خدمت موعظه در معبد پایان مییابد
فصل ۱۱۰
خدمت موعظه در معبد پایان مییابد
عیسی برای آخرین بار در معبد حضور مییابد. در واقع، او به غیر از وقایع مربوط به محاکمه و اعدامش که سه روز دیگر رخ میدهند، در حال پایان دادن به موعظهٔ عمومی خود بر روی زمین است. در اینجا به سرزنش و انتقاد خود از کاتبان و فریسیها ادامه میدهد.
سه بار دیگر اعلام میکند: «وای بر شما ای کاتبان و فریسیان ریاکار!» بار اول به این دلیل که آنها ‹بیرون پیاله و بشقاب را› پاک مینمایند، ‹و درون آنها مملو از جبر و ظلم است.› بنابراین به ایشان چنین تذکر میدهد: ‹اول درون پیاله و بشقاب را طاهر ساز تا بیرونش نیز طاهر شود.›
سپس میگوید وای بر کاتبان و فریسیها زیرا درون آنان مملو از پوسیدگی و گندیدگی است و تلاش میکنند آن را در پشت نقاب تقوی و پرهیزکاری مخفی سازند. عیسی میگوید: «شما مثل مقبرههای سفیدشدهای هستید که ظاهری زیبا دارند اما داخل آنها پر از استخوانهای مردگان و انواع کثافات است.»
سرانجام، ریاکاری آنان هنگامی آشکار میشود که برای جلب توجه همگان دست به کارهای خیرخواهانه میزنند و برای بنای مقبرهٔ انبیا و تزیین آنها از خود شور و اشتیاق نشان میدهند. اما همانطور که عیسی نشان میدهد، اینها ‹فرزندان قاتلان انبیا هستند!› بله، هر که از خود جرأت نشان دهد تا ریاکاری آنان را آشکار سازد در خطر است!
عیسی در ادامهٔ سخنان خود انتقاداتش را با شدیدترین لحنی بیان میکند و میگوید: ‹ای ماران و افعیزادگان، چگونه از عذاب جهنّم فرار خواهید کرد؟› جهنم درهای بود در نزدیکی اورشلیم که از آن برای زبالهدانی استفاده میشد. بنابراین عیسی میخواهد به کاتبان و فریسیها بگوید که به دلیل منش شریرانهشان به نابودی ابدی گرفتار خواهند شد.
عیسی در مورد کسانی که به نمایندگی خود میفرستد میگوید: ‹بعضی را خواهید کشت و به دار خواهید کشید و بعضی را در کنایس خود تازیانه زده از شهر به شهر خواهید راند؛ تا همهٔ خونهای صادقان که بر زمین ریخته شد بر شما وارد آید، از خون هابیل صدیق تا خون زکریّا ابن برحیا [در کتاب دوم تواریخ یَهُویاداع نامیده میشود] که او را در میان هیکل و مذبح کشتید. هر آینه به شما میگویم که این همه بر این طایفه خواهد آمد.›
از آنجایی که زکریا رهبران اسرائیل را سرزنش کرد، ‹ایشان بر او توطئه نموده او را به حکم پادشاه در صحن خانهٔ خداوند سنگسار نمودند.› اما همانطور که عیسی پیشگویی کرد اسرائیل باید به دلیل ریختن خون عادلان به کیفر میرسید. آنها سی و هفت سال بعد یعنی در سال ۷۰ د.م.، وقتی که لشکریان روم اورشلیم را نابود ساختند و بیش از یک میلیون یهودی را به خاک و خون کشیدند، به کیفر خود رسیدند.
عیسی از تصور این وضعیت دهشتناک، مضطرب و اندوهگین میشود. و دوباره اعلام میکند: ‹اورشلیم، اورشلیم، قاتل انبیاء و سنگسارکنندهٔ مرسلان خود چند مرتبه خواستم فرزندان تو را جمع کنم مثل مرغی که جوجههای خود را زیر بال خود جمع میکند و نخواستید. اینک خانهٔ شما برای شما ویران گذارده میشود.›
عیسی سپس اضافه میکند: ‹به شما میگویم از این پس مرا نخواهید دید تا بگوئید، مبارک است او که به نام خداوند میآید.› آن روز در هنگام حضور یافتن مسیح در ملکوت آسمانیاش فرا میرسد و مردم با چشم ایمان او را خواهند دید.
در اینجا عیسی به محلی میرود که میتواند ظروف خزانهٔ معبد و مردم را که در آنها پول میاندازند مشاهده کند. ثروتمندان سکههای زیادی درون خزانه میاندازند. اما پس از آنها بیوهزن فقیری میآید و دو سکهٔ بسیار کم ارزش درون ظرف میاندازد.
عیسی شاگردانش را پیش خوانده میگوید: ‹هر آینه به شما میگویم این بیوهزن مسکین از همهٔ آنانی که در خزانه انداختند بیشتر داد.› آنها از این امر حیرت میکنند. از اینرو عیسی در ادامهٔ سخنانش توضیح میدهد: «آنها از آنچه که برای آن مصرفی نداشتند دادند، اما او با وجود تنگدستی، هر چه داشت یعنی تمام معاش خود را داد.» عیسی پس از این سخنان معبد را برای آخرین بار ترک میکند.
یکی از شاگردان او با اشاره به عظمت و زیبایی معبد میگوید: ‹ای استاد ملاحظه فرما! چه نوع سنگها و چه عمارتها است!› گفته میشود که این سنگها بیش از یازده متر طول، بیشتر از پنج متر پهنا، و بیش از سه متر ارتفاع داشتهاند!
عیسی پاسخ میدهد: ‹این ساختمانهای بزرگ را میبینی؟ هیچ یک از سنگهای آن روی سنگ دیگری باقی نخواهد ماند بلکه همه زیر و رو خواهد شد.›
عیسی و رسولانش پس از این سخنان از درهٔ قِدْرون میگذرند و از کوه زیتون بالا میروند. از این محل میتوانند معبد باشکوه را بخوبی ببینند. متی ۲۳:۲۵–۲۴:۳؛ مرقس ۱۲:۴۱–۱۳:۳؛ لوقا ۲۱:۱-۶؛ ۲تواریخ ۲۴:۲۰-۲۲.
▪ عیسی در طی آخرین دیدار خود از معبد چه میکند؟
▪ ریاکاری کاتبان و فریسیها چگونه آشکار میشود؟
▪ مفهوم ‹عذاب جهنم› چیست؟
▪ چرا عیسی میگوید که آن بیوهزن بیش از ثروتمندان اعانه داده است؟