اِشَعْیا ۱‏:‏۱‏-‏۳۱

۱  رؤیای اِشعیا پسر آموص،‏ که آن را در زمان عُزّیا،‏ یوتام،‏ آحاز و حِزِقیا،‏ پادشاهان یهودا،‏ دربارهٔ یهودا و اورشلیم دید.‏ عِصیانگری یهودا  ۲  ای آسمان بشنو!‏ و ای زمین گوش فرا ده!‏زیرا که خداوند سخن می‌گوید:‏‏«فرزندان پروردم و بزرگ کردم،‏اما ایشان بر من شوریدند.‏ ۳  گاوْ صاحبِ خویش را می‌شناسد،‏و الاغْ آخورِ مالک خویش را،‏اما اسرائیل نمی‌شناسد،‏و قوم من فهم ندارد.‏»‏ ۴  وای بر امت خطاکار،‏و قومی که زیر بار گناهند؛‏وای بر نسل شریران،‏و فرزندان فاسد!‏خداوند را ترک گفته‌اند،‏بر قدوس اسرائیل اهانت روا داشته‌اند،‏و به او پشت کرده‌اند!‏ ۵  چرا باز مضروب شوید؟‏چرا بیش از این عِصیان ورزید؟‏تمامی سَر بیمار است،‏و تمامی دل،‏ مریض.‏ ۶  از کف پا تا فرق سر،‏در آن هیچ تندرستی نیست؛‏سراسر،‏ جراحت و کوفتگی و زخم تازه است،‏که نه بخیه شده،‏ نه بسته گشته،‏و نه به روغن مرهم گذاشته شده است.‏ ۷  سرزمین شما ویران گشتهو شهرهایتان به آتش سوخته است.‏بیگانگان در برابر دیدگانتانزمینِ شما را فرو می‌بلعند؛‏سراسرْ ویرانی است،‏بسان سرنگونی به دست بیگانگان.‏ ۸  دختر صَهیونمانند سایه‌بانی در تاکستان،‏و آلونکی در بوستان خیار،‏و شهری در محاصره،‏متروک است.‏ ۹  اگر خداوندِ لشکرهااندک باقیماندگانی برای‌مان نمی‌گذاشت،‏مانند سُدوم می‌شدیم و همچون عَمورَه می‌گشتیم.‏ ۱۰  ای حکمرانان سُدوم،‏کلام خداوند را بشنوید!‏و ای مردمان عَمورَه،‏به شریعت خدای ما گوش بسپارید!‏ ۱۱  خداوند می‌گوید:‏‏«از انبوه قربانیهای شما مرا چه سود؟‏از قربانیهای تمام‌سوزِ قوچهاو چربیِ حیوانات پروار سیر شده‌ام،‏و مرا به خون گاو و بره و بز رغبتی نیست.‏ ۱۲  آنگاه که می‌آیید تا به حضورم حاضر شوید،‏کیست که این را از شما خواسته استکه صحنهای مرا چنین لگدمال کنید؟‏ ۱۳  هدایای باطل،‏ دیگر میاورید؛‏از بخور کراهت دارم.‏گردهم‌آییِ مخصوص را توأم با شرارت تحمل نتوانم کرد،‏خواه ماهِ نو باشد،‏ خواه شَبّات،‏ و خواه دعوت جماعت.‏ ۱۴  جان من از مراسم ماهِ نو و اعیاد مقرر شما بیزار است؛‏برایم بار سنگین‌اندکه از حملشان خسته شده‌ام.‏ ۱۵  آنگاه که دستانتان را به دعا دراز می‌کنید،‏چشمانم را از شما خواهم پوشانید؛‏حتی اگر دعای بسیار کنید،‏نخواهم شنید؛‏زیرا دستان شما مملو از خون است.‏ ۱۶  خویشتن را بشویید و طاهر سازید؛‏شرارت اعمال خود را از نظرم دور کنید،‏و از بدی بازایستید.‏ ۱۷  نیکوکاری بیاموزید،‏و انصاف را بجویید؛‏ستمگران را ارشاد کنید،‏دادِ یتیمان را بستانید،‏و به دفاع از حق بیوه‌زنان برخیزید.‏ ۱۸  ‏«خداوند می‌گوید:‏بیایید تا در برابر یکدیگر حُجت بیاوریم:‏اگرچه گناهان شما چون ارغوان باشد،‏همچون برف سفید خواهد شد؛‏و اگرچه همچون قرمز،‏ سرخ باشد،‏مانند پشم خواهد شد.‏ ۱۹  اگر راغب باشید و گوش فرا دهید،‏از نیکوییِ زمین خواهید خورد؛‏ ۲۰  اما اگر ابا نموده،‏ عِصیان ورزید،‏شمشیر شما را خواهد خورد؛‏زیرا دهان خداوند چنین گفته است.‏»‏ شهر خیانتکار ۲۱  دریغا که شهر امین،‏*فاحشه شده است!‏زمانی از انصاف مملو بود،‏و عدالت در آن سکونت داشت،‏اما حال قاتلان در آن مسکن دارند!‏ ۲۲  نقرهٔ تو به زنگار بدل گشتهو بهترین شرابت،‏ به آب آمیخته است.‏ ۲۳  حاکمانت شورشگرند ورفیق دزدان گشته‌اند؛‏جملگی رشوه را دوست می‌دارند،‏و در پی هدایا می‌دوند؛‏دادِ یتیمان را نمی‌ستانندو دعوای بیوه‌زنان بدیشان نمی‌رسد.‏ ۲۴  بنابراین،‏ خداوندگار،‏ خداوند لشکرها،‏ قدیر اسرائیل،‏ چنین می‌فرماید:‏‏«هان،‏ من از خصمانِ خویش راحتی خواهم یافت،‏و از دشمنان خویش انتقام خواهم ستانید.‏ ۲۵  دست خود را بر ضد تو خواهم گردانیدو زنگارِ تو را چونان با قلیاب*خواهم زدود،‏و تمام ناخالصی‌هایت را دور خواهم کرد.‏ ۲۶  داورانِ تو را همچون نخست،‏و مشاورانت را مانند اوّل باز خواهم آورد،‏و تو از آن پس ’شهر عدالت‘‏و ’شهر امین‘ خوانده خواهی شد.‏ ۲۷  صَهیون به انصاف فدیه داده خواهد شد،‏و آنان که در وی توبه کنند،‏ به عدالت بازخرید خواهند گشت.‏ ۲۸  اما عِصیانگران و گنهکاران با هم نابود خواهند شد،‏و آنان که خداوند را ترک نمایند هلاک خواهند گردید.‏ ۲۹  زیرا شما* از درختان بلوطی که بدان رغبت داشتید،‏ خجل خواهید شد،‏و از باغستانهایی که برگزیده بودید،‏ شرمسار خواهید بود.‏ ۳۰  آری،‏ شما مانند بلوطی پژمرده‌برگ،‏و همچون باغستانی بی‌آب خواهید بود.‏ ۳۱  مرد زورمندْ خاشاک،‏ و عملش جَرَقهٔ آتش خواهد بود؛‏هر دو با هم خواهند سوخت،‏و خاموش‌کننده‌ای نخواهد بود.‏

پاورقی‌ها

‏۱:‏۲۱ واژهٔ عبری دربردارندهٔ هر دو مفهوم ”‏امانت و وفاداری“‏ است.‏
‏۱:‏۲۵ محلولی شوینده که کاملاً ضدعفونی می‌کند.‏
‏۱:‏۲۹ برخی از متون عبری؛‏ متن عبری مازورِتی:‏ ”‏آنان“‏.‏