‌های امروز ما را به یاد وضعیت شهرهای سُدوم و غَمورَه می‌اندازد.‏ (‏یهو ۷‏)‏ بازار تفریحات،‏ روابط نامشروع جنسی را کاملاً طبیعی و بی‌خطر جلوه می‌دهد.‏ از این رو،‏ ما باید همیشه هوشیار بمانیم.‏ در واقع،‏ باید تفریح  و سرگرمی‌ای را انتخاب کنیم که ما را از رسیدن به جایزه محروم نسازد.‏—‏امث ۴:‏۲۳‏.‏

۷.‏ چه مشکلاتی ممکن است در جماعت مسیحی پیش آید؟‏

^۷ بی‌شک همهٔ ما خوشحالیم که عضو جماعت مسیحی هستیم.‏ ما در جلساتمان کلام خدا را مطالعه می‌کنیم و با مهربانی به یکدیگر یاری می‌رسانیم.‏ به این شکل می‌توانیم به جایزه چشم بدوزیم.‏ با این حال،‏ گاه ممکن است به دلیل سوءتفاهم تنش‌هایی در میان اعضای جماعت ایجاد شود.‏ اگر چنین مشکلاتی حل‌وفصل نشود،‏ ممکن است به رنجش و دلخوری بینجامد.‏—‏۱پِطرُس ۳:‏۸،‏ ۹ خوانده شود.‏

۸،‏ ۹.‏ الف)‏ چه خصوصیاتی به ما کمک می‌کند که جایزه را ببریم؟‏ ب)‏ اگر هم‌ایمانی ما را رنجانده است،‏ چه چیز به ما کمک می‌کند که صلح را حفظ کنیم؟‏

^۸ چطور می‌توانیم از رنجش و دلخوری دوری کنیم و خود را از جایزه محروم نسازیم؟‏ پولُس رسول جماعت کولُسیان را چنین ترغیب کرد:‏ «همچون برگزیدگان خدا که مقدّس و محبوبند،‏ شفقت،‏ مهربانی،‏ فروتنی،‏ ملایمت و بردباری را مانند جامه‌ای در بر کنید.‏ حتی اگر دلیلی برای شکایت از دیگری داشته باشید،‏ همچنان یکدیگر را تحمّل کنید و همدیگر را بدون قید و شرط ببخشید.‏ آری،‏ همان طور که یَهُوَه بدون قید و شرط شما را بخشید،‏ شما نیز یکدیگر را ببخشید.‏ اما بر روی همهٔ این‌ها محبت را در بر کنید؛‏ زیرا محبت است که پیوند می‌دهد و کاملاً متحد می‌سازد.‏»—‏کول ۳:‏۱۲-‏۱۴‏.‏

^۹ محبت و مهربانی به ما کمک می‌کند که یکدیگر را ببخشیم.‏ برای مثال،‏ زمانی که سخنان یا اعمال هم‌ایمانی ما را می‌رنجاند،‏ باید به مواقعی فکر کنیم که خودمان نیز با سخنان و اعمالمان دیگران را رنجاندیم،‏ اما آنان ما را بخشیدند.‏ به‌راستی که از محبت و مهربانی آنان قدردان هستیم!‏ ‏(‏جامعه ۷:‏۲۱،‏ ۲۲ خوانده شود.‏)‏ ما به‌خصوص از لطف و محبت عیسی مسیح بسیار قدردانیم که پرستندگان حقیقی را متحد ساخته است.‏ (‏کول ۳:‏۱۵‏)‏ همهٔ ما یَهُوَه را می‌پرستیم،‏ او را دوست داریم،‏ یک پیام را موعظه می‌کنیم و با مشکلات مشابهی روبرو می‌شویم.‏ اگر با محبت و مهربانی یکدیگر را ببخشیم،‏ می‌توانیم بر اتحاد مسیحی‌مان بیفزاییم و چشم‌انتظار جایزه یعنی زندگی ابدی باشیم.‏

۱۰،‏ ۱۱.‏ الف)‏ چرا حسادت خطرناک است؟‏ ب)‏ برای این که حسادت ما را از رسیدن به جایزه محروم نسازد چه باید بکنیم؟‏

^۱۰ نمونه‌های هشداردهنده در کتاب مقدّس به ما یادآوری می‌کند که حسادت می‌تواند ما را از رسیدن به جایزه محروم سازد.‏ برای مثال،‏ قائن به برادرش هابیل حسادت ورزید و او را کشت.‏ قورَح،‏ داتان و اَبیرام به موسی حسادت ورزیدند و با او مخالفت کردند.‏ شاؤل پادشاه نیز به دلیل موفقیت داوود به او حسادت ورزید و سعی کرد او را بکشد.‏ پس جای تعجب نیست که کلام خدا می‌گوید:‏ «هر جا که حسادت و ستیزه‌جویی باشد،‏ بی‌نظمی و هر گونه شرارت نیز خواهد بود.‏»—‏یعقو ۳:‏۱۶‏.‏

^۱۱ اگر خصوصیات محبت و مهربانی را در دلمان پرورش دهیم،‏ به‌آسانی به دیگران حسادت نمی‌کنیم.‏ کلام خدا می‌گوید:‏ «محبت،‏ بردبار و مهربان است.‏ محبت حسادت نمی‌ورزد.‏» (‏۱قر ۱۳:‏۴‏)‏ برای این که اجازه ندهیم حسادت در دلمان ریشه دواند،‏ باید سعی کنیم دیدگاهی همچون دیدگاه یَهُوَه خدا داشته باشیم و برادران و خواهرانمان را اعضای یک بدن یعنی جماعت مسیحی بدانیم.‏ کلام خدا می‌گوید:‏ «اگر عضوی .‏ .‏ .‏ عزّت یابد،‏ تمام اعضای دیگر با او شادی خواهند کرد.‏» (‏۱قر ۱۲:‏۱۶-‏۱۸،‏ ۲۶‏)‏ بنابراین وقتی هم‌ایمانی برکاتی می‌یابد،‏ به جای این که به او حسادت کنیم باید همراه او شادی کنیم.‏ نمونهٔ یوناتان پسر شاؤل پادشاه را در نظر بگیرید.‏ زمانی که داوود وارث تخت پادشاهی شد،‏ یوناتان نه تنها به او حسادت نکرد،‏ بلکه او را تشویق نیز کرد.‏ (‏۱سمو ۲۳:‏۱۶-‏۱۸‏)‏ آیا ما نیز می‌توانیم مانند یوناتان بامحبت و مهربان باشیم؟‏

۱۲.‏ به‌کاربردن چه اصلی در کتاب مقدّس به ما کمک می‌کند که همراه خانوادهٔ خود جایزه را ببریم؟‏

^۱۲ به کار بردن اصول کتاب مقدّس به خانواده‌ها کمک می‌کند که صلح و شادی داشته باشند و به جایزه دست یابند.‏ پولُس رسول به مسیحیان کولُسی چنین پند داد:‏ «ای زنان،‏ چنان که شایستهٔ پیروان سَرور است،‏ مطیع شوهران خود باشید.‏ ای شوهران،‏ پیوسته به زنان خود محبت کنید و با آنان به‌تندی و تلخی رفتار مکنید.‏ ای فرزندان،‏ در هر امری مطیع والدین خود باشید؛‏ زیرا این مایهٔ خشنودی سَرور است.‏ ای پدران،‏ فرزندان خود را رنجیده‌خاطر مکنید،‏ مبادا دلسرد شوند.‏» (‏کول ۳:‏۱۸-‏۲۱‏)‏ بدون شک امروزه نیز به‌کارگیری پند الهامی پولُس به شوهران،‏ زنان و فرزندان فایده می‌رساند.‏

۱۳.‏ یک خواهر مسیحی چطور می‌تواند شوهرش را که پرستندهٔ یَهُوَه نیست به طرف حقیقت جذب کند؟‏

^۱۳ اگر شما خواهری مسیحی هستید و شوهرتان پرستندهٔ یَهُوَه نیست و احساس می‌کنید که او رفتاری مناسب و شایسته با شما ندارد چه باید بکنید؟‏ آیا بجاست که برای بهبود شرایط دربارهٔ رفتار شوهرتان با او جروبحث کنید؟‏ چنین عملی شاید باعث شود که رفتار او تغییر کند.‏ اما آیا او را به طرف حقیقت و پرستش یَهُوَه جذب می‌کند؟‏ احتمالاً خیر.‏ اما اگر سعی کنید به شوهرتان که سرپرست خانواده است احترام بگذارید،‏ صلح را در خانواده رواج داده،‏ یَهُوَه خدا را جلال می‌دهید و ممکن است حتی شوهرتان را به طرف پرستش حقیقی جذب کنید.‏ در آن صورت هر دوی شما می‌توانید به جایزه دست یابید.‏—‏۱پِطرُس ۳:‏۱،‏ ۲ خوانده شود.‏

۱۴.‏ اگر شوهری احساس کند همسرش که پرستندهٔ یَهُوَه نیست به او احترام نمی‌گذارد چه باید بکند؟‏

 ^۱۴ حال اگر شما شوهری مسیحی هستید و همسرتان پرستندهٔ یَهُوَه نیست و احساس می‌کنید که او به شما احترام نمی‌گذارد چه باید بکنید؟‏ آیا بجاست که بر سر او فریاد بکشید و او را مجبور کنید که به شما احترام بگذارد؟‏ مسلّماً خیر!‏ یَهُوَه خدا از شوهران انتظار دارد که در به‌کارگیری اصل سَروری عیسی مسیح را سرمشق قرار داده و محبت نشان دهند.‏ (‏افس ۵:‏۲۳‏)‏ عیسی،‏ سرپرست جماعت مسیحی همواره از خود صبر و محبت نشان داده است.‏ (‏لو ۹:‏۴۶-‏۴۸‏)‏ شوهران مسیحی با الگو گرفتن از عیسی مسیح می‌توانند همسرشان را به طرف پرستش حقیقی جذب کنند.‏

۱۵.‏ یک شوهر مسیحی چطور می‌تواند محبتش را به همسرش ابراز کند؟‏

^۱۵ کتاب مقدّس به شوهران می‌گوید:‏ «ای شوهران،‏ پیوسته به زنان خود محبت کنید و با آنان به‌تندی و تلخی رفتار مکنید.‏» (‏کول ۳:‏۱۹‏)‏ یک شوهر مهربان برای همسرش احترام قائل می‌شود.‏ او به نظرات همسرش گوش می‌دهد و او را مطمئن می‌سازد که نظرات او برایش مهم است.‏ (‏۱پطر ۳:‏۷‏)‏ شاید او گاهی اوقات نتواند مطابق خواست همسرش عمل کند،‏ اما اغلب بعد از مشورت با او،‏ می‌تواند بهتر تصمیم‌گیری کند.‏ (‏امث ۱۵:‏۲۲‏)‏ یک شوهر مهربان همسرش را مجبور نمی‌کند که به او احترام بگذارد،‏ بلکه با اعمالش سعی می‌کند احترام او را به دست آورد.‏ اگر شوهری همسر و فرزندانش را دوست داشته باشد،‏ کل خانواده می‌توانند در خدمت به یَهُوَه شاد باشند و به جایزهٔ حیات ابدی دست یابند.‏

۱۶،‏ ۱۷.‏ شما جوانان چطور می‌توانید از نحوهٔ تربیت والدینتان عصبانی و خشمگین نشوید؟‏

^۱۶ اگر نوجوان هستید و احساس می‌کنید که والدینتان شما را درک نمی‌کنند و شما را محدود می‌سازند،‏ چه باید کنید؟‏ شاید چنان مأیوس و عصبانی شوید که حتی شک کنید خدمت به یَهُوَه بهترین راه زندگی است.‏ اما اگر به دلیل یأس و عصبانیت یَهُوَه را ترک کنید،‏ به‌زودی درخواهید یافت تنها کسانی که در این دنیا شما را واقعاً دوست دارند،‏ والدین مسیحی و دوستانتان در جماعت هستند.‏

^۱۷ اگر والدینتان هیچ‌گاه اشتباهات شما را اصلاح نکنند،‏ از کجا می‌دانید که واقعاً به فکر شما هستند؟‏ (‏عبر ۱۲:‏۸‏)‏ احتمالاً چیزی که شما را ناراحت می‌کند نحوه‌ای است که والدینتان شما را تأدیب می‌کنند.‏ سعی کنید به جای تمرکز بر نحوهٔ تأدیب آنان،‏ درک کنید که چرا شما را تأدیب می‌کنند.‏ آرامش خود را حفظ کنید و زود عصبانی و خشمگین نشوید.‏ کلام خدا می‌گوید:‏ «آن که زبان خود را بازمی‌دارد صاحب معرفت است،‏ فهیم است مردی که خوی آرامی دارد.‏» (‏امث ۱۷:‏۲۷‏)‏ مصمم باشید که عاقلانه رفتار کنید،‏ یعنی پند و نصیحت را بپذیرید و از آن درس بگیرید؛‏ حال به هر شکلی که به شما پند دهند.‏ (‏امث ۱:‏۸‏)‏ به‌راستی داشتن والدینی که یَهُوَه خدا را دوست دارند،‏ هدیه‌ای باارزش است.‏ آنان می‌خواهند به شما کمک کنند که به جایزهٔ حیات ابدی دست یابید.‏

۱۸.‏ چرا مصمم هستید که همواره بر جایزه چشم بدوزید؟‏

^۱۸ آینده‌ای درخشان در انتظار همهٔ ماست؛‏ چه امید زندگی فناناپذیر در آسمان داشته باشیم و چه امید زندگی ابدی بر زمین.‏ ما اطمینان داریم که امیدمان واقعیت خواهد یافت،‏ زیرا آفریدگار جهان هستی آن را وعده داده است.‏ او در کلامش می‌گوید:‏ «جهان از شناخت خداوند پر خواهد شد.‏» (‏اشع ۱۱:‏۹‏)‏ به‌زودی تمام کسانی که بر زمین زندگی می‌کنند از تعالیم یَهُوَه فایده خواهد برد.‏ به‌راستی این جایزه‌ای است که می‌خواهیم برای به دست آوردن آن تلاش کنیم.‏ پس باشد که وعده‌های یَهُوَه را به یاد داشته باشیم و اجازه ندهیم که هیچ چیز ما را از رسیدن به جایزه محروم سازد!‏