یَهُوَه یاور و مددکار ما
یَهُوَه یاور و مددکار ما
«اعانت من از جانب خداوند است، که آسمان و زمین را آفرید.» — مزمور ۱۲۱:۲.
۱، ۲. الف) چرا میتوان گفت که همهٔ ما روزی به کمک نیاز پیدا میکنیم؟ ب) یَهُوَه چگونه مددکاری است؟
آیا کسی وجود دارد که هرگز نیاز به کمک پیدا نکرده باشد؟ برای همهٔ ما موقعیتهایی در زندگی پیش میآید که به کمک دیگران نیاز پیدا میکنیم. وقتی با مسئولیتی سنگین یا مشکلی بزرگ و یا درد جانگداز مرگ عزیزی روبرو میشویم نیاز داریم دردمان را با دوستی دلسوز در میان بگذاریم و از این طریق تا حدّی از فشار آن بکاهیم. اما حتی دلسوزترین دوست و مددکارمان نیز شاید در موقعیتی نباشد که بتواند چنانکه باید به ما کمک کند.
۲ البته مددکاری نیز وجود دارد که از لحاظ توانایی نامحدود است و از هیچ کمکی به ما فروگذار نیست. مزمورنویس این دوست دلسوز را چنین معرفی میکند: ‹اعانت من از جانب یَهُوَه است.› ( مزمور ۱۲۱:۲) در این مزمور میبینیم که چگونه مزمورنویس با اطمینانی کامل از کمک و اعانت یَهُوَه صحبت میکند. چگونه وی چنین توکّلی به یَهُوَه پیدا کرده بود؟ برای جواب به این سؤال بجاست مزمور ۱۲۱ را بررسی کنیم. این مزمور به ما کمک میکند تا به چشم دل، دست نیرومند یَهُوَه را در زندگی خود ببینیم.
مددکار همیشگی ما
۳. مزمورنویس چشمان خود را به سوی چه کوههایی برمیافراشت، و چرا؟
۳ مزمورنویس در آغاز، قدرت آفرینندگی یَهُوَه را اساس اطمینان و توکّل به او قرار داده میگوید: «چشمان خود را به سوی کوهها برمیافرازم، که از آنجا اعانت من میآید. اعانت من از جانب خداوند است، که آسمان و زمین را آفرید.» ( مزمور ۱۲۱:۱، ۲) مزمورنویس در این مزمور با اشاره به کوهها در واقع کوه خاصّی را مد نظر داشت. از آنجا که اورشلیم در منطقهٔ کوهستانی یهودا واقع است، کوهی که مزمورنویس به آن اشاره میکند کوهی است که معبد یا به اصطلاح مسکن یَهُوَه بر روی آن واقع بود. ( مزمور ۱۳۵:۲۱) احتمالاً وی با نگاه کردن به کوههای اورشلیم و معبد نشان میداد که به یَهُوَه توکّل کامل دارد. چنین توکّلی از کجا سرچشمه میگرفت؟ در واقع وی در این مزمور میگوید: ‹یَهُوَه که قادر بوده است آسمان و زمین را بیافریند آیا کاری در دنیا وجود دارد که نتواند برای من انجام دهد!› — اِشَعْیا ۴۰:۲۶.
۴. چگونه مزمورنویس نشان میدهد که یَهُوَه لحظهای از نیازهای خادمان خود غافل نمیشود، و چرا این موضوع به ما دلگرمی میدهد؟
۴ مزمورنویس در ادامه توضیح میدهد که یَهُوَه همیشه مزمور ۱۲۱:۳، ۴) یَهُوَه به هیچ وجه نمیگذارد شخصی که با تمام دل و جان به او توکّل کرده است «لغزش خورد» یا چنان بیفتد که قادر به بلند شدن نباشد. ( امثال ۲۴:۱۶) آری، یَهُوَه همچون شبانی هوشیار از گوسفندان خود مراقبت میکند. براستی که چقدر باعث دلگرمی است که شبان مهربانمان حتی لحظهای از نیازهای ما غافل نمیشود. او شبانهروز مراقب و محافظ ماست.
نیاز خادمان خود را مد نظر قرار میدهد: «او نخواهد گذاشت که پای تو لغزش خورد. او که حافظ توست نخواهد خوابید. اینک او که حافظ اسرائیل است، نمیخوابد و به خواب نمیرود.» (۵. چرا مزمورنویس اشاره میکند که یَهُوَه «به دست راستت» است؟
۵ مزمورنویس با اعتماد به اینکه یَهُوَه خادمان وفادار خود را حفظ میکند نوشت: «خداوند حافظ تو میباشد. خداوند به دست راستت سایهٔ تو است. آفتاب در روز به تو اذیت نخواهد رسانید و نه مهتاب در شب.» ( مزمور ۱۲۱:۵، ۶) در مشرقزمین مسافران به دلیل آفتاب سوزان اغلب به سایه پناه میبرند. یَهُوَه نیز هنگام سختیها و مصایب سایهٔ خود را از سر ما کم نمیکند. به علاوه، مزمورنویس اشاره میکند که یَهُوَه «به دست راستت» میباشد. در دوران باستان، سرباز با دست چپ سپر خود را نگاه میداشت و طرف راستش بیحفاظ میماند. همرزمی که در طرف راست او میجنگید در واقع از او محافظت میکرد. یَهُوَه نیز همچون همرزمی وفادار در وقت نیاز در کنار خادمان خود میباشد.
۶، ۷. الف) مزمورنویس چگونه تأکید کرده است که یَهُوَه هرگز از کمک کردن به خادمان خود باز نخواهد ایستاد؟ ب) چرا ما نیز میتوانیم مانند مزمورنویس به یَهُوَه توکّل کامل داشته باشیم؟
۶ آیا روزی یَهُوَه از کمک کردن به خادمانش باز خواهد ایستاد؟ هرگز! مزمورنویس در خاتمه میگوید: «خداوند تو را از هر بدی نگاه میدارد. او جان تو را حفظ خواهد کرد. خداوند خروج و دخولت را نگاه خواهد داشت، از الآن و تا ابدالآباد.» ( مزمور ۱۲۱:۷، ۸) مزمورنویس در آیهٔ ۵ از افعال حال استفاده کرده میگوید: «خداوند حافظ تو میباشد.» اما در آیات ۷ و ۸ افعال آینده بکار برده است: «از تو حفاظت خواهد کرد.» آری، خادمان واقعی یَهُوَه کاملاً اطمینان دارند که یَهُوَه در آینده نیز همچنان از آنان اعانت خواهد کرد. آنان در هر کجا که باشند و با هر مشکلی که مواجه شوند یَهُوَه یار و مددکارشان خواهد بود. — امثال ۱۲:۲۱.
۷ سرایندهٔ مزمور ۱۲۱ اطمینان قلبی داشت که کسی که با قدرت عظیم خود همه چیز را آفریده است، قادر است از خادمان خود نیز مانند شبانی دلسوز و نگهبانی هوشیار مراقبت کند. از آنجا که یَهُوَه تغییر نکرده است، ما نیز میتوانیم مانند مزمورنویس به یَهُوَه توکّل کامل داشته باشیم. ( مَلاکی ۳:۶) آیا منظور این است که یَهُوَه ما را از هر صدمهای مصون نگاه میدارد؟ خیر. لیکن اگر همیشه به او توکّل کنیم او کاری میکند که در مواجهه با مشکلات هیچ خللی در ایمانمان ایجاد نشود. یَهُوَه به طرق مختلف دست اعانت به سوی ما دراز میکند. اکنون میخواهیم چهار طریق آن را بررسی کنیم. در این مقاله میبینیم که یَهُوَه چگونه به خادمان خود در عهد باستان کمک میکرد و در مقالهٔ بعدی کمکهای او به خادمانش در روزگار حاضر را مورد بررسی قرار خواهیم داد.
کمک فرشتگان
۸. چرا تعجبی ندارد که فرشتگان به رفاه خادمان خدا اهمیت میدهند؟
۸ یَهُوَه میلیونها فرشته را تحت فرمان دارد. ( دانیال ۷:۹، ۱۰) این فرشتگان وفادارانه ارادهٔ او را به جا میآورند. ( مزمور ۱۰۳:۲۰) آنان به خوبی میدانند که یَهُوَه پرستندگان خود را بسیار دوست میدارد و مایل است به ایشان کمک کند. بیدلیل نیست که فرشتگان اینچنین به رفاه خادمان خدا بر روی زمین اهمیت میدهند! ( لوقا ۱۵:۱۰) چقدر باید مایهٔ شادی فرشتگان باشد وقتی یَهُوَه از آنان برای کمک به انسانها استفاده میکند. یَهُوَه چگونه از فرشتگان برای کمک به خادمانش در دوران باستان استفاده کرده است؟
۹. یَهُوَه چگونه از خادمین وفادار خود محافظت کرده است؟
۹ یَهُوَه بارها به فرشتگان قدرت داد تا از انسانهای وفادار مراقبت کنند و آنان را از مصیبت برهانند. برای مثال، یَهُوَه هنگام نابودی شهرهای سُدُوم و غَمورَه دو فرشته برای نجات لوط و دو دخترش گسیل داشت. ( پیدایش ۱۹:۱، ۱۵-۱۷) تنها یک فرشته ۱۸۵٬۰۰۰ سرباز آشوری را که قصد حمله به اورشلیم را داشتند نابود ساخت. ( ۲پادشاهان ۱۹:۳۵) وقتی دانیال به چاه شیران انداخته شد، یَهُوَه «فرشتهٔ خود را فرستاده، دهان شیران را بست.» ( دانیال ۶:۲۲، ۲۳) فرشتهای نیز پِطْرُس رسول را از زندان رهایی داد. ( اَعمال ۱۲:۶-۱۱) در کتاب مقدّس نمونههای فراوانی در مورد محافظت فرشتگان از انسانها وجود دارد و سخن مزمور ۳۴:۷ را تأیید میکند که میگوید: «فرشتهٔ خداوند گرداگرد ترسندگان او است. اردو زده، ایشان را میرهاند.»
۱۰. یَهُوَه چگونه از فرشتهای برای قوّت بخشیدن به دانیال استفاده کرد؟
۱۰ گاهی نیز یَهُوَه فرشتگان خود را برای تشویق و قوّتقلب دادن به خادمان وفادارش فرستاده است. نمونهٔ بسیار خوب آن را میتوان در باب ۱۰ کتاب دانیال مشاهده کرد. در آن زمان دانیال نزدیک به ۱۰۰ سال داشت. وی احتمالاً به دلیل خرابی اورشلیم و تأخیر در بازسازی آن دلسرد و مأیوس شده بود. همچنین مشاهدهٔ رؤیایی که اوضاع مخوف آینده را نشان میداد بیشک او را غمگین کرده بود. ( دانیال ۱۰:۲، ۳، ۸) یَهُوَه با مهربانی فرشتهای را فرستاد تا او را قوّتقلب دهد. آن فرشته چندین بار به دانیال یادآور شد که بسیار «محبوب» خداست. تأثیر این سخنان بر آن نبی سالخورده چه بود؟ وی به فرشته گفت: «مرا قوّت دادی.» — دانیال ۱۰:۱۱، ۱۹.
۱۱. سرگذشت چه کسانی در کتاب مقدّس نشان میدهد که خدا از فرشتگان برای هدایت فعالیت موعظه استفاده کرده است؟
۱۱ یَهُوَه همچنین از فرشتگان برای هدایت فعالیت موعظه استفاده کرده است. برای مثال فرشتهای فیلِپُّس را هدایت کرد تا خواجهسرایی اهل اتیوپی را یافته در مورد مسیح به او موعظه کند و او را تعمید دهد. ( اَعمال ۸:۲۶، ۲۷، ۳۶، ۳۸) اندکی بعد، مطابق ارادهٔ خدا بشارت به افراد نامختون و غیریهودی موعظه شد. وقتی فرستادگان کُرنیلیوس پیش پِطْرُس رفتند به او گفتند: «کُرنیلیوس . . . از فرشتهٔ مقدّس الهام یافت که تو را به خانهٔ خود بطلبد و سخنان از تو بشنود.» پِطْرُس نیز با کُرنیلیوس در مورد مسیح موعظه کرد و به این ترتیب نخستین شخص نامختون به جماعت مسیحی پیوست. ( اَعمال ۱۰:۲۲، ۴۴-۴۸) براستی چقدر باعث خوشحالی است که پیببرید خدا شما را به کمک فرشتهای با شخصی صالح آشنا کرده است!
کمک روحالقدس
۱۲، ۱۳. الف) چرا رسولان عیسی اطمینان داشتند که روحالقدس قادر است از آنان حمایت کند؟ ب) روحالقدس چگونه مسیحیان قرن اوّل را قوّت بخشید؟
۱۲ عیسی اندکی پیش از عروج به آسمان به رسولانش اطمینان داد که بدون کمک و مددکار رها نخواهند شد و توضیح داد که پدر آسمانیاش «تسلّیدهنده یعنی روحالقدس» را بدیشان عطا خواهد کرد. ( یوحنّا ۱۴:۲۶) رسولان نیک میدانستند که یَهُوَه قادر است با کمک روحالقدس از آنان حمایت کند. آنان نمونههای فراوانی در متون الٰهی خوانده بودند که نشان میداد یَهُوَه چگونه با کمک روحالقدس که قویترین نیروی عالَم است از امّت خود پشتیبانی کرده است.
۱۳ یَهُوَه در برخی موارد با روح خود انسانها را قوی میساخت. برای مثال، روحالقدس به برخی از داوران قوّت بخشید تا اسرائیلیان را از بند اسارت برهانند. ( داوران ۳:۹، ۱۰؛ ۶:۳۴) یا به مسیحیان قرن اوّل نیرو و اراده داد تا با وجود مخالفتهای بسیار با غیرت موعظه کنند. ( اَعمال ۱:۸؛ ۴:۳۱) توفیق این خادمان در مأموریتهایشان گواهی روشن بر فعال بودن روحالقدس بود. براستی که هیچ عامل دیگری نمیتوانست سبب شود انسانهایی «بیعلم و اُمّی» بتوانند بشارت را در تمام ممالک شناختهشدهٔ آن زمان موعظه کنند! — اَعمال ۴:۱۳؛ کُولُسیان ۱:۲۳.
۱۴. یَهُوَه چگونه از روحالقدس برای روشن ساختن ذهن خادمانش استفاده کرده است؟
۱۴ یَهُوَه همچنین از روحالقدس برای روشن ساختن ذهن امّتش استفاده نموده است. او با کمک روحالقدس به یوسف توانایی داد تا خواب نبوی فرعون را تعبیر کند. ( پیدایش ۴۱:۱۶، ۳۸، ۳۹) همچنین با کمک روح خود ارادهاش را بر سادهدلان مکشوف و از متکبّران مخفی نمود. ( متّیٰ ۱۱:۲۵) پولُس رسول در خصوص اموری که یَهُوَه بر «دوستداران خود» معلوم میسازد گفته است: «خدا آنها را به روح خود بر ما کشف نموده است.» ( ۱قُرِنتیان ۲:۷-۱۰) انسان تنها به کمک روحالقدس قادر است به ارادهٔ خدا پی ببرد.
کمک کتاب مقدّس
۱۵، ۱۶. یوشَع برای آنکه حکیمانه عمل کند میبایست چه میکرد؟
۱۵ کتاب مقدّس که یَهُوَه به انسانها الهام نموده «به جهت تعلیم مفید است» و خادمانش را قادر میسازد تا برای ‹هر عمل نیکو آراسته بشوند.› ( ۲تیموتاؤس ۳:۱۶، ۱۷) کتاب مقدّس حاوی نمونههای فراوانی است که نشان میدهد در دوران باستان امّت خدا از بخشهایی از کتاب مقدّس که در اختیار داشتند فایدهٔ بسیار میبردند.
۱۶ این کتاب رهنمودهای مفیدی در اختیار پرستندگان خدا قرار داده است. یَهُوَه وقتی مسئولیت رهبری اسرائیل را به یوشَع محوّل کرد به او گفت: «این کتاب تورات از دهان تو دور نشود، بلکه روز و شب در آن تفکّر کن تا برحسب هر آنچه در آن مکتوب است متوجه شده، عمل نمایی زیرا همچنین راه خود را فیروز خواهی ساخت، و همچنین کامیاب خواهی شد.» یَهُوَه به یوشَع وعده نداد که ناگهان از عالَم غیب حکمت دریافت خواهد کرد. یوشَع میبایست «کتاب تورات» را میخواند و در آن تعمّق میکرد تا بتواند با حکمت رفتار نماید. — یوشَع ۱:۸؛ مزمور ۱:۱-۳.
۱۷. چگونه دانیال و یُوشیّا از نوشتههای الهامیای که در اختیار داشتند فایده بردند؟
۱۷ خادمان خدا از طریق کتاب مقدّس با خواست و ارادهٔ خدا آشنا میشدند. دانیال از روی نوشتههای اِرْمیا پی برد که چه مدت اورشلیم میبایست مخروبه باقی بماند. ( اِرْمیا ۲۵:۱۱؛ دانیال ۹:۲) یُوشیّا، پادشاه یهودا نیز از نوشتههای مقدّس فایدهٔ بسیار برد. در زمان سلطنت وی اسرائیلیان از یَهُوَه دور شده بودند و مدتها بود که پادشاهان دستنوشتهای از روی کتاب مقدّس تهیه نمیکردند. ( تثنیه ۱۷:۱۸-۲۰) اما هنگام تعمیر معبد اتفاق غیرمنتظرهای رخ داد؛ «کتاب تورات» یعنی احتمالاً همان نسخهای که موسی حدود ۸۰۰ سال پیش از آن به تحریر در آورده بود یافت شد. یُوشیّا پس از شنیدن سخنان تورات متوجه شد که چقدر از ارادهٔ خدا دور شدهاند. لذا، با غیرت تمام هر آنچه در آن نوشته شده بود به مرحلهٔ عمل گذاشت. ( ۲پادشاهان ۲۲:۸؛ ۲۳:۱-۷) این گزارشات بخوبی نشان میدهد که خادمان خدا در دوران باستان از همان بخشهایی از کتاب مقدّس که در اختیار داشتند فایدهٔ بسیار میبردند؟
کمک همایمانان
۱۸. چرا وقتی برادر یا خواهری به ما کمک میکند آن کمک را میتوان از جانب یَهُوَه محسوب کرد؟
۱۸ یَهُوَه اغلب از طریق همایمانانمان دست اعانت به سوی ما دراز میکند. در واقع هر زمان که برادر یا خواهری به ما کمک میکند، به دو دلیل میتوانیم یَهُوَه را عامل آن بدانیم. اوّل اینکه میتوان گفت که روحالقدس یَهُوَه شخص را به کمک کردن برانگیخته است. روحالقدس در کسانی که آن را از خدا میطلبند خصوصیاتی همچون محبت و نیکویی به وجود میآورد. ( غَلاطیان ۵:۲۲، ۲۳) پس میتوان گفت تأثیر روحالقدس است که شخص را به کمک کردن به همایمان خود برمیانگیزد. دلیل دوّم این است که یَهُوَه ما را به صورت خود آفریده است. ( پیدایش ۱:۲۶) ما انسانها قادریم خصوصیاتی خدایی همچون مهربانی و رحمت را ابراز کنیم. پس میتوان گفت وقتی خادمان یَهُوَه به یکدیگر کمک میکنند، در واقع آن کمک از جانب یَهُوَه بوده است چرا که شخص خصوصیات یَهُوَه را از خود منعکس ساخته است.
۱۹. چه نمونههایی در کتاب مقدّس نشان میدهد که یَهُوَه خادمان خود را به کمک و یاری یکدیگر ترغیب کرده است؟
۱۹ در دوران باستان یَهُوَه چگونه خادمانش را به کمک یکدیگر میفرستاد؟ اغلب یَهُوَه خادم خود را ترغیب میکرد تا به شخصی که نیاز به راهنمایی دارد پند و اندرز دهد؛ همچون اندرز حیاتبخشی که اِرْمیا به باروک داد. ( اِرْمیا ۴۵:۱-۵) گاهی نیز یَهُوَه خادمان خود را برمیانگیخت تا مایحتاج همایمانان نیازمند خود را برآورده کنند. نمونهٔ خوب آن کمکهایی بود که مسیحیان مَکادونیه و اَخائیه به برادران محتاج خود در اورشلیم رساندند. پولُس رسول اشاره کرد که به خاطر چنین بخشندگیهای سخاوتمندانهای باید خدا را شکر کنیم. — ۲قُرِنتیان ۹:۱۱.
۲۰، ۲۱. پولُس رسول تحت چه شرایطی بود و چگونه برادران روم او را تشویق و تقویت کردند؟
۲۰ در کتاب مقدّس گزارشات آموزندهای را میخوانیم که گواه تلاشی است که خادمان خدا در تشویق و تقویت یکدیگر به خرج دادهاند. یکی از این گزارشات در مورد اتفاقی است که برای پولُس بعد از دستگیری و هنگام انتقال وی به روم رخ داد. سفر وی از طریق بزرگراههای روم که به آپیانوس معروف بود صورت گرفت. قسمت پایانی آن سفر به دلیل وجود باتلاقها و عبور از زمینهای پست بسیار دشوار بود. * برادران جماعت روم خبر داشتند که پولُس بزودی به روم میرسد و میخواستند از وی استقبال کنند. آیا آنان در خانههای راحت خود منتظر مانند تا پولُس به روم برسد؟
۲۱ لوقا یکی از نویسندگان کتاب مقدّس، که پولُس را اَعمال ۲۸:۱۵، هزارهٔ نو ) تصوّرش را بکنید فقط دیدن آن برادران که زحمت راه را به جان خریده بودند چقدر برای پولُس روحبخش و تسلّیآور بوده است. پولُس چه کسی را از این بابت شکر کرد؟ یَهُوَه را، زیرا او برادران را به آن عمل نیکو برانگیخته بود.
در آن سفر همراهی میکرد چنین مینویسد: «برادرانِ آنجا شنیده بودند که در راه هستیم، پس تا بازار آپیوس و ‹سه میخانه› آمدند تا از ما استقبال کنند.» سعی کنید صحنه را مجسم کنید. شماری از برادران روم به مجرّد اینکه متوجه شدند پولُس به آنجا میآید به استقبال وی رفتند. بخشی از آنان، ۷۴ کیلومتر تا بازار آپیوس که ایستگاه معروفی برای مسافران بود پیموده، در آنجا منتظر وی شدند. باقی گروه نیز در سه مسافرخانه در ایستگاهی حدود ۵۸ کیلومتری شهر منتظر ماندند. عکسالعمل پولُس از دیدن آنان چه بود؟ لوقا در این مورد مینویسد: «پولُس با دیدن ایشان خدا را شکر کرد و قوّت قلب یافت.» (۲۲. آیهٔ سال ۲۰۰۵ چیست، در مقالهٔ بعدی چه موضوعی را بررسی خواهیم کرد؟
۲۲ کتاب مقدّس گواه گویای این واقعیت است که یَهُوَه مددکار بینظیر انسانهاست. به همین سبب شاهدان یَهُوَه برای سال ۲۰۰۵ مزمور ۱۲۱:۲ را به عنوان آیهٔ سال برگزیدهاند: ‹اعانت من از جانب یَهُوَه است.› در مقالهٔ بعدی خواهیم دید، امروزه یَهُوَه به چه شکل به ما کمک میکند.
[پاورقی]
^ بند 20 شاعر رومی هوراتیوس ( ۶۵ تا ۸ ق.د.م.) که از همان مسیر عبور کرده بود در مورد سختی آن بخش از راه صحبت کرده است. وی بازار آپیوس را «مملوّ از صیّاد و قایقران و مسافرخانهچیهای طمّاع» توصیف میکند. همچنین از «پشههای موذی و قورباغهها» و آب «فوقالعاده بدطعم» آنجا شدیداً ابراز ناخوشنودی کرده است.
مرور
چگونه یَهُوَه از این چهار طریق به خادمانش کمک میکرد:
• از طریق فرشتگانش؟
• از طریق روحالقدس؟
• از طریق کتاب مقدّس؟
• از طریق همایمانانمان؟
[سؤالات مقالهٔ مطالعهای]
[نکتهٔ برجستهشده در صفحهٔ ۱۰]
آیهٔ سال ۲۰۰۵: ‹اعانت من از جانب یَهُوَه است.› — مزمور ۱۲۱:۲.
[تصویر در صفحهٔ ۱۱]
پولُس از دیدن محبت همایمانانش در روم از یَهُوَه تشکر کرد