ایّوب ۱۳‏:‏۱‏-‏۲۸

۱۳  ‏«اینک چشمان من همهٔ اینها را دیده،‏و گوش من آنها را شنیده و فهمیده است.‏ ۲  آنچه شما می‌دانید،‏ من نیز می‌دانم،‏و کمتر از شما نیستم؛‏ ۳  اما سخن من با قادر مطلق است؛‏آرزو دارم نزد او حُجّت بیاورم.‏ ۴  و اما شما،‏ به دروغها حقیقت* را می‌پوشانید؛‏براستی که جملگی،‏ طبیبان بی‌خاصیتید!‏ ۵  کاش که به کُل خاموش می‌شدید،‏که برای شما این حکمت می‌بود!‏ ۶  تمنا اینکه حُجّت مرا بشنوید،‏و به دعوی لبهایم گوش فرا دهید.‏ ۷  آیا برای خدا به ناحق سخن خواهید گفت،‏و برای او سخن فریب بر زبان خواهید راند؟‏ ۸  آیا می‌خواهید از او طرفداری کنید؟‏آیا می‌خواهید از حق او دفاع کنید؟‏ ۹  آیا برای‌تان نیکو خواهد شد اگر شما را بیازماید؟‏آیا می‌توانید او را فریب دهید،‏ چنانکه انسانی را؟‏ ۱۰  به‌یقین شما را توبیخ خواهد کرد،‏اگر در نهان طرفداری کنید.‏ ۱۱  آیا عظمت او شما را به هراس نمی‌افکنَد،‏و وحشت او بر شما مستولی نمی‌شود؟‏ ۱۲  سخنان نغز شما،‏ مَثَلهایی از غبار بیش نیست،‏و دفاعیات شما،‏ دفاعیات گِلین است.‏ ۱۳  ‏«خاموش باشید و بگذارید سخن بگویم؛‏بگذارید هر چه خواهد بر من بشود!‏ ۱۴  چرا گوشت تن خویش به دندان گیرم،‏و جان خویش در کف نهم؟‏ ۱۵  حتی اگر مرا بکُشد،‏ بر او امید خواهم داشت؛‏اما در برابر او از راههای خویش دفاع خواهم کرد.‏ ۱۶  به‌واقع این برای من نجات خواهد شد،‏زیرا شخص خدانشناس در برابر او حضور نتواند یافت.‏ ۱۷  به سخنان من به‌دقّت گوش فرا دهید،‏و بیانات من به گوشهای شما برسد.‏ ۱۸  اینک دادخواست خویش آماده کرده‌ام،‏و می‌دانم که حقانیّتم به ثبوت خواهد رسید.‏ ۱۹  کیست که بر من ادعا وارد آورد؟‏زیرا آنگاه خاموش شده،‏ جان را تسلیم خواهم کرد.‏ ۲۰  ‏«تنها دو چیز به من عطا فرما،‏که آنگاه خود را از حضور تو پنهان نخواهم کرد:‏ ۲۱  دست خویش از من برگیر،‏و هیبتت مرا مترسانَد.‏ ۲۲  آنگاه بخوان و من پاسخ خواهم داد،‏یا بگذار من بگویم،‏ و تو مرا پاسخ دِه.‏ ۲۳  خطایا و گناهانم چقدر است؟‏نافرمانی و گناهم را بر من معلوم دار.‏ ۲۴  چرا رویت را پنهان می‌کنی،‏و مرا دشمن خویش می‌شماری؟‏ ۲۵  آیا برگی رانده از باد را می‌ترسانی،‏و کاهِ خشکیده را تعقیب می‌کنی؟‏ ۲۶  زیرا چیزهای تلخ بر ضد من می‌نویسی،‏و گناهان جوانی‌ام را میراث من می‌گردانی.‏ ۲۷  پاهایم را در کُنده می‌نهی،‏همهٔ راههایم را زیر نظر داری،‏و بر کف پاهایم نشان می‌گذاری؛‏ ۲۸  حال آنکه مانند چیز گندیده،‏و همچون جامهٔ بیدخورده ضایع می‌شوم.‏ *

پاورقی‌ها

‏۱۳:‏۴ واژهٔ ”‏حقیقت“‏ در متن عبری نیامده و برای روشن شدن مطلب افزوده شده است.‏
‏۲۸:‏۱۳ در نسخه‌های ترجمهٔ یونانی هفتادتَنان و لاتین چنین است؛‏ در متن عبری:‏ «حال آنکه او مانند .‏.‏.‏ ضایع می‌شود».‏