تا به کی درد و رنج را تحمّل کنم؟‏

جِین به سرطان مبتلاست و این بیماری هر روز در بدنش ریشه می‌دواند.‏ او با چشمانی پر از اشک می‌گوید:‏ «کاش بمیرم و اینقدر درد نکشم!‏» خانواده و دوستانش عاجزانه دست به درگاه خدا بلند کرده‌اند.‏ آیا خدا به دعای آنان گوش می‌دهد؟‏ آیا به وضعیت آن‌ها اهمیت می‌دهد؟‏

خدا از وضعیت دردناک بشر آگاه است.‏ در کلامش چنین آمده است:‏ «تمام خلقت تا هم اکنون از دردی همچون درد زایمان می‌نالد.‏» (‏رومیان ۸:‏۲۲‏،‏ ه‍ن‏)‏ خدا می‌بیند که صدها میلیون انسان مانند جِین هر روزه درد و رنج می‌کشند؛‏ چه جسمی،‏ چه عاطفی و چه روانی.‏ او شاهد است که هر شب ۸۰۰ میلیون نفر گرسنه سر بر بالش می‌گذارند،‏ میلیون‌ها نفر از خشونت در خانواده رنج می‌برند و بسیاری از والدین نسبت به آیندهٔ فرزندانشان در اضطراب و وحشتند.‏ آیا خدا مشکلات بشر را برطرف خواهد ساخت؟‏ بی‌شک ما انسان‌ها با دیدن وضعیت اسفبار عزیزمان به کمک او می‌شتابیم.‏ پس می‌توان اطمینان داشت که آفرینندهٔ مهربانمان نیز چنین رفتار کند.‏

بسیاری از انسان‌ها چنین سؤالی از خود کرده‌اند.‏ برای مثال،‏ بیش از ۲۶۰۰ سال پیش مردی باایمان به نام حَبَقُّوق نیز از خدا چنین پرسید:‏ «ای خداوند تا به کی برای کمک به حضور تو زاری کنم تا به فریادم برسی؟‏ تا به کی از ظلم فریاد کنم تا تو بشنوی و به کمکم بشتابی؟‏ چطور راضی می‌شوی که این همه بی‌عدالتی‌ها را ببینی؟‏ چرا کاری نمی‌کنی و به ظلم و ستم خاتمه نمی‌دهی؟‏ با خرابی و ظلم روبرو هستم و به هر طرف که می‌نگرم جنگ و دشمنی را می‌بینم.‏» (‏حَبَقُّوق ۱:‏۲،‏ ۳‏،‏ کتاب مقدّس دری‏)‏ حَبَقُّوق،‏ پیامبر خدا شاهد ظلم و ستم هولناک دوران خود بود.‏ امروزه نیز انسان‌های دلرحم با دیدن ظلم و ستمی که صفحات اخبار را پر ساخته است منقلب می‌شوند.‏

آیا خدا به سؤالات حَبَقُّوق اهمیت داد؟‏ بلی.‏ او نه تنها به دعای صادقانهٔ حَبَقُّوق گوش کرد بلکه او را تسلّی و قوّت قلب هم داد.‏ یَهُوَه خدا به حَبَقُّوق وعده داد که به درد و رنج خاتمه دهد و بدین شکل ایمان او را قوی کرد.‏ این وعدهٔ امیدبخش که جِین و خانواده‌اش را تقویت کرده است،‏ می‌تواند شما را نیز تسلّی و دلگرمی دهد.‏ در مقالهٔ بعد پاسخ این سؤالات را خواهید یافت:‏ چه اطمینانی وجود دارد که خدا به فکر ماست؟‏ خدا برای اتمام درد و رنج بشر چه کاری خواهد کرد و چه وقت؟‏