آیا یَهُوَه خدا تلاش‌های پرستندگانش را که می‌کوشند او را خشنود کنند،‏ ارج می‌نهد؟‏ ممکن است برخی بگویند خیر و ادعا کنند که خدا به ما توجه‌ای ندارد.‏ اما چنین ادعایی تصویری بس نادرست از پروردگارمان ترویج می‌دهد.‏ کلام خدا،‏ کتاب مقدّس این ادعا را رد می‌کند و به ما اطمینان می‌دهد که یَهُوَه خدا برای تلاش‌های پرستندگانِ باایمانش،‏ ارزش قائل است.‏ در ادامه می‌خواهیم گفته‌های پولُس را که در کتاب مقدّس در عبرانیان ۱۱:‏۶ آمده است،‏ بررسی کنیم.‏

برای خشنود کردن یَهُوَه خدا چه باید کرد؟‏ پولُس نوشت:‏ «بدون ایمان ممکن نیست بتوان خدا را خشنود ساخت.‏» به این گفتهٔ پولُس بیشتر دقت کنید؛‏ او هرگز نگفت که خشنود کردن خدا بدون ایمان دشوار است بلکه تأکید کرد که این امر غیرممکن است.‏ به عبارت دیگر،‏ برای خشنود کردن خدا ایمان ضروریست.‏

چه ایمانی یَهُوَه خدا را خشنود می‌سازد؟‏ ایمان به خدا دو جنبه دارد.‏ اول،‏ این که هر یک از ما «باید ایمان داشته باشد که او هست.‏» ترجمه‌ای دیگر از کتاب مقدّس این قسمت از آیه را چنین برگردانده است:‏ «باید ایمان داشت که او وجود دارد.‏» پس اگر به وجود خدا شک داشته باشیم،‏ نمی‌توانیم او را خشنود کنیم.‏ البته تنها اعتقاد به وجود خدا کافی نیست،‏ زیرا حتی فرشتگان شریر نیز به وجود خدا اعتقاد دارند.‏ (‏یعقوب ۲:‏۱۹‏)‏ ایمان به وجود او باید ما را به عمل وا دارد.‏ در حقیقت ما با عمل کردن به معیارهای خدا،‏ ایمانمان را ثابت می‌کنیم.‏—‏یعقوب ۲:‏ ۲۰،‏ ۲۶‏.‏

دوم،‏ این که هر یک از ما باید «ایمان داشته باشد» که خدا ‹پاداش‌دهنده› است.‏ شخص با ایمان کاملاً اطمینان دارد که تلاش‌هایش در راه خشنود کردن خدا بیهوده نیست.‏ (‏۱قُرِنتیان ۱۵:‏۵۸‏)‏ پس اگر به توانایی و خواست یَهُوَه در پاداش دادن به ما شک داشته باشیم،‏ نمی‌توانیم او را خشنود سازیم.‏ (‏یعقوب ۱:‏۱۷؛‏ ۱پِطرُس ۵:‏۷‏)‏ آنانی که بر این باورند که خدا به فکر ما نیست و برای ما ارزشی قائل نیست که به ما پاداشی دهد،‏ خدای کتاب مقدّس را نشناخته‌اند.‏

یَهُوَه به چه کسانی پاداش می‌دهد؟‏ پولُس می‌گوید:‏ ‹به جویندگان خود.‏› یک مرجع کتاب مقدّس برای مترجمان در مورد واژهٔ یونانی‌ای که در اینجا «جویندگان» ترجمه شده است،‏ توضیح می‌دهد که منظور از این واژه این نیست که شخص در پی کسب اطلاعات و شناخت از خدا باشد،‏ بلکه به این مفهوم است که شخص در راه «پرستش» خدا می‌کوشد؛‏ او می‌کوشد که خواست خدا را انجام دهد.‏ به علاوه این واژهٔ یونانی به صورت فعل آمده است.‏ در این خصوص مرجع دیگری می‌گوید که این فعل به تلاش‌های مصرّانه و جدّی شخص در انجام کاری اشاره دارد.‏ پس،‏ این نشان می‌دهد که جویندهٔ خدا با جدّیت و دل و جان در پی پرستش خداست.‏ آری،‏ یَهُوَه به کسانی پاداش می‌دهد که ایمانشان،‏ آنان را برمی‌انگیزد تا او را با عشق و شور و اشتیاق بپرستند.‏—‏مَتّی ۲۲:‏۳۷‏.‏

یَهُوَه چگونه پرستندگان باایمانش را پاداش می‌دهد؟‏ او وعده داده است که آنان در آینده به پاداشی بس پرارزش،‏ یعنی زندگی ابدی در بهشت روی زمین،‏ دست خواهند یافت.‏ (‏مکاشفه ۲۱:‏۳،‏ ۴‏)‏ این امر،‏ عمق سخاوتمندی و محبت او را نشان می‌دهد.‏ حتی اکنون نیز آنانی که قلباً یَهُوَه را می‌جویند،‏ از موهبت‌های فراوانی برخوردارند.‏ آنان با کمک روح مقدّس خدا و حکمتی که در کتاب مقدّس نهفته است،‏ از زندگی‌ای سعادتمند و پربرکت بهره می‌برند.‏—‏مزمور ۱۴۴:‏۱۵؛‏ مَتّی ۵:‏۳‏.‏

به راستی که یَهُوَه،‏ خدایی بسیار قدردان است؛‏ او خدمت آنانی را که از روی خلوص نیّت و با ایمان او را می‌پرستند،‏ ارج می‌نهد.‏ آیا دانستن این امر شما را بر آن نمی‌دارد که به او نزدیک‌تر شوید؟‏ آری،‏ پس در پی این باشید که چگونه می‌توانید چنین ایمانی در خود پرورش دهید و آن را در عمل نشان دهید،‏ آنگاه از برکات فراوان یَهُوَه برخوردار خواهید شد.‏