پس از مراسم عروسی در قانا،‏ عیسی راهی کَفَرناحوم شد.‏ مادر او و برادران ناتنی‌اش یعقوب،‏ یوسف،‏ شَمعون و یهودا همسفر او بودند.‏

اما چرا عیسی به کَفَرناحوم رفت؟‏ این شهر نسبت به ناصره و قانا پررفت‌وآمدتر بود و ظاهراً بزرگ‌تر نیز بود.‏ همچنین بسیاری از کسانی که به‌تازگی پیرو عیسی شده بودند،‏ در این شهر و حوالی آن زندگی می‌کردند.‏ از این رو،‏ عیسی می‌توانست آنان را نزدیک به محل زندگی‌شان آموزش دهد.‏

عیسی طی اقامتش در کَفَرناحوم کارهای فوق‌العاده‌ای صورت داد.‏ به این ترتیب،‏ بسیاری از اهالی شهر و مردم حوالی آن از کارهای او باخبر شدند.‏ اما عیسی و همراهانش که یهودیانی وفادار بودند،‏ باید به‌زودی آنجا را ترک می‌کردند و رهسپار اورشلیم می‌شدند تا در عید پِسَح سال ۳۰ میلادی شرکت کنند.‏

آنان به اورشلیم رسیدند و به معبد رفتند.‏ در آنجا شاگردان عیسی خصوصیتی را در او دیدند که آنان را بسیار تحت تأثیر قرار داد؛‏ خصوصیتی که پیش از آن در عیسی ندیده بودند.‏

شریعت خدا اسرائیلیان را ملزم می‌ساخت که حیواناتی را در معبد قربانی کنند.‏ ضمناً کسانی که از مناطق دیگر برای شرکت در این عید می‌آمدند،‏ باید برای خود مواد غذایی و خوراک تهیه می‌کردند.‏ آنان می‌توانستند مطابق قانونی در شریعت در ازای پرداخت پول «گاو و گوسفند» بخرند و دیگر نیازهایشان را نیز برآورده سازند.‏ (‏تثنیه ۱۴:‏۲۴-‏۲۶‏)‏ اما واقعیت این بود که برخی از فروشندگان،‏ حیوانات و پرندگان خود را در یکی از صحن‌های معبد به فروش می‌رساندند و برخی نیز این حیوانات را با قیمت گزاف به مردم می‌فروختند.‏

عیسی با خشم سکه‌های صرّافان را بر زمین ریخت،‏ میزهایشان را واژگون کرد و فروشندگان را از معبد بیرون راند.‏ عیسی سپس گفت:‏ «این‌ها را از اینجا ببرید!‏ خانهٔ پدر مرا محل کسب مسازید!‏»—‏یوحنا ۲:‏۱۶‏.‏

شاگردان با دیدن این صحنه آن نوشته را به یاد آوردند که می‌گوید:‏ «غیرت برای خانهٔ تو مرا خواهد سوزاند.‏» یهودیان در مقابل به او گفتند:‏ «چه نشانه‌ای برای ما می‌آوری که ثابت کند حق انجام دادن این کارها را داری؟‏» عیسی به آنان پاسخ داد:‏ «این معبد را ویران کنید و در سه روز آن را برپا خواهم کرد.‏»—‏یوحنا ۲:‏۱۷-‏۱۹؛‏ مزمور ۶۹:‏۹‏.‏

یهودیان که تصوّر می‌کردند عیسی در مورد معبد اورشلیم سخن می‌گوید،‏ از او پرسیدند:‏ «ساختن بنای این معبد ۴۶ سال به طول انجامیده است و تو در سه روز آن را برپا خواهی کرد؟‏» (‏یوحنا ۲:‏۲۰‏)‏ اما منظور عیسی از معبد،‏ بدن خودش بود.‏ سه سال بعد پس از رستاخیز او،‏ شاگردان این سخن را به یاد آوردند.‏