ایّوب ۲۱‏:‏۱‏-‏۳۴

۲۱  آنگاه ایوب در پاسخ گفت:‏  ۲  ‏«سخنم را به‌دقّت بشنوید،‏این باشد تسلی شما به من.‏ ۳  تحملم کنید تا سخن بگویم،‏و پس از سخن گفتنم به تمسخر ادامه دهید.‏ ۴  ‏«و اما من،‏ آیا شکایت از آدمی دارم؟‏پس چرا بی‌تاب نباشم؟‏ ۵  بر من بنگرید و حیران شوید،‏و دست بر دهانتان نهید.‏ ۶  هرگاه به یاد می‌آورم،‏ به وحشت می‌افتم،‏و لرزه بر اندامم مستولی می‌شود.‏ ۷  از چه رو شریران زنده می‌مانند،‏به سن پیری می‌رسند و در توانایی نیرومند می‌گردند؟‏ ۸  فرزندان ایشان در حضورشان با ایشان استوار می‌شوند،‏نسل ایشان،‏ در برابر دیدگانشان.‏ ۹  خانه‌هایشان از وحشت در امان است،‏و چوب خدا بالای سرشان نیست.‏ ۱۰  گاو نرِ ایشان در جفتگیری خطا نمی‌کند؛‏ماده‌گاوشان می‌زاید و سِقط نمی‌کند.‏ ۱۱  کودکانشان را همچون گَله بیرون می‌فرستند،‏و فرزندانشان به رقص و پایکوبی می‌پردازند.‏ ۱۲  به نوای دفّ و بربط می‌سرایند،‏و به آوازِ نِی شادی می‌کنند.‏ ۱۳  روزگار خویش به سعادتمندی می‌گذرانند،‏و در آرامش به هاویه* فرود می‌شوند.‏ ۱۴  به خدا می‌گویند:‏ ”‏از ما دور شو!‏ما خواهان شناخت طریقهای تو نیستیم.‏ ۱۵  قادر مطلق کیست که عبادتش کنیم؟‏از استدعا به درگاه او ما را چه سود؟‏“‏ ۱۶  اما سعادتمندیِ ایشان در دست خودشان نیست،‏پس،‏ از مشورت شریران به دور می‌ایستم.‏ ۱۷  ‏«چند بار دیده‌اید که چراغ شریران خاموش شود؟‏یا مصیبت بر آنان نازل گردد؟‏یا خدا در غضب خویش ایشان را به دردها گرفتار سازد؟‏ ۱۸  چند بار دیده‌اید که چون کاه در برابر باد باشند،‏یا چون خَس که تندباد آن را بِرُبایَد؟‏ ۱۹  می‌گویید:‏ ”‏خدا مکافات ایشان را برای فرزندانشان می‌اندوزد.‏“‏باشد که خودشان را سزا دهد تا بدانند!‏ ۲۰  باشد که چشمان خودشان نظاره‌گرِ نابودیشان باشد،‏باشد که از غضبِ قادر مطلق بنوشند!‏ ۲۱  زیرا او را از آنچه پس از او بر سرِ اهل خانه‌اش می‌آید چه باک،‏آنگاه که شمار ماههای زندگی‌اش قطع می‌گردد؟‏ ۲۲  ‏«آیا خدا را دانش توان آموخت؟‏حال‌آنکه او خود والامرتبگان را داوری می‌کند.‏ ۲۳  یکی در اوج قوّت می‌میرد،‏و در کمالِ آسایش و امنیت؛‏ ۲۴  شکمش سیر است،‏ *و مغز استخوانهایش تر و تازه.‏ ۲۵  دیگری در تلخی جان می‌میرد،‏و طعم سعادت را هرگز نمی‌چشد.‏ ۲۶  هر دو در کنار هم در دل خاک می‌خوابند،‏و کرمها ایشان را می‌پوشاند.‏ ۲۷  ‏«اینک افکارتان را نیک می‌دانم،‏و تدبیرهایی را که برای آزار من می‌اندیشید.‏ ۲۸  زیرا می‌گویید:‏ ”‏کجاست خانهٔ نجیب‌زاده؟‏کجاست خیمه‌ای که شریران در آن ساکن بودند؟‏“‏ ۲۹  آیا از رهگذران نپرسیده‌اید؟‏و آیا شواهد ایشان را تصدیق نمی‌دارید؟‏ ۳۰  اینکه مرد شریر در روز بلا مصون می‌ماند،‏و در روز غضب رهایی می‌یابد؟‏ ۳۱  کیست که رفتار او را رو به رو تقبیح کند؟‏و کیست که او را به سبب کرده‌هایش سزا دهد؟‏ ۳۲  او را به گورستان حمل خواهند کرد،‏و بر مزار او پاس خواهند داد.‏ ۳۳  کُلوخهای وادی برایش شیرین است؛‏مردمان جملگی از پی‌اش می‌روند،‏و پیشاپیش او گروهی بی‌شمار روانند.‏ ۳۴  پس چگونه مرا به سخنان باطل تسلی توانید داد؟‏از جوابهایتان جز بی‌وفایی باقی نمی‌ماند.‏»‏

پاورقی‌ها

‏۲۱:‏۱۳ یا:‏ ”‏مکان مردگان“‏.‏ در عبری:‏ ”‏شِئول“‏.‏
‏۲۱:‏۲۴ در عبری:‏ «قدحهایش پر از شیر است».‏