مراجعه به متن

مراجعه به فهرست مطالب

موضوع اصلی این شماره | نحوهٔ مقابله با نگرانی

نگرانی ناشی از خطر جان

نگرانی ناشی از خطر جان

آلُنا می‌گوید:‏ «وقتی صدای آژیر خطر را می‌شنوم،‏ قلبم شروع به تپش می‌کند و سراسیمه به سمت پناهگاه می‌دوم.‏ ولی حتی در آنجا هم احساس نگرانی مرا از پای در می‌آورد.‏ البته وقتی بیرون از پناهگاه هستم،‏ احساسم بدتر است.‏ یک بار که در خیابان راه می‌رفتم،‏ شروع به گریه کردم و از شدّت گریه نمی‌توانستم نفس بکشم.‏ ساعت‌ها طول کشید تا آرام شوم.‏ سپس صدای آژیر خطر دوباره بلند شد.‏»‏

آلُنا

جنگ فقط یکی از خطراتی است که جان انسان‌ها را تهدید می‌کند.‏ برای مثال،‏ وقتی باخبر شوید که شما یا یکی از عزیزانتان با بیماری مهلکی روبروست،‏ ممکن است شوکه شوید.‏ ترس از آینده نیز باعث نگرانی برخی می‌شود.‏ آنان از این نگرانند که فرزندان یا نوه‌هایشان در دنیایی بزرگ شوند که جنگ،‏ جنایت،‏ آلودگی،‏ گرمایش جهانی و بیماری‌های مسری همه جا را فرا گرفته باشد.‏ ما چگونه می‌توانیم با چنین نگرانی‌هایی مقابله کنیم؟‏

انسانِ «عاقل،‏ خطر را می‌بیند و پنهان می‌شود» زیرا از احتمال وقوع اتفاقی ناگوار آگاه است.‏ (‏امثال ۲۷:‏۱۲‏)‏ و همان طور که می‌کوشیم سلامت خود را حفظ کنیم،‏ باید برای حفظ سلامت روحی و روانی نیز تلاش کنیم.‏ سرگرمی‌های خشونت‌آمیز و حتی اخبار با تصاویر هولناک بر نگرانی ما و فرزندانمان می‌افزاید.‏ دوری از تماشای چنین فیلم‌ها و تصاویر به این مفهوم نیست که چشمان خود را بر حقیقت بسته‌ایم.‏ خدا ذهن ما را طوری خلق نکرده است که افکارمان را روی شرارت متمرکز سازیم.‏ در عوض،‏ باید در «هر آنچه حقیقت است،‏ .‏ .‏ .‏ از دید خدا درست است،‏ .‏ .‏ .‏ پاک است،‏ [و] .‏ .‏ .‏ شخص را به محبت کردن برمی‌انگیزد،‏ .‏ .‏ .‏ تعمّق» کنیم.‏ اگر چنین کنیم،‏ «خدای آرامش» دل و ذهن ما را آرام می‌سازد.‏—‏فیلیپیان ۴:‏۸،‏ ۹‏.‏

اهمیت دعا

ایمان حقیقی به ما کمک می‌کند تا با نگرانی‌ها مقابله کنیم.‏ کلام خدا،‏ ما را ترغیب می‌کند تا «همواره آمادهٔ دعا» باشیم.‏ (‏۱پِطرُس ۴:‏۷‏)‏ ما می‌توانیم از خدا تقاضای حکمت و شجاعت کنیم تا با شرایط موجود کنار آییم.‏ همچنین باید اطمینان داشته باشیم که «هر آنچه از او بطلبیم،‏ ما را می‌شنود.‏»—‏۱یوحنا ۵:‏۱۵‏.‏

در کنار شوهرش،‏ آوی

کتاب مقدّس آشکار می‌سازد که شیطان «حکمران این دنیا» است نه خدا و «تمام دنیا زیر سلطهٔ آن شریر است.‏» (‏یوحنا ۱۲:‏۳۱؛‏ ۱یوحنا ۵:‏۱۹‏)‏ عیسی نیز گفت که چنین دعا کنیم:‏ «ما را از آن شریر رهایی ده.‏» (‏مَتّی ۶:‏۱۳‏)‏ آلُنا می‌گوید:‏ «هر بار که صدای آژیر بلند می‌شود،‏ از یَهُوَه تقاضا می‌کنم که بتوانم بر احساساتم تسلّط داشته باشم.‏ همسر عزیزم نیز به کنارم می‌آید و با من دعا می‌کند.‏ دعا حقیقتاً کمک بزرگی است.‏» درست همان طور که کلام خدا می‌گوید:‏ «خداوند نزدیک است به همهٔ آنان که او را می‌خوانند؛‏ به آنان که او را صادقانه می‌خوانند.‏»—‏مزمور ۱۴۵:‏۱۸‏.‏

امید به آینده

عیسی در موعظهٔ معروف خود به پیروانش تعلیم داد که چنین دعا کنند:‏ «پادشاهی تو بیاید.‏» (‏مَتّی ۶:‏۱۰‏)‏ پادشاهی خدا تمام نگرانی‌های مضر را تا ابد ریشه‌کن خواهد ساخت.‏ خدا از طریق «سَرور صلح» یعنی عیسی،‏ «جنگها را تا کرانهای زمین پایان می‌بخشد.‏» (‏اِشَعْیا ۹:‏۶؛‏ مزمور ۴۶:‏۹‏)‏ خدا «میان ملتهای بسیار داوری خواهد کرد .‏ .‏ .‏ دیگر قومی بر قوم دیگر شمشیر نخواهد کشید،‏ و جنگاوری را دیگر نخواهند آموخت.‏ .‏ .‏ .‏ و کسی هراسانشان نخواهد ساخت.‏» (‏میکاه ۴:‏۳،‏ ۴‏)‏ خانواده‌های شاد «خانه‌ها بنا خواهند کرد،‏ و در آنها ساکن خواهند شد؛‏ تاکستانها غرس خواهند کرد،‏ و از میوهٔ آنها خواهند خورد.‏» (‏اِشَعْیا ۶۵:‏۲۱‏)‏ «هیچ‌یک از ساکنان [زمین] نخواهد گفت که ‹بیمارم!‏›»—‏اِشَعْیا ۳۳:‏۲۴‏.‏

امروزه هر چه احتیاط کنیم،‏ باز هم نمی‌توانیم جلوی حوادث یا اتفاقات غیرمنتظره را بگیریم.‏ (‏جامعه ۹:‏۱۱‏)‏ قرن‌هاست که جنگ،‏ جنایت و بیماری‌ها جان انسان‌های خوب را گرفته است.‏ چه امیدی برای این قربانیان وجود دارد؟‏

میلیون‌ها نفر که تعدادشان را فقط خدا می‌داند،‏ دوباره زنده خواهند شد.‏ اما اکنون در خواب مرگ به سر می‌برند و تا زمانی که رستاخیز یابند،‏ در حافظهٔ خدا باقی خواهند ماند.‏ (‏یوحنا ۵:‏۲۸،‏ ۲۹‏)‏ کلام خدا در رابطه با امید رستاخیز چنین اطمینانی می‌دهد:‏ «این امید برای جان ما همچون لنگری مطمئن و استوار است.‏» (‏عبرانیان ۶:‏۱۹‏)‏ خدا «این امر را با رستاخیز دادن [عیسی] از مردگان،‏ به همهٔ انسان‌ها تضمین کرده است.‏»—‏اعمال ۱۷:‏۳۱‏.‏

تا آن زمان،‏ حتی کسانی که به خواست خدا عمل می‌کنند،‏ با نگرانی‌ها روبرو خواهند شد.‏ پل،‏ ژانت و آلُنا با خردمندی و دوراندیشی،‏ با نزدیک شدن به خدا از طریق دعا و تقویت ایمانشان به وعده‌های کلام خدا توانسته‌اند بر نگرانی‌های خود چیره شوند.‏ «باشد که خدای امیدبخش،‏ با توکّلی که به او دارید،‏ شما را [نیز] از شادی و آرامش کامل پر سازد.‏»—‏رومیان ۱۵:‏۱۳‏.‏