اِشَعْیا ۴۱‏:‏۱‏-‏۲۹

۴۱  ای سواحل دوردست،‏ خاموش باشید و به من گوش بسپارید؛‏ای ملتها،‏ نیروی خویش تازه کنید.‏پیش آمده لب به سخن بگشایید؛‏بیایید تا با هم برای محاکمه نزدیک آییم.‏ ۲  آن کیست که فاتحی عادل از شرق برانگیخت،‏*و او را به خدمت خویش برگماشت؟‏که قومها را تسلیم وی می‌کند،‏و پادشاهان را مطیع وی می‌گرداند؛‏که آنان را چون غبار به شمشیر وی می‌سپارد،‏و همچون کاه که بر باد شود،‏ به کَمانش وامی‌گذارد.‏ ۳  او ایشان را تعقیب می‌کند و به سلامتی می‌گذرد،‏از راهی که پیشتر در آن پا ننهاده است.‏ ۴  کیست که این همه را به عمل آورده،‏و کیست که نسلها را از آغاز فرا خوانده است؟‏من هستم،‏ یهوه،‏من که اوّلین و نیز با امور آخرینم،‏من هستم.‏ ۵  سواحل دوردست این را دیده،‏ ترسان گشته‌اند،‏و کرانهای زمین به لرزه درآمده‌اند.‏آنها پیش آمده،‏ نزدیک می‌شوند،‏ ۶  و هر یک دیگری را یاری می‌دهند،‏و به برادر خود می‌گویند:‏ «قوی باش!‏»‏ ۷  صنعتگر به زرگر قوّت‌قلب می‌دهد،‏و چکش‌کار او را که بر سَندان می‌کوبد،‏ تشویق می‌کند.‏دربارهٔ آنچه جوش خورده،‏ می‌گوید که «نیکوست»،‏و آن را به میخها محکم می‌کند تا واژگون نشود.‏ ۸  اما تو ای اسرائیل،‏ خادم من،‏و ای یعقوب،‏ که تو را برگزیده‌ام،‏و ای نسل دوست من ابراهیم،‏ ۹  من تو را از کرانهای زمین برگرفتم،‏و از دورترین نقاطش تو را فرا خواندم.‏به تو گفتم:‏ «تو خادم من هستی؛‏تو را برگزیده‌ام و رد نکرده‌ام»؛‏ ۱۰  پس ترسان مباش زیرا من با تو هستم،‏و هراسان مباش زیرا من خدای تو هستم.‏تو را تقویت خواهم کرد و یاری خواهم داد،‏و به دست راست عدالتِ خویش از تو حمایت خواهم نمود.‏ ۱۱  اینک آنان که بر تو خشم گیرند،‏جملگی سرافکنده و رسوا خواهند شد،‏و آنان که با تو به مخالفت برخیزند،‏هیچ گشته،‏ هلاک خواهند شد.‏ ۱۲  هرچند دشمنانت را بجویی،‏ایشان را نخواهی یافت،‏و آنان که با تو به جنگ برخیزند،‏نیست و نابود خواهند شد.‏ ۱۳  زیرا من که یهوه،‏ خدای تو هستم،‏دست راست تو را می‌گیرم،‏و به تو می‌گویم،‏ «مترس،‏من تو را یاری خواهم داد.‏»‏ ۱۴  ای یعقوب،‏ که همچون کِرمیو ای اسرائیلِ کم‌شمار،‏ مترس!‏خداوند می‌فرماید:‏ من خود تو را یاری خواهم داد؛‏وَلیّ تو،‏ قدوس اسرائیل است.‏ ۱۵  اینک از تو خرمنکوبی خواهم ساختتیز و نو و دندانه‌دار؛‏کوهها را کوبیده،‏ خُرد خواهی کرد،‏و تَلها را به کاه بدل خواهی ساخت.‏ ۱۶  آنها را خواهی افشاند و باد آنها را خواهد راند،‏و تندباد آنها را پراکنده خواهد ساخت.‏اما تو در خداوند شادی خواهی کرد،‏و در قدوس اسرائیل فخر خواهی نمود.‏ ۱۷  فقیران و نیازمندان آب می‌جویند و نمی‌یابند،‏و زبانشان از تشنگی تَرَک می‌خورد.‏اما من،‏ یهوه،‏ ایشان را اجابت خواهم کرد؛‏من،‏ خدای اسرائیل،‏ ایشان را وا نخواهم گذاشت.‏ ۱۸  بر تَلهای خشک نهرها جاری خواهم کرد،‏و در میان وادیها چشمه‌ها روان خواهم ساخت.‏بیابان را به برکهٔ آب بدل خواهم کرد،‏و خشکزار را به چشمه‌ساران.‏ ۱۹  در بیابان سرو آزاد خواهم گذاشتو هم اقاقیا و آس و زیتون،‏و در زمین خشک درخت کاج غرس خواهم کردو صنوبر و سرو را با هم.‏ ۲۰  تا همه ببینند و بدانند،‏و تعمق کرده دریابند،‏که دست خداوند این را کرده،‏و قدوس اسرائیل این را پدید آورده است.‏ بتهای باطل ۲۱  خداوند می‌گوید:‏ ادعای خود را مطرح سازید،‏و شاهِ یعقوب می‌گوید:‏ قوی‌ترین براهین خویش را عرضه دارید.‏ ۲۲  آنچه را که واقع خواهد شدپیش آورده،‏ بر ما اعلام کنید.‏امور نخستین را به ما بگویید،‏تا در آنها تأمل کنیمو انجامِ آنها را بدانیم.‏یا امور آینده را به ما بشنوانید ۲۳  و آنچه را که پس از این می‌آید بیان کنید،‏تا بدانیم که شما خدایانید.‏آری،‏ کاری انجام دهید،‏ نیک یا بد،‏تا ترسان و هراسان شویم.‏ ۲۴  اما شما هیچ هستید و کارهایتان از هیچ هم کمتر؛‏آن که شما را اختیار کند مکروه است.‏ ۲۵  و اما من کسی را از شمال برانگیخته‌ام که خواهد آمد،‏کسی را از محل طلوع آفتاب،‏ که نام مرا خواهد خواند.‏او بر سلاطین همچون بر گِل پا خواهد نهاد،‏همچون کوزه‌گری که گِل را لگدمال کند؛‏ ۲۶  کیست که از ابتدا این را بیان کرد،‏تا بدانیم؟‏و کیست که از پیش آن را گفت،‏تا بگوییم که،‏ «سخنش راست است»؟‏هیچ‌کس آن را بیان نکرد،‏و هیچ‌کس آن را اعلام ننمود،‏و هیچ‌کس سخنی از شما نشنید.‏ ۲۷  من بودم که نخست به صَهیون گفتم:‏ «هان،‏ اینها را بنگر!‏»‏من بودم که به اورشلیم بشارت‌دهنده‌ای بخشیدم.‏ ۲۸  اما خود می‌نگرم و کسی را نمی‌یابم:‏در میان ایشان مشورت‌دهنده‌ای نیست،‏و نه کسی که چون سؤال می‌کنم پاسخ تواند داد.‏ ۲۹  اینک آنان جملگی باطلند،‏و کارهایشان هیچ است؛‏و بتهای ریخته‌شدهٔ ایشانباد و بطالت بیش نیست.‏

پاورقی‌ها

‏۴۱:‏۲ یا:‏ «آن کیست که در عدالت یکی را از شرق برانگیخت».‏