فواید تحمّل سختی و مصیبت
فواید تحمّل سختی و مصیبت
«اینک صابران را خوشحال میگوییم.» — یعقوب ۵:۱۱.
۱، ۲. چرا رنج و مصیبت بشر خواست خدا نبوده است؟
هیچ کس نمیخواهد که در زندگی متحمّل سختی و مصیبت گردد. آفریدگار ما، یَهُوَه خدا، نیز نمیخواهد که ما به درد و مصیبت مبتلا شویم. صحّت گفتهٔ فوق با بررسی کلام خدا برایمان مسلّم میشود. خدا در ابتدا مرد را آفرید و به او جان بخشید. در کتاب مقدّس میخوانیم: ‹یَهُوَه خدا آدم را از خاک زمین بسرشت و در بینی وی روح حیات دمید، و آدم نَفْس زنده شد.› ( پیدایش ۲:۷) آدم از نظر جسمی و فکری کامل بود و بیماری و مرگ بر او تسلّط نداشت.
۲ شرایط زندگی آدم چگونه بود؟ در کلام خدا آمده است: ‹یَهُوَه خدا باغی در عدن به طرف مشرق غَرْس نمود و آن آدم را که سرشته بود، در آنجا گذاشت. و یَهُوَه خدا هر درخت خوشنما و خوش خوراک را از زمین رویانید.› ( پیدایش ۲:۸، ۹) بلی، آدم از شرایط زندگی فوقالعادهای برخوردار بود. در باغ عدن هیچ رنج و مصیبتی وجود نداشت.
۳. چه آیندهای در انتظار اوّلین زوج بشری بود؟
۳ در پیدایش ۲:۱۸ میخوانیم: ‹یَهُوَه خدا گفت: «خوب نیست که آدم تنها باشد. پس برایش معاونی موافق وی بسازم.»› یَهُوَه زنی کامل برای آدم آفرید و شرایط خانوادگی شاد و سعادتمندی برای آنان فراهم کرد. ( پیدایش ۲:۲۱-۲۳) کتاب مقدّس در ادامه میگوید: «خدا ایشان را برکت داد و خدا بدیشان گفت: ‹بارور و کثیر شوید و زمین را پر سازید و در آن تسلّط نمایید، و بر ماهیان دریا و پرندگان آسمان و همهٔ حیواناتی که بر زمین میخزند، حکومت کنید.› » ( پیدایش ۱:۲۸) اوّلین زوج بشری از شرایطی فوقالعاده برخوردار بودند. آنان میتوانستند مرزهای باغ عدن را گسترش دهند و زمین را بهشت سازند. همچنین آنان میتوانستند نوادگانی سعادتمند داشته باشند و زندگیشان از درد و رنج بری باشد. چه آغاز پرشکوهی! — پیدایش ۱:۳۱.
آغاز سختی و مصیبت
۴. با نگاهی به تاریخ بشر به چه نکتهای پی میبریم؟
۴ با نگاهی به اوضاع و احوال انسانها در طول تاریخ پی میبریم که برخلاف آغاز کامل زندگی بشر، زندگی آنان روز به روز وخیمتر میشود. بدی و شرارت گسترش یافته و بشر متحمّل درد و رنج بیشتری شده است. قرنهاست که بیماری، پیری و مرگ بر تمامی رومیان ۸:۲۲ وضعیت انسانها را چنین توصیف میکند: «تمام خلقت تا الآن با هم در آه کشیدن و درد زه میباشند.»
نوادگان آدم و حوّا سایه افکنده است. زمین از بهشتی که در آن انسانها سعادتمند گردند فاصلهٔ زیادی دارد. کتاب مقدّس در۵. چگونه اوّلین والدین ما موجب درد و رنج بشر شدند؟
۵ سالیان سال است که بشر درد و مصیبت شدیدی را متحمّل میشود اما یَهُوَه خدا مسئول آن نیست. ( ۲سموئیل ۲۲:۳۱) تا حدودی خود انسانها مسبب آنند. در مزامیر میخوانیم: «کارهای خود را فاسد و مکروه ساختهاند و نیکوکاری نیست.» ( مزمور ۱۴:۱) اوّلین والدین ما برای شروع زندگی خود از امکانات بینظیری برخوردار بودند و زندگی کاملی داشتند. آنان برای ادامهٔ چنین زندگیای باید از یَهُوَه اطاعت میکردند اما آدم و حوّا طریق استقلال را برگزیدند. آنان خود را از یَهُوَه جدا ساختند از این رو یَهُوَه نیز دیگر کاملیت آنان را حفظ نکرد. آنان سیر قهقرایی تا مرگ را طی کردند. بدین ترتیب ما نیز ناکاملی را از آنان به ارث بردیم. — پیدایش ۳:۱۷-۱۹؛ رومیان ۵:۱۲.
۶. شیطان در به وجود آوردن درد و رنج بشر چه نقشی داشت؟
۶ شیطان ابلیس نیز مسبب دیگر درد و رنج بشر است. او از ارادهٔ آزاد برخوردار بود و از آن سوءاستفاده نمود. با وجود این که یَهُوَه خدا فقط شایستهٔ پرستش است او خواست که انسانها او را بپرستند. شیطان آدم و حوّا را وا داشت که راه جدایی و استقلال از خدا را پیش گیرند و مانند خدا «نیک و بد» را خود تعیین کنند. — پیدایش ۳:۵.
تنها یَهُوَه حق حکومت دارد
۷. عواقب ناگوار سرکشی آدم و حوّا علیه خدا چه بوده است؟
۷ عواقب ناگوار سرکشی آدم و حوّا نشان میدهد که تنها یَهُوَه خدا، سلطان عالَم حق حکمرانی بر انسانها را دارد و حکومت اوست که عدل و انصاف را به همراه میآورد. چندین هزار سال تاریخ بشر گویای این حقیقت است که شیطان «رئیس این جهان» شرارت، بیعدالتی و خشونت را رواج داده و حکومت وی نارضایتی مطلق را به همراه داشته است. ( یوحنّا ۱۲:۳۱) حکومتهای بشری زیر نفوذ شیطان نشان دادهاند که قادر به برقراری عدالت نیستند. ( اِرْمیا ۱۰:۲۳) هر حکومتی که بشر برگزیند یا ابداع کند محکوم به شکست و نابودی است و تنها حکومت خداست که باقی میماند. تاریخ این حقیقت را ثابت کرده است.
۸. یَهُوَه خدا با حکومتهای بشری چه میکند و چگونه این مقصود خود را عملی میسازد؟
۸ یَهُوَه هزاران سال است که به انسانها فرصت داده است که انواع حکومتها را بدون در نظر داشتن معیارهای او امتحان کنند. پس به حق اکنون دیگر میتواند تمامی این حکومتها را نابود سازد و حکومت خود را برقرار گرداند. در کتاب مقدّس پیشگویی شده است: «در ایّام این پادشاهان [حکومتهای بشری] خدای آسمانها سلطنتی [حکومت آسمانیاش در دست مسیح] را که تا ابدالآباد زایل نشود، برپا خواهد نمود و این سلطنت . . . تمامی آن سلطنتها [حکومتهای بشری] را خرد کرده، مغلوب خواهد ساخت و خودش تا ابدالآباد استوار خواهد ماند.» ( دانیال ۲:۴۴) شیاطین و پادشاهان این جهان بر کنار خواهند گشت و تنها حکومت خدا از آسمان بر زمین حکمرانی خواهد کرد. عیسی مسیح پادشاه این حکومت و ۱۴۴٬۰۰۰ نفر از انسانهای وفادار نیز با او حکومت خواهند نمود. — مکاشفه ۱۴:۱.
ثمرات سختی و مصیبت برای عیسی و مسحشدگان
۹، ۱۰. درد و رنجی که عیسی متحمّل شد چه فوایدی به همراه داشت؟
۹ در اینجا جا دارد که شایستگی و صلاحیت حکمرانان حکومت خدا را بررسی نماییم. سرگذشت عیسی مسیح لیاقت و شایستگی او را برای پادشاهی این حکومت آسمانی نشان میدهد. او سالیان بیشماری ارادهٔ پدرش را به انجام رساند و حتی به عنوان «معمار» در آفرینش جهان با یَهُوَه همکاری نمود. ( امثال ۸:۲۲-۳۱) هنگامی که یَهُوَه از عیسی خواست که به زمین آید با کمال میل از آن پیروی کرد. عیسی با مردم در مورد حکومت یَهُوَه و حقانیت سلطنت او گفتگو میکرد. او برای همگی ما سرمشق خوبی از فرمانبرداری و اطاعت از سلطان عالَم است. — متّیٰ ۴:۱۷؛ ۶:۹.
۱۰ عیسی متحمّل آزار و اذیت شد، درد و رنج را به جان خرید و در انتها طعم مرگ را چشید. او هنگام موعظه وضعیت اسفبار و غمانگیز انسانها را حس کرد. دیدن وضعیت بشر و درد و رنجی که عیسی متحمّل شد چه فوایدی برای او به همراه داشت؟ در عبرانیان ۵:۸ میخوانیم: «هر چند پسرِ [خدا] بود، به مصیبتهایی که کشید، اطاعت را آموخت.» تجارب عیسی سبب شد دلسوزی و همدلی او نسبت به مردم افزایش یابد. او با وضعیت انسانها از نزدیک آشنا شد و توانست با رنجدیدگان همدردی کند. در نتیجه آنان میتوانستند نقش او را به عنوان نجاتدهندهٔ بشریت بهتر درک نمایند. در این ارتباط پولُس رسول توجه ما را به نکتهای مهم جلب میکند و در کتاب عبرانیان مینویسد: «لازم بود از هر حیث همانند برادران خود شود تا بتواند در مقام کاهن اعظمی رحیم و امین، در خدمت خدا باشد و برایگناهان قوم کفّاره کند. چون او خود هنگامیکه آزموده شد، رنج کشید، قادر است آنان را که آزموده میشوند، یاری رساند.» پولُس در جای دیگر میگوید: «زیرا رئیس کَهَنهای نداریم که نتواند همدرد ضعفهای ما بشود، بلکه آزموده شده در هر چیز به مثال ما بدون گناه. پس با دلیری نزدیک به تخت فیض بیاییم تا رحمت بیابیم و فیضی را حاصل کنیم که در وقت ضرورت اعانت کند.» — عبرانیان ۲:۱۷، ۱۸، ترجمهٔ هزارهٔ نو؛ ۴:۱۴-۱۶؛ متّیٰ ۹:۳۶؛ ۱۱:۲۸-۳۰.
۱۱. کاهنان و پادشاهان حکومت خدا از تجارب خود روی زمین چه فایدهای میبرند؟
۱۱ در مورد ۱۴۴٬۰۰۰ مسحشده نیز چنین است. آنان از زمین «خریده شدهاند» و با عیسی در حکومت آسمانی حکمرانی خواهند کرد. ( مکاشفه ۱۴:۴) آنان روی این کرهٔ خاکی چشم به جهان گشودند و در شرایط دردآور این دنیا بزرگ شدند و خود نیز درد و مصیبت را متحمّل گردیدند. بسیاری به دلیل وفاداریشان به یَهُوَه و پیروی از عیسی آزار و اذیت شدیدی دیدند و برخی نیز در این راه جان خود را از دست دادند. آنان ‹از شهادت خداوند ما عار نداشتند و در زحمات انجیل شریک› گردیدند. ( ۲تیموتاؤس ۱:۸) تجاربشان آنان را لایق میسازد تا از آسمان بر انسانها داوری نمایند. آنان خواهان کمک به مردمند همچنین آموختهاند که بیشتر به مردم دلسوزی و محبت نشان دهند. — مکاشفه ۵:۱۰؛ ۱۴:۲-۵؛ ۲۰:۶.
شادی پرستندگانی که امیدی زمینی دارند
۱۲، ۱۳. تحمّل سختی و مصیبت برای کسانی که امید زندگی ابدی روی زمین را در دل میپرورانند چه فوایدی به همراه دارد؟
۱۲ بسیاری از خادمین خدا امید زندگی ابدی در بهشت روی زمین را دارند؛ جایی که دیگر غم و اندوه، مریضی و مرگ وجود نخواهد داشت. تحمّل سختیهای امروز و مصایب زندگی برای آنان چه فایدهای به همراه دارد؟ مصیبت و سختی، درد و رنج شدید در پی دارد و
مسلّم است که هیچ کس طالب چنین چیزی نیست. اما تحمّل سختی و مشکلات ما را قادر میسازد خصوصیات خوب را در خود پرورش دهیم که شادی و سعادت را به همراه میآورد.۱۳ در سخنان الهامی که در کلام خدا آمده است به دقت تفکّر کنید که میگوید: «اما حتی اگر در راه حق رنج دیدید، خوشا به حالتان.» «اگر به خاطر نام مسیح رسوایی میکشید، خوشا به حال شما.» ( ۱پِطْرُس ۳:۱۴، ھ ن؛ ۴:۱۴) «خوشحال باشید چون شما را فحش گویند و جفا رسانند، و به خاطر من هر سخن بدی بر شما کاذبانه گویند. خوش باشید و شادی عظیم نمایید، زیرا اجر شما در آسمان عظیم است.» ( متّیٰ ۵:۱۱، ۱۲) ‹خوشا به حال کسی که متحمّل تجربه [سختی و مصیبت] شود، زیرا که چون آزموده شد، آن تاج حیات را خواهد یافت.› — یعقوب ۱:۱۲.
۱۴. چرا تحمّل سختی و مصیبت برای پرستندگان یَهُوَه شادی به همراه میآورد؟
۱۴ البته سختی دیدن و مصیبت کشیدن نیست که در ما رضایت و شادی به وجود میآورد. بلکه آنچه در ما شادی و رضایت به وجود میآورد دانستن این است که به خاطر انجام ارادهٔ خداست که سختی میبینیم و به خاطر پیروی از عیسی است که مصیبت میکشیم. برای مثال، در قرن اوّل مخالفان برخی از رسولان را دستگیر و زندانی کردند. سپس آنان را در حضور دادگاه عالی یهود محاکمه نمودند. این دادگاه آنان را به دلیل موعظه در بارهٔ عیسی مسیح محکوم کرد آنان را شلاق زدند و آزادشان کردند. آنان چه حالی داشتند؟ در کتاب مقدّس آمده است که «ایشان از حضور اهل شورا شادخاطر رفتند از آن رو که شایستهٔ آن شمرده شدند که به جهت اسم او رسوایی کشند.» ( اَعمال ۵:۱۷-۴۱) واضح است که آنان از شلاق خوردن و درد جسمی که به آنان وارد شده بود شاد و مسرور نبودند. اما خوشحال بودند زیرا که با تحمّل سختی وفاداریشان را به یَهُوَه ثابت کردند و عیسی مسیح را سرمشق قرار دادند و در جای پای او قدم گذاشتند. — اَعمال ۱۶:۲۵؛ ۲قُرِنتیان ۱۲:۱۰؛ ۱پِطْرُس ۴:۱۳.
۱۵. از تحمّل رنج و مصیبتهای کنونی چه فوایدی در آینده میبریم؟
یعقوب ۱:۲، ۳) در رومیان ۵:۳-۵ به طرز فکری مشابه اشاره شده است: «در مصیبتها هم فخر میکنیم، چونکه میدانیم که مصیبت صبر را پیدا میکند، و صبر امتحان را و امتحان امید را. و امید باعث شرمساری نمیشود.» در خدمت مسیحیمان هر چه بیشتر مشکلات و سختیها را تحمّل کنیم بهتر میتوانیم متحمّل دشواری و مصیبتهای این دنیای پلید شویم و با آن مقاومت کنیم.
۱۵ نگرش صحیح به آزار و مخالفت صبر و استقامتمان را بالا میبرد. این صبر و استقامت ما را یاری میکند تا رنج و مصیبتهای آینده را بهتر متحمّل شویم. در کتاب مقدّس میخوانیم: «ای برادران من، وقتی که در تجربههای گوناگون [سختی و مصیبتها] مبتلا شوید، کمال خوشی دانید. چونکه میدانید که امتحان ایمان شما صبر را پیدا میکند.» (یَهُوَه به مصیبتدیدگان پاداش میدهد
۱۶. یَهُوَه چگونه سختی و مصیبتهایی را که مسحشدگان به جان میخرند جبران مینماید؟
۱۶ حتی اگر ما به دلیل آزار و اذیت و مخالفت، دارایی و اموال خود را از دست دهیم شاد و خوشحالیم که یَهُوَه به ما پاداشی عظیم میدهد. در حقیقت تحمّل چنین شرایطی نشانهٔ پایبندی ما به معیارهای مسیحی است. برای مثال، پولُس رسول به برخی از مسیحیانی که امید آسمانی داشتند چنین نوشت: «تاراج اموال خود را با شادی میپذیرفتید، زیرا میدانستید [در مقام پادشاهان حکومت خدا] از داراییهای بهتر که جاودانی است، برخوردارید.» ( عبرانیان ۱۰:۳۴، ھ ن ) آنان از شادی و مسرّت برخوردار خواهند گشت. چرا که به فرمان یَهُوَه خدا و عیسی مسیح انسانها را از موهبات و برکات فوقالعادهٔ خدا برخوردار خواهند کرد. درستی این موضوع را میتوان در سخنان پولُس رسول به مسیحیان وفادار یافت. او میگوید: «زیرا یقین میدانم که دردهای زمان حاضر نسبت به آن جلالی که در ما ظاهر خواهد شد هیچ است.» — رومیان ۸:۱۸.
۱۷. یَهُوَه برای کسانی که امید زمینی دارند و او را وفادارانه خدمت میکنند چه خواهد کرد؟
۱۷ یَهُوَه همچنین به آنانی که امید زندگی جاودانی روی زمین را دارند در آینده پاداش عظیمی خواهد داد. او آنانی را که دارایی و اموال خود را در راه خدمت به او از دست دادهاند و یا داوطلبانه از آن دست کشیدهاند از یاد نخواهد برد. خدا به آنان زندگی ابدی و کامل را روی زمین ارزانی میدارد. در دنیای جدید، یَهُوَه «هر اشکی را از چشمان ایشان پاک خواهد کرد. و بعد از آن موت نخواهد بود و ماتم و ناله و درد دیگر رو نخواهد نمود.» ( مکاشفه ۲۱:۴) چه وعدهٔ شگفتانگیزی است! شاید در این دنیا به خاطر یَهُوَه خدا از امکانات و دارایی خود خواسته یا ناخواسته دست بکشیم. در واقع هیچ چیز نمیتواند با زندگی پرشکوهی که در انتظار ماست برابری کند؛ زندگیای که یَهُوَه خدا به خادمان وفادار و بردبار خود میبخشد.
۱۸. یَهُوَه در کلامش به چه وعدهٔ امیدبخش و آرامشدهندهای اشاره میکند؟
۱۸ هیچ یک از سختیها و مصایبی که ما در زمان حاضر متحمّل میشویم، تأثیری بر شادی و مسرّت ما در دنیای جدید خدا نخواهد داشت. در آن زمان است که تمام درد و مصیبتهای بشر کاملاً از بین میرود. در اِشَعْیا ۶۵:۱۷، ۱۸ میخوانیم: «چیزهای پیشین به یاد نخواهد آمد و به خاطر نخواهد گذشت. بلکه از آنچه من خواهم آفرید، شادی کنید و تا به ابد وجد نمایید.» از این رو، یعقوب برادر ناتنی عیسی چنین گفت: «اینک صابران را خوشحال میگوییم.» ( یعقوب ۵:۱۱) بلی، اگر وفادارنه متحمّل سختیها و مصیبتها شویم میتوانیم از فواید کنونی و آتی آن برخوردار گردیم.
مرور مقاله
• بشر چگونه با سختی و مصیبت مواجه شد؟
• تحمّل سختی و مصیبت چه فوایدی برای حاکمان آینده و تابعان زمینی آنان دارد؟
• علیرغم سختی و مصیبت چرا باید شاد و خرسند باشیم؟
[سؤالات مقالهٔ مطالعهای]
[تصویر در صفحهٔ ۱۳]
والدین اوّلیهٔ ما از آیندهای شگفتانگیز برخوردار بودند
[تصویر در صفحهٔ ۱۵]
مشاهدهٔ سختیها و مصیبتهای مردم، عیسی را آماده ساخت تا پادشاه و کاهن اعظم شایستهای باشد
[تصویر در صفحهٔ ۱۶]
رسولان «شادخاطر رفتند از آن رو که شایستهٔ آن شمرده شدند» که به خاطر ایمانشان بیاحترامی بینند