صَفَنیا ۱:۱-۱۸
۱ کلام خداوند که در ایام یوشیا فرزند آمون، پادشاه یهودا، بر صَفَنیا فرزند کوشی، پسر جِدَلیا، پسر اَمَریا، پسر حِزِقیا نازل شد:
هشدار به یهودا
۲ خداوند می‌فرماید:«همه چیز را از روی زمینیکسره نابود خواهم کرد؛
۳ انسان و حیوان را نابود خواهم کرد،پرندگان آسمان و ماهیان دریا را،و سنگهای لغزش را با شریران.من آدمیان را از روی زمینریشه‌کن خواهم کرد؛»
این است فرمودهٔ خداوند.
۴ «من دست خود را بر ضد یهودا دراز خواهم کرد،بر ضد همهٔ ساکنان اورشلیم؛همهٔ آثار باقیمانده از بَعَل را از این مکان ریشه‌کن خواهم کرد،و نامهای موبدان و نیز کاهنان را،
۵ آنان را که بر بامها در برابر لشکر آسمان سَجده می‌کنند،و آنان را که سَجده کرده، به خداوند سوگند می‌خورند و به مِلکوم نیز سوگند می‌خورند؛
۶ آنان را که از پیروی خداوند روی برمی‌تابند،نه خداوند را می‌جویندو نه از او مسئلت می‌کنند.»
نزدیک شدن روز خداوند
۷ در پیشگاه خداوندگارْ یهوه خاموش باشید،زیرا که روز خداوند نزدیک است؛خداوند قربانی‌ای مهیا کردهو دعوت‌شدگانِ خود را تقدیس نموده است.
۸ در روز قربانی خداوند،«من صاحبمنصبان و شاهزادگان را مجازات خواهم کردو همهٔ کسانی را که جامهٔ بیگانه بر تن می‌کنند.
۹ در آن روز همهٔ آنان را که از روی آستانه می‌جهند* مجازات خواهم کرد،آنان را که خانهٔ خداوند خویش را از ظلم و فریب آکنده می‌سازند.»
۱۰ خداوند می‌گوید: «در آن روز،فریادی از ’دروازهٔ ماهی‘ شنیده خواهد شد،شیونی از ’محلهٔ جدید‘،و صدای شکستگی عظیم از تَلها.
۱۱ ای ساکنان محلهٔ بازار، شیون کنید!زیرا که بازرگانان جملگی از میان رفته‌اند؛آنان که با پول سر و کار دارند،جملگی منقطع گشته‌اند.
۱۲ در آن زمان اورشلیم را به چراغها تفحص خواهم کرد،و آنان را که آسوده‌خیال بر ته‌ماندهٔ شراب خود چُرت می‌زنند مجازات خواهم نمود،آنان را که در دلهای خود می‌گویند:”خداوند نه نیکی می‌کند و نه بدی.“
۱۳ ثروت ایشان به یغما خواهد رفتو خانه‌هایشان ویران خواهد شد.خانه‌ها بنا خواهند کرد،اما در آنها ساکن نخواهند شد؛تاکستانها غرس خواهند کرد،اما از شراب آنها نخواهند نوشید.»
۱۴ روز عظیم خداوند نزدیک است،نزدیک است و خیلی زود فرا می‌رسد؛آوای روز خداوند تلخ است،مرد جنگاور در آن فریاد برمی‌آورد.
۱۵ آن روز، روز غضب است،روز تنگی و فشار،روز خرابی و ویرانی،روز تاریکی و تیرگی،روز ابرها و سیاهی،
۱۶ روز کَرِنا و غریو جنگعلیه شهرهای حصاردار و برجهای بلند.
۱۷ من آدمیان را به تنگ خواهم آورد،چندان که کورانه راه خواهند رفت،زیرا که به خداوند گناه ورزیده‌اند؛خونشان چون غبار بر زمین خواهد ریخت،و پیکرشان همچون فضولات.
۱۸ در روز غضب خداوند،نه نقرهٔ آنان رهایی‌شان تواند داد، نه طلایِشان.تمامی جهان از آتش غیرت او خواهد سوخت،زیرا بر جمله ساکنان زمین هلاکتی هولناک خواهد آورد.
پاورقی‌ها
^ ۱:۹ احتمالاً به خرافات بت‌پرستان مربوط است؛ نگاه کنید به ۱ سموئیل ۵:۵.
