مراجعه به متن

مراجعه به فهرست مطالب

خدا دعاهای ما را مستجاب می‌گرداند

خدا دعاهای ما را مستجاب می‌گرداند

خدا دعاهای ما را مستجاب می‌گرداند

کُرنیلیُوس مردی بود که با دعاهای مستمر و صمیمانه‌اش همواره رضامندی و عنایت خدا را جویا بود.‏ بر طبق کتاب مقدس او سرداریِ سپاه روم را بر عهده داشت،‏ ولی از موقعیت خود به نحوی پسندیده استفاده می‌کرد و به مستمندان «صدقهٔ بسیار» می‌داد.‏—‏اعمال ۱۰:‏۱،‏ ۲‏.‏

در آن زمان،‏ جماعت مسیحی از یهودی‌نژادان،‏ یهودیان نوکیش،‏ و سامریان تشکیل شده بود.‏ اما کُرنیلیُوس،‏ غیریهودی و نامختون بود و به جماعت مسیحی نیز تعلق نداشت.‏ آیا این موضوع باعث شد که دعاهای او به حساب نیاید؟‏ خیر،‏ یَهُوَه خدا کُرنیلیُوس و اعمالی را که او مطابق دعاهایش انجام می‌داد از نظر دور نداشت.‏—‏اعمال ۱۰:‏۴‏.‏

کُرنیلیُوس با راهنمایی فرشته‌ای با جماعت مسیحی آشنایی نزدیک پیدا کرد.‏ (‏ اعمال ۱۰:‏۳۰-‏۳۳‏)‏ بدین طریق او و اهل خانه‌اش این موهبت بزرگ را یافتند که اولین اعضای غیریهودی و نامختون جماعت مسیحی گردند.‏ یَهُوَه خدا شرح‌حال این مرد را درخور آن دانست که بخشی از کلام الهی در کتاب مقدس گردد.‏ کُرنیلیُوس مسلماً برای آنکه تمام جنبه‌های زندگی‌اش را با معیارهای خدا هماهنگ سازد تغییرات زیادی در زندگی‌اش به وجود آورده بود.‏ (‏ اشعیا ۲:‏۲-‏۴؛‏ یوحنا ۱۷:‏۱۶‏)‏ امروزه شرح‌حال کُرنیلیُوس مشوق همهٔ ما انسانهایی است که از ملل مختلف جهان جویای رضامندی و عنایت یَهُوَه می‌باشیم.‏ به چند نمونه توجه نمایید.‏

نمونه‌هایی از روزگار ما

خانم جوانی ساکن هندوستان نیاز شدیدی به تسلی داشت.‏ او در ۲۱ سالگی ازدواج کرده بود،‏ و کمی پس از تولد فرزند دوم خود هنگامی که هنوز ۲۴ سال بیش نداشت همسرش را از دست داد.‏ حال او با یک دختر ۲ ماهه و یک پسر ۲۲ ماهه بی‌یار و یاور شده بود.‏ آن زن براستی به تسلی نیاز داشت!‏ اما به کجا می‌توانست پناه ببرد؟‏ یک شب در اوج غم و اندوه به خدا دعا کرد و گفت:‏ «پدر آسمانی،‏ لطفاً مرا با کلام خودت تسلی بده.‏»‏

صبح روز بعد شخصی به ملاقات او آمد.‏ آن شخص شاهد یَهُوَه بود و اتفاقاً در آن روز موعظهٔ خانه به خانهٔ مأیوس‌کننده‌ای داشت چرا که کمتر کسی درِ خانهٔ خود را به روی او گشوده بود.‏ او خسته و مأیوس می‌خواست به خانه خود بازگردد،‏ که ناگهان بدون دلیلی خاص تصمیم گرفت درِ یک خانهٔ دیگر را نیز بزند.‏ در آنجا او آن زن بیوه را ملاقات کرد،‏ به داخل دعوت شد،‏ و نشریه‌ای را که حاوی توضیحاتی از کتاب مقدس بود به وی داد.‏ آن زن از خواندن آن نشریه و گفتگویش با آن شاهد بسیار تسلی یافت.‏ او در مورد وعدهٔ خدا در خصوص رستاخیز مردگان و ملکوت خدا که زمین را در آیندهٔ نزدیک به بهشت مبدل می‌سازد،‏ چیزهای زیادی آموخت.‏ از همه مهمتر او با خدای حقیقی،‏ یَهُوَه،‏ آشنا شد و محبت کسی را که دعایش را جواب داده بود در دلش جای داد.‏

نُرِ،‏ که شاهد یَهُوَه است در شهر جارج در کشور آفریقای جنوبی زندگی می‌کند.‏ او تصمیم می‌گیرد که یک ماه را به کار موعظه تمام‌وقت اختصاص دهد و پیش از آغاز خدمت خود از صمیم قلب در دعا از یَهُوَه می‌خواهد که در یافتن شخصی واقعاً علاقمند به مطالعهٔ کتاب مقدس به او کمک کند.‏ در محدودهٔ موعظهٔ این خواهر شخصی زندگی می‌کرد که در ملاقات قبلی با نُرِ بسیار ناخوشایند رفتار کرده بود.‏ با این حال او جرأت به خرج می‌دهد و درِ آن خانه را دوباره می‌زند.‏ با کمال تعجب متوجه می‌شود که مستأجر جدیدی به نام نُلین به آنجا نقل‌مکان کرده است.‏ جالب آنکه نُلین و مادرش کمی پیش از آن دعا کرده بودند که بتوانند موضوعات و مطالب کتاب مقدس را درک کنند.‏ نُرِ گفت:‏ «وقتی به آنان مطالعهٔ کتاب مقدس را پیشنهاد کردم با کمال میل پذیرفتند.‏» نُلین و مادرش بسرعت پیشرفت کردند و پس از مدتی با نُرِ به فعالیت شفای روحانی پرداختند.‏

شرح‌حال زوجی در شهر ژوهانسبورگ آفریقای جنوبی مثال دیگری در تأیید قدرت دعاست.‏ یکی از شنبه شبهای سال ۱۹۹۶ بود.‏ در آن شب زندگی زناشویی دنیس و کارول کاملاً به مرز از هم پاشیدن رسیده بود.‏ آنان به عنوان آخرین راه چاره تصمیم گرفتند دعا کنند و این کار را تا دیروقت چندین بار تکرار کردند.‏ ساعت یازده صبح روز بعد،‏ شاهدان یَهُوَه درِ خانهٔ آنان را زدند.‏ دنیس در را باز کرد و به شاهدان گفت صبر کنند تا همسرش را صدا کند.‏ دنیس به همسرش کارول گفت اگر بگذاری اینان به خانه بیایند دیگر ماندگار می‌شوند.‏ کارول به یاد دنیس آورد که شب پیش آنان در دعا طلب کمک کردند و شاید همین جواب دعایشان باشد.‏ بدین ترتیب شاهدان را به داخل دعوت کردند و مطالعهٔ کتاب مقدس را از طریق کتاب معرفتی که بشر را به زندگی جاودانی هدایت می‌کند آغاز نمودند.‏ دنیس و کارول از آنچه آموختند بسیار متعجب شدند.‏ بعدازظهر همان روز برای اولین بار به جلسه‌ای که در سالن ملکوت شاهدان یَهُوَه در آن محل برگذار می‌شد قدم گذاشتند.‏ دنیس و کارول با اجرای آموخته‌های خود از کتاب مقدس،‏ راه حلی برای مشکل زناشویی‌شان پیدا کردند.‏ اکنون ایشان شاد و خرسند از جمله ستایشگران تعمیدیافتهٔ یَهُوَه هستند و به طور مرتب با همسایگان خود در مورد موضوعات مبتنی بر کتاب مقدس صحبت می‌کنند.‏

حال اگر تصور کنیم شایستگی دعا کردن نداریم چطور؟‏

افراد بی‌ریایی هستند که احساس می‌کنند به سبب زندگی ناسالم خود شایستگی دعا کردن به خدا را ندارند.‏ عیسی مسیح از مأمور مالیاتی حکایت کرد که همین احساس را داشت.‏ او به صحن معبد آمد اما خود را لایق ندانست به محلی که به منظور دعا در نظر گرفته شده بود برود.‏ او «دور ایستاده .‏ .‏ .‏ به سینهٔ خود زده،‏ گفت:‏ ‹خدایا بر من گناهکار ترحّم فرما.‏›» (‏ لوقا ۱۸:‏۱۳‏)‏ عیسی گفت که دعای این مرد مقبول خدا واقع شد.‏ این موضوع ثابت می‌کند که یَهُوَه خدا براستی بزرگوار بوده،‏ و با کمال میل دست یاری به سوی گناهکارانی که خالصانه توبه می‌کنند دراز می‌کند.‏

به شرح‌حال مرد جوانی به نام پُل اهل آفریقای جنوبی توجه کنید.‏ پُل در کودکی همراه با مادر خود به جلسات مسیحی می‌رفت.‏ اما،‏ طی سالهای تحصیلش در دبیرستان معاشرت با جوانانی را آغاز کرد که در طریق خدا قدم بر نمی‌داشتند.‏ پس از پایان دبیرستان،‏ او به ارتش دولت آپارتاید آفریقای جنوبی ملحق شد.‏ پس از چندی دوست‌دختر او به نحو غیرمنتظره‌ای او را ترک کرد.‏ این راه و رسم زندگی،‏ پُل را بسیار ناخشنود و افسرده کرد.‏ او بعدها گفت:‏ «سالها بود که صادقانه به خدا دعا نکرده بودم،‏ یک شب نشستم و در دعایی از یَهُوَه طلب کمک کردم.‏»‏

هنوز مدتی از دعایش نگذشته بود که مادرش او را برای سالگرد یادبود مرگ مسیح به جماعت دعوت کرد.‏ (‏ لوقا ۲۲:‏۱۹‏)‏ در نظر پُل،‏ این کار مادرش بسیار عجیب آمد،‏ چرا که او علناً خودرأیی و عدم علاقهٔ خود را به کتاب مقدس نشان داده بود.‏ او گفت:‏ «من این دعوت را جواب یَهُوَه به دعایم محسوب کردم و احساس می‌کردم باید متقابلاً کاری بکنم.‏» از آن پس پُل در همهٔ جلسات جماعت حضور یافت و بعد از چهار ماه مطالعهٔ کتاب مقدس برای غسل تعمید واجد شرایط شد.‏ او همچنین دورهٔ مهندسی خود را رها کرد و تصمیم گرفت کار تمام‌وقت موعظه را پیشهٔ خود کند.‏ اکنون پُل مردی بسیار سعادتمند است و اعمال گذشته‌اش دیگر او را افسرده و غمگین نمی‌کنند.‏ وی اکنون یازده سال است که در دفتر شعبهٔ انجمن برج دیده‌بانی در آفریقای جنوبی مشغول به خدمت است.‏

براستی که یَهُوَه با اجابت دعاهای ما چقدر بزرگواری خویش را ثابت می‌کند و «جویندگان خود را جزا [یعنی پاداش] می‌دهد!‏» (‏ عبرانیان ۱۱:‏۶‏)‏ بزودی روز عظیم یَهُوَه فرا خواهد رسید و به تمام شرارتها پایان خواهد داد.‏ در این بین،‏ امت یَهُوَه نیز هر گاه برای کسب نیرو و راهنمایی برای انجام کار حیاتی موعظه به درگاه او دعا کنند،‏ یَهُوَه دعای ایشان را مستجاب می‌گرداند.‏ آری،‏ اینچنین است که هم‌اکنون چندین میلیون نفر از مردم تمام ملل جهان می‌توانند با جماعت مسیحی آشنا،‏ و از معرفت کتاب مقدس که ما را به حیات جاودانی هدایت می‌کند برخوردار گردند.‏—‏یوحنا ۱۷:‏۳‏.‏

‏[تصویر در صفحهٔ ۵]‏

دعای خالصانهٔ کُرنیلیُوس باعث شد پطرس رسول به ملاقات او برود

‏[تصویر در صفحهٔ ۶]‏

دعا بسیاری را از اندوه و درماندگی نجات داده است

‏[تصاویر در صفحهٔ ۷]‏

چه نیکوست که برای درک کتاب مقدس به خدا دعا کنیم

زوجها می‌توانند برای استحکام پیوند زناشویی‌شان در دعا به خدا،‏ طلب کمک کنند