در یکی از اردوهای مدرسه برخی پسران نوجوان به دلیل ایجاد مزاحمت جنسی برای دیگر دانش‌آموزان پسر مورد بازخواست قرار گرفتند.‏ تمامی این پسران،‏ دانش‌آموز یکی از مدارس خصوصی و معروف کانادا بودند.‏ لئونارد استِرن در روزنامهٔ اوتاوا سیتی‌زن می‌نویسد:‏ «هوش و تحصیلات یا برخورداری از خانواده‌ای مرفه نوجوانان را از انجام کارهای ناشایست مصون نمی‌کند.‏»‏

این روزنامه‌نگار می‌نویسد:‏ «قاعدتاً انتظار می‌رود در تربیت فرزندان آموزش اصول رفتاری و اخلاقی هدف اصلی والدین باشد،‏ اما به نظر می‌رسد،‏ امروزه آنان بیشتر به تحصیلات و داشتن شغلی پردرآمد برای فرزندانشان اهمیت می‌دهند.‏»‏

بی‌شک تحصیل در مدرسه مهم است.‏ اما بهترین تحصیلات هم نمی‌تواند انسان را در مقابله با امیال نادرست و تمایلات بد موفق سازد.‏ پس چطور می‌توان در زمینهٔ اصول رفتاری و اخلاقی از آموزش لازم برخوردار شد؟‏

کتاب مقدّس همچون آیینه است.‏ با خواندن آن محدودیت‌ها و ضعف‌هایمان را بهتر می‌بینیم.‏ (‏یعقوب ۱:‏۲۳-‏۲۵‏)‏ در عین حال این کتاب به ما کمک می‌کند که تغییرات لازم را نیز در خود ایجاد کنیم و خصوصیاتی را در خود پرورش دهیم که در ما صلح و آرامش به وجود می‌آورد؛‏ خصوصیاتی مثل نیکویی،‏ مهربانی،‏ صبر،‏ خویشتنداری و محبت.‏ این کتاب در مورد محبت چنین می‌گوید:‏ «محبت است که پیوند می‌دهد و کاملاً متحد می‌سازد.‏» (‏کولُسیان ۳:‏۱۴‏)‏ چرا محبت چنین خصوصیت بی‌نظیری است؟‏ در کتاب مقدّس در مورد این خصوصیت آمده است:‏

• «محبت،‏ بردبار و مهربان است.‏ محبت حسادت نمی‌ورزد،‏ خودستایی نمی‌کند و غرور ندارد.‏ محبت رفتار ناپسند ندارد،‏ در پی نفع خود نیست و به‌راحتی خشمگین نمی‌شود.‏ محبت کینه به دل نمی‌گیرد.‏ محبت از بدی شادمان نمی‌شود،‏ اما با راستی شادی می‌کند.‏ محبت با همه چیز مدارا می‌کند،‏ .‏ .‏ .‏ در همه چیز پایداری می‌کند.‏ محبت هرگز از میان نمی‌رود.‏»—‏۱قُرِنتیان ۱۳:‏۴-‏۸‏.‏

• «کسی که همسایهٔ خود را دوست می‌دارد،‏ به او بدی نمی‌کند.‏»—‏رومیان ۱۳:‏۱۰‏.‏

• «بیش از هر چیز،‏ با تمام وجود به یکدیگر محبت کنید؛‏ زیرا محبت،‏ انبوه گناهان را می‌پوشاند.‏»—‏۱پِطرُس ۴:‏۸‏.‏

وقتی با کسانی هستید که شما را دوست دارند،‏ چه احساسی دارید؟‏ احساس امنیت و آرامش؟‏ راحتی و آسایش؟‏ بله،‏ شما اطمینان دارید که آنان خوبی شما را می‌خواهند و هیچ‌وقت از روی عمد به شما صدمه نمی‌زنند.‏

محبت می‌تواند انسان‌ها را بر آن دارد که به خاطر دیگران تغییرات اساسی در خود ایجاد کنند.‏ نمونهٔ آن جورج است.‏ زمانی که دخترش،‏  فرزندی به دنیا آورد،‏ او واقعاً دوست داشت که با نوه‌اش وقت بگذراند.‏ اما مشکلی وجود داشت.‏ جورج خیلی سیگار می‌کشید و دامادش نمی‌خواست که او در کنار بچه سیگار بکشد.‏ جورج چه کرد؟‏ با این که ۵۰ سال سیگار کشیده بود به خاطر نوه‌اش آن را ترک کرد.‏ به‌راستی عشق و محبت چه قدرتی دارد!‏

محبت خصوصیتی اکتسابی است.‏ پدرمادر نقش بزرگی در پرورش این خصوصیت در فرزندشان دارند.‏ آنان به فرزندشان غذا می‌دهند،‏ از او مراقبت می‌کنند و اگر درد و ناراحتی داشته باشد به کمکش می‌شتابند.‏ پدرمادرِ دلسوز با فرزندشان صحبت می‌کنند و به او آموزش می‌دهند.‏ در صورت نیاز او را تأدیب می‌کنند که شامل آموزش اصولی است که راه درست و نادرست را به او نشان می‌دهد.‏ علاوه بر این آنان خود برای فرزندشان نمونه‌اند،‏ طوری که فرزند بتواند آنان را سرمشق قرار دهد.‏

متأسفانه برخی والدین مسئولیتشان را آن گونه که باید انجام نمی‌دهند.‏ آیا به این معنی است کسانی که چنین والدینی داشته‌اند محکوم به شکستند؟‏ به هیچ‌وجه!‏ افراد مسن حتی آنان که در خانواده‌های ناکارآمد و ناسالم بزرگ شده‌اند تغییرات شگرفی در زندگی‌شان ایجاد کرده‌اند و افرادی قابل اعتماد و مفید برای جامعه شده‌اند.‏ در مقالهٔ بعد با افرادی آشنا خواهیم شد که از دید دیگران تغییرناپذیر و اصلاح‌ناپذیر بوده‌اند.‏