آیا به یَهُوَه ارجحیت می‌دهیم یا به خود؟‏

‏«تو .‏ .‏ .‏ به تنها بر تمامیِ زمین متعال هستی.‏» —‏ مز ۸۳:‏۱۸‏.‏

۱،‏ ۲.‏ چرا دانستن نام یَهُوَه برای نجات کافی نیست؟‏

شاید اوّلین باری که نام یَهُوَه را خواندید در مزمور ۸۳:‏۱۸ بود که آمده است:‏ «بدانند تو که اسمت یَهُوَه می‌باشد،‏ به تنها بر تمامیِ زمین متعال هستی.‏» بدون شک خود نیز بارها از این آیه استفاده کرده‌اید که نام خدای مهربانمان یَهُوَه را به دیگران بشناسانید.‏ —‏ روم ۱۰:‏۱۲،‏ ۱۳‏.‏

^۲ بسیار مهم است که انسان‌ها نام یَهُوَه را بدانند اما چنین دانشی به تنهایی برای نجات کافی نیست.‏ توجه کنید که مزمورنویس این موضوع را چگونه برجسته می‌سازد:‏ ‹تو به تنها بر تمامیِ زمین متعال هستی.‏› بلی،‏ یَهُوَه مهم‌ترین شخص تمام عالم است.‏ او چون خالق است حق دارد از همهٔ مخلوقاتش اطاعت را مطالبه کند.‏ (‏مکا ۴:‏۱۱‏)‏ پس باید از خود بپرسیم،‏ ‹آیا به یَهُوَه ارجحیت می‌دهم یا به خود؟‏› ضروری است که در این مورد خود را به دقت بیازماییم!‏

اتهام در باغ عدن

۳،‏ ۴.‏ شیطان چگونه حوّا را گول زد و واکنش حوّا چه بود؟‏

^۳ جدّیت سؤال بالا در رویدادی که در باغ عدن افتاد کاملاً نمایان می‌شود.‏ در آنجا فرشتهٔ سرکشی که به شیطان ابلیس تبدیل شد حوّا را اغوا کرد تا به خواستهٔ خود ارجحیت دهد نه به فرمان یَهُوَه که گفته بود از میوهٔ درخت ممنوعه نخورد.‏ (‏پیدا ۲:‏۱۷؛‏ ۲قر ۱۱:‏۳‏)‏ او فریب حیلهٔ ابلیس را خورد و به مقام یَهُوَه،‏ سلطان عالم بی‌احترامی کرد.‏ حوّا به یَهُوَه،‏ مهم‌ترین شخص عالم ارجحیت نداد.‏ حال شیطان چگونه توانست حوّا را گول بزند؟‏

^۴ شیطان در گفتگو با حوّا از چندین روش زیرکانه استفاده کرد.‏ ‏(‏پیدایش ۳:‏۱-‏۵ خوانده شود.‏‏)‏ اوّلاً شیطان از نام یَهُوَه استفاده نکرد بلکه فقط عنوان «خدا» را به کار برد.‏ برخلاف او،‏ نگارندهٔ کتاب پیدایش در اوّلین آیهٔ این فصل از نام یَهُوَه استفاده کرد.‏ * دوّماً به حوّا نگفت که خدا ‹امر فرمود،‏› بلکه خدا «گفته است.‏» (‏پیدا ۲:‏۱۶‏)‏ احتمالاً شیطان با این روش موذیانه می‌خواست از اهمیت آن فرمان بکاهد.‏ سوّماً در گفتگو با حوّا از ضمیر جمع استفاده کرد.‏ شاید می‌خواست با ایجاد غرور و جاه‌طلبی این احساس را در او به وجود آورد که سخنگوی خود و شوهرش است.‏ واکنش حوّا چه بود؟‏ حوّا نیز گستاخانه در سخن گفتن از سوی خود و شوهرش پیشقدم شد.‏ حوّا گفت:‏ «از میوهٔ درختان باغ می‌خوریم.‏»‏

۵.‏ الف)‏ شیطان حواس حوّا را به چه چیزی جلب کرد؟‏ ب)‏ حوّا با خوردن میوهٔ ممنوعه چه طرز فکری را نمایان ساخت؟‏

^۵ شیطان همچنین حقایق را تحریف کرد.‏ او تلویحاً گفت که فرمان خدا به آدم و حوّا بی‌انصافی است چرا که آن‌ها اجازه ندارند ‹از همهٔ درختان باغ بخورند.‏› سپس شیطان حوّا را واداشت که به خود ارجحیت دهد و فکر کند چگونه می‌تواند زندگی‌اش را بهبود بخشد و «مانند خدا» شود.‏ سرانجام توانست حواس حوّا را از رابطه‌اش با خدا که همه چیز را مدیون او بود به سمت درخت ممنوعه سوق دهد.‏ ‏(‏پیدایش ۳:‏۶ خوانده شود.‏‏)‏ متأسفانه حوّا با خوردن میوهٔ درخت ممنوعه نشان داد که در زندگی به یَهُوَه ارجحیت نمی‌دهد.‏

 اتهام در روزگار ایّوب

۶.‏ شیطان چگونه وفاداری ایّوب را زیر سؤال برد و چه فرصتی به ایّوب داده شد؟‏

^۶ قرن‌ها بعد به مردی وفادار به نام ایّوب فرصت داده شد تا نشان دهد در زندگی به چه کسی ارجحیت می‌دهد به خود یا به یَهُوَه.‏ وقتی یَهُوَه وفاداری ایّوب را پیش روی شیطان قرار داد،‏ شیطان گفت:‏ «آیا ایّوب مجّاناً از خدا می‌ترسد؟‏» ‏(‏ایّوب ۱:‏۷-‏۱۰ خوانده شود.‏‏)‏ شیطان اطاعت ایّوب را انکار نکرد بلکه نیّت ایّوب را زیر سؤال برد.‏ او موذیانه ایّوب را متهم ساخت که خدمتش به یَهُوَه از روی محبت نیست بلکه از روی خودخواهی است.‏ از آنجایی که تنها ایّوب می‌توانست به این اتهام جواب دهد چنین فرصتی به او داده شد.‏

۷،‏ ۸.‏ ایّوب با چه آزمایش‌هایی روبرو شد و وفاداری او چه چیزی را نمایان ساخت؟‏

^۷ یَهُوَه به شیطان اجازه داد یک سری بلا را پی‌درپی بر سر ایّوب آورد.‏ (‏ایو ۱:‏۱۲-‏۱۹‏)‏ ایّوب تحت این مصیبت‌ها چه واکنشی نشان داد؟‏ در کتاب مقدّس آمده است:‏ «ایّوب گناه نکرد و به خدا جهالت نسبت نداد.‏» (‏ایو ۱:‏۲۲‏)‏ اما شیطان هنوز خاموش نشده بود.‏ او به اتهام خود چنین ادامه داد:‏ «پوست به عوض پوست،‏ و هر چه انسان دارد برای جان خود خواهد داد.‏»‏ * (‏ایو ۲:‏۴‏)‏ ادعای شیطان این بود که اگر ایّوب جسماً رنج ببرد دیگر یَهُوَه را در زندگی ارجحیت نخواهد داد.‏

^۸ ایّوب به بیماری‌ای مشمئزکننده مبتلا شد و همسرش او را تحت فشار قرار داد تا خدا را لعنت کند و بمیرد.‏ بعد از آن،‏ سه دوستش او را متهم به اعمالی غیراخلاقی کردند.‏ (‏ایو ۲:‏۱۱-‏۱۳؛‏ ۸:‏۲-‏۶؛‏ ۲۲:‏۲،‏ ۳‏)‏ با این حال،‏ ایّوب تحت تمام این رنج و محنت حاضر نشد از پای‌بندی به خدا دست بکشد.‏ ‏(‏ایّوب ۲:‏۹،‏ ۱۰ خوانده شود.‏‏)‏ او با وفاداری و استقامت نشان داد که همیشه به یَهُوَه در زندگی ارجحیت می‌دهد.‏ ایّوب همچنین ثابت کرد که انسانی ناکامل نیز می‌تواند به نسبت خود جواب دندان‌شکنی به اتهامات ابلیس بدهد.‏ —‏ با امثال ۲۷:‏۱۱ مقایسه شود.‏

جواب دندان‌شکن انسانی کامل

۹.‏ الف)‏ شیطان چگونه سعی کرد عیسی را با نیاز جسمی وسوسه کند؟‏ ب)‏ واکنش عیسی چه بود؟‏

^۹ بلافاصله بعد از تعمید عیسی،‏ شیطان سعی کرد او را به راهی خودخواهانه بکشاند تا به یَهُوَه ارجحیت ندهد.‏ ابلیس به سه طریق تلاش کرد عیسی را وسوسه کند.‏ اوّل آن که خواست از طریق نیاز جسمی وارد عمل شود.‏ عیسی ۴۰ شبانه‌روز روزه گرفته و بسیار گرسنه بود.‏ پس ابلیس عیسی را تحت فشار قرار داد تا با معجزه سنگ را به نان تبدیل کند و خود را سیر سازد.‏  ‏(‏مت ۴:‏۲،‏ ۳‏)‏ عیسی چه واکنشی داشت؟‏ او برخلاف حوّا حواس خود را به کلام خدا سوق داد و بلافاصله آن وسوسه را رد کرد.‏ —‏ مَتّی ۴:‏۴ خوانده شود.‏

۱۰.‏ چرا شیطان عیسی را وسوسه کرد تا خود را از فراز معبد به زیر اندازد؟‏

^۱۰ شیطان همچنین کوشید تا عیسی را به واکنش خودخواهانهٔ دیگری تحریک کند.‏ او عیسی را به فراز معبد برد.‏ (‏مت ۴:‏۵،‏ ۶‏)‏ شیطان از این کار خود چه قصدی داشت؟‏ شیطان ادعا کرد که اگر عیسی خود را از آنجا پرت کند و صدمه‌ای نبیند ثابت می‌شد که ‹پسر خداست.‏› مطمئناً شیطان می‌خواست که عیسی بیش از حد به فکر شهرت و نام خود باشد و به هر قیمتی در پی اثبات آن برآید.‏ شیطان می‌دانست که انسان به دلیل غرور شاید خود را به خطر اندازد تا جلوی دیگران سرافکنده نشود.‏ شیطان برای موفق شدن،‏ آیه‌ای را تحریف کرد.‏ اما عیسی نشان داد که مفهوم کلام خدا را کاملاً درک کرده است.‏ ‏(‏مَتّی ۴:‏۷ خوانده شود.‏‏)‏ عیسی با رد کردن پیشنهاد شیطان باری دیگر ثابت کرد که در زندگی به یَهُوَه ارجحیت می‌دهد نه به خود.‏

۱۱.‏ چرا عیسی پیشکش شیطان را رد کرد؟‏

^۱۱ آخرین تلاش سرسختانهٔ شیطان این بود که به عیسی همهٔ حکومت‌های دنیا را پیشکش کند.‏ (‏مت ۴:‏۸،‏ ۹‏)‏ عیسی فوراً دست رد به سینهٔ شیطان زد.‏ او می‌دانست پذیرفتن پیشنهاد شیطان به مفهوم این است که یَهُوَه،‏ سلطان عالم را رد کرده است و او را به عنوان خدای متعال قبول ندارد.‏ ‏(‏مَتّی ۴:‏۱۰ خوانده شود.‏‏)‏ عیسی در رد کردن هر وسوسه آیه‌ای نقل‌قول کرد که نام یَهُوَه در آن ذکر شده بود.‏

۱۲.‏ عیسی در انتهای خدمت زمینی‌اش با چه تصمیم دشواری مواجه شد و از واکنش او نسبت به این موضوع چه می‌آموزیم؟‏

^۱۲ عیسی در انتهای خدمت زمینی‌اش با تصمیم بسیار مشکلی روبرو شد.‏ او در طی خدمتش تمایل خود را برای قربانی کردن جانش ابراز کرده بود.‏ (‏مت ۲۰:‏۱۷-‏۱۹،‏ ۲۸؛‏ لو ۱۲:‏۵۰؛‏ یو ۱۶:‏۲۸‏)‏ با این حال،‏  دانستن این که باید در دادگاه یهود به دروغ محکوم شده،‏ همچون کافر اعدام گردد،‏ شدیداً او را نگران کرده بود.‏ از این رو در دعا گفت:‏ «ای پدر من،‏ اگر ممکن است این جام از من بگذرد،‏ امّا نه به خواست من،‏ بلکه به ارادهٔ تو.‏» (‏مت ۲۶:‏۳۹‏)‏ بلی،‏ عیسی با وفاداری تا پای مرگ ثابت کرد که در زندگی به یَهُوَه ارجحیت می‌دهد نه به خود!‏

پاسخ ما به شیطان

۱۳.‏ در این مقاله از حوّا،‏ ایّوب و عیسی مسیح چه درس‌هایی می‌گیریم؟‏

^۱۳ تا کنون در این مقاله چه آموختیم؟‏ در رابطه با حوّا متوجه شدیم کسانی که تسلیم تمایلات خودخواهانه یا خودبرتربینی می‌شوند در زندگی به یَهُوَه ارجحیت نمی‌دهند.‏ همچنین از پای‌بندی ایّوب به خدا یاد گرفتیم که حتی انسان‌های ناکامل نیز می‌توانند با وفاداری و استقامت در مصیبت‌ها ثابت کنند به یَهُوَه ارجحیت می‌دهند،‏ حتی زمانی که دلیل آن را کاملاً متوجه نشوند.‏ (‏یعقو ۵:‏۱۱‏)‏ در آخر،‏ از عیسی آموختیم در صورت لزوم ننگ را بپذیریم و در فکر شهرت و نام خود نباشیم.‏ (‏عبر ۱۲:‏۲‏)‏ حال چگونه می‌توانیم آنچه آموختیم به کار گیریم؟‏

۱۴،‏ ۱۵.‏ واکنش عیسی نسبت به وسوسه‌های شیطان چه فرقی با واکنش حوّا داشت و چگونه می‌توانیم عیسی را الگوی خود قرار دهیم؟‏ (‏توضیحی در مورد عکس صفحهٔ ۱۸ بدهید.‏)‏

^۱۴ هرگز اجازه ندهید وسوسه‌ها باعث شود یَهُوَه را فراموش کنید.‏ حوّا اجازه داد حواسش به وسوسه‌ای که در پیش رو داشت جلب شود.‏ او «دید که آن درخت برای خوراک نیکوست و به نظر خوشنما.‏» (‏پیدا ۳:‏۶‏)‏ حقیقتاً چه فرق فاحشی بین عیسی و حوّا!‏ هر باری که شیطان سعی کرد عیسی را وسوسه کند عیسی بر آن وسوسه‌ها تمرکز نکرد بلکه به عاقبت راهی که شیطان جلوی پایش می‌گذاشت فکر کرد.‏ عیسی همچنین به کلام خدا توکّل کرد و نام یَهُوَه را به کار برد.‏

^۱۵ وقتی با وسوسه‌ای روبرو می‌شوید حواس خود را به چه چیزی معطوف می‌کنید؟‏ هر چه بیشتر بر وسوسه تمرکز کنیم،‏ تمایل به انجام کار نادرست در ما قوی‌تر می‌شود.‏ (‏یعقو ۱:‏۱۴،‏ ۱۵‏)‏ پس باید سریع وارد عمل شده،‏ تمایل نادرست را از ذهنمان دور کنیم،‏ حتی اگر برایمان دشوار و به طور مجازی به مفهوم قطع کردن عضوی از بدن باشد.‏ (‏مت ۵:‏۲۹،‏ ۳۰‏)‏ ما باید همچون عیسی به عواقب اعمالمان فکر کنیم و ببینیم که چه تأثیری در رابطه‌مان با یَهُوَه می‌گذارد.‏ باید آنچه کتاب مقدّس می‌گوید به یاد آوریم.‏ فقط بدین شکل می‌توانیم ثابت کنیم که در زندگی یَهُوَه برایمان ارجحیت دارد.‏

۱۶-‏۱۸.‏ الف)‏ چه چیزی می‌تواند باعث یأس و دلسردی شود؟‏ ب)‏ چه چیزی به ما کمک می‌کند موقعیت‌های دردناک را تحمّل کنیم؟‏

^۱۶ هرگز اجازه ندهید مصیبت باعث شود نسبت به یَهُوَه تلخ‌کام شوید.‏ ‏(‏امث ۱۹:‏۳‏)‏ هرچه انتهای دنیای شیطان نزدیک‌تر می‌شود قوم خدا بیش از پیش با فجایع مواجه می‌شوند.‏ البته انتظار نداریم که یَهُوَه به طور معجزه‌آسا از ما محافظت کند.‏ با این حال،‏ ممکن است مانند ایّوب به هنگام ازدست‌دادن عزیزی یا رنج و سختی مأیوس و دلسرد شویم.‏

^۱۷ ایّوب نمی‌دانست که یَهُوَه به چه دلیل اجازه داده است برای او اتفاقاتی ناگوار رخ دهد و گاهی ما نیز شاید دلیل چنین اتفاقاتی را درک نکنیم.‏ شاید شنیده باشیم که برادران و خواهران وفادارمان در زمین‌لرزه‌ای مانند هائیتی یا فاجعه‌ای دیگر کشته شده‌اند.‏ یا شاید خادمی وفادار را بشناسیم که مورد ظلم و جنایت قرار گرفته یا در سانحه‌ای دلخراش کشته شده باشد.‏ یا حتی ممکن است خودمان با موقعیتی دردناک روبرو شده باشیم یا احساس کنیم در حق ما بی‌عدالتی شده است.‏ شاید با دلی مضطرب فریاد برآورده،‏ بگوییم:‏ ‹ای یَهُوَه!‏ چرا من؟‏ مگر چه گناهی کرده‌ام؟‏› (‏حب ۱:‏۲،‏ ۳‏)‏ چه چیزی در این موقعیت می‌تواند به ما کمک کند؟‏

 ^۱۸ باید مواظب باشیم که چنین اتفاقاتی را به نشان نارضایتی یَهُوَه قلمداد نکنیم.‏ عیسی این موضوع را با بیان دو واقعه‌ای که در روزگارش اتفاق افتاده بود روشن ساخت.‏ ‏(‏لوقا ۱۳:‏۱-‏۵ خوانده شود.‏‏)‏ کتاب مقدّس نشان می‌دهد که برای هر کس ممکن است ‹اتفاقی› ناگوار رخ دهد.‏ (‏جا ۹:‏۱۱‏)‏ با این حال،‏ اگر حواس خود را بر «خدای جمیع تسلّیات» بدوزیم،‏ می‌توانیم هر موقعیت دردناک را تحمّل کنیم چون خدا به ما قدرت خواهد داد تا با وفاداری به خدمت خود ادامه دهیم.‏ —‏ ۲قر ۱:‏۳-‏۶‏،‏ ترجمهٔ قدیم.‏

۱۹،‏ ۲۰.‏ چه چیزی به عیسی کمک کرد تا وضعیت‌های تحقیرآمیز را تحمّل کند و چه چیزی به ما کمک می‌کند؟‏

^۱۹ هرگز اجازه ندهید ترس از حقارت یا غرور بر شما تسلّط یابد.‏ فروتنی به عیسی کمک کرد تا ‹خود را خالی کند و ذات غلام پذیرد.‏› (‏فیلیپ ۲:‏۵-‏۸‏)‏ او چون به یَهُوَه توکّل کرد توانست وضعیت‌های تحقیرآمیز را تحمّل نماید.‏ (‏۱پطر ۲:‏۲۳،‏ ۲۴‏)‏ بدین شکل،‏ عیسی به ارادهٔ یَهُوَه ارجحیت داد و در نتیجه به غایت سرافراز شد.‏ (‏فیلیپ ۲:‏۹‏)‏ عیسی به شاگردانش توصیه کرد چنین طرز فکری را در خود به وجود آورند.‏ —‏ مت ۲۳:‏۱۱،‏ ۱۲؛‏ لو ۹:‏۲۶‏.‏

^۲۰ برخی از آزمایش‌های ایمان می‌تواند خجالت‌آمیز باشد.‏ با این حال،‏ باید همچون پولُس رسول اطمینان داشته باشیم که گفت:‏ «از همین روست که این گونه رنج می‌کشم،‏ امّا عار ندارم،‏ چرا که می‌دانم به که ایمان آورده‌ام و یقین دارم که او قادر است امانتم را تا بدان روز حفظ کند.‏» —‏ ۲تیمو ۱:‏۱۲‏.‏

۲۱.‏ هر یک از ما به چه کاری باید مصمم باشیم؟‏

^۲۱ کتاب مقدّس پیشگویی کرده است که در روزگار ما انسان‌ها «خودپرست» خواهند بود.‏ (‏۲تیمو ۳:‏۲‏)‏ پس جای تعجب نیست که امروزه انسان‌ها خودخواه شده‌اند.‏ هرگز نگذاریم چنین طرز فکری بر ما تأثیر بگذارد!‏ بلکه بیاییم در مواجهه با هر گونه وسوسه،‏ مصیبت و وضعیت‌های تحقیرآمیز ثابت کنیم در زندگی به یَهُوَه ارجحیت می‌دهیم نه به خود!‏

‏[پاورقی‌ها]‏

مرور مقاله

‏• از روشی که شیطان حوّا را فریب داد چه می‌آموزیم؟‏

‏• از واکنش ایّوب به مصیبت‌ها چه می‌آموزیم؟‏

‏• از این که عیسی حواس خود را به یَهُوَه متمرکز کرد چه می‌آموزیم؟‏

‏[سؤالات مقالهٔ مطالعه‌ای]‏

‏[تصویر در صفحهٔ ۱۷]‏

حوّا به رابطه‌اش با یَهُوَه تمرکز نکرد

‏[تصویر در صفحهٔ ۱۸]‏

عیسی وسوسه‌های شیطان را رد و حواسش را بر ارادهٔ یَهُوَه متمرکز ساخت

‏[تصاویر در صفحهٔ ۲۰]‏

موعظهٔ چادربه‌چادر پس از زلزلهٔ هائیتی

در موقعیت‌های دردناک حواس خود را بر «خدای جمیع تسلّیات» بدوزیم