۲تواریخ ۲۴:۱-۲۷
۲۴ یوآش هفت ساله بود که پادشاه شد، و چهل سال در اورشلیم سلطنت کرد. نام مادرش ظِبیَه بود، اهل بِئِرشِبَع.
۲ یوآش در تمامی دوران حیات یِهویاداعِ کاهن، آنچه را که در نظر خداوند درست بود به جا می‌آورد.
۳ یِهویاداع دو زن برایش گرفت، و او صاحب پسران و دختران شد.
۴ پس از چندی، یوآش بر آن شد که خانهٔ خداوند را مرمت کند.
۵ او کاهنان و لاویان را گرد آورده، بدیشان گفت: «به شهرهای یهودا بروید و برای مرمتِ سالانهٔ خانهٔ خداوند از تمامی اسرائیل پول جمع‌آوری کنید. در این کار شتاب نمایید.» اما لاویان شتاب نکردند.
۶ پس پادشاه، یِهویاداع رئیس کاهنان را فرا خواند و به او گفت: «چرا از لاویان نخواستی تا مالیاتی را که موسی خادم خداوند، و نیز جماعت اسرائیل، برای خیمهٔ شهادت* تعیین کرده‌اند، از یهودا و اورشلیم گرد آورند؟»
۷ زیرا پسران عَتَلیا، آن زن خبیث، خانهٔ خدا را تاراج کرده و از تمامی اشیاء وقف‌شدهٔ خانهٔ خداوند نیز برای خدمت به بَعَلها استفاده کرده بودند.
۸ پس به فرمان پادشاه، صندوقی ساختند و آن را بیرون دروازهٔ خانهٔ خداوند نهادند.
۹ و در سراسر یهودا و اورشلیم ندا در دادند مبنی بر اینکه باید مالیاتی را که موسی خادم خدا در بیابان بر اسرائیل مقرر داشته بود، برای خداوند بیاورند.
۱۰ پس تمامی رهبران و همهٔ قوم با شادی سهم خود را آورده، در صندوق ریختند تا پر شد.
۱۱ هر بار که صندوق به دست لاویان نزد صاحبمنصبان پادشاه آورده می‌شد و ایشان می‌دیدند که مبلغ زیادی پول در آن است، کاتبِ پادشاه و مأمورِ رئیس کاهنان می‌آمدند و صندوق را خالی می‌کردند، و دوباره آن را به مکان خود بازمی‌گرداندند. آنان هر روز چنین می‌کردند، و بدین ترتیب مقدار زیادی پول گرد آوردند.
۱۲ پادشاه و یِهویاداع این پول را به افرادی سپردند که به کارِ خدمت خانهٔ خداوند مشغول بودند، و ایشان سنگتراشان و نجّاران به جهت تعمیر خانهٔ خداوند اجیر کردند، و نیز آهنگران و برنجکاران، تا خانهٔ خداوند مرمت شود.
۱۳ پس کارگران مشغول کار شدند، و کار به دست ایشان به خوبی پیش می‌رفت. آنان خانهٔ خدا را به حالتِ اوّلش بازگردانده، آن را مستحکم ساختند.
۱۴ و چون کار خود را به پایان رساندند، باقی پول را نزد پادشاه و یِهویاداع آوردند، و با آن لوازمی برای خانهٔ خداوند ساخته شد، یعنی ظروفی برای خدمت و به جهت قربانیهای تمام‌سوز، و نیز کاسه‌ها* و اشیاء طلا و نقره. در تمامی دوران حیات یِهویاداع، پیوسته در خانهٔ خداوند قربانیهای تمام‌سوز تقدیم می‌شد.
۱۵ و اما یِهویاداع پیر و سالخورده شده، بمرد. او به هنگام وفات، یکصد و سی سال داشت.
۱۶ او را در شهر داوود در کنار پادشاهان به خاک سپردند، زیرا در اسرائیل برای خدا و برای خانهٔ او نیکویی کرده بود.
گناه یوآش
۱۷ پس از درگذشت یِهویاداع، رهبران یهودا آمده، به پادشاه تعظیم کردند. آنگاه پادشاه بدیشان گوش سپرد.
۱۸ ایشان خانهٔ یهوه خدای پدرانشان را ترک کرده، اَشیرَه و بتها را عبادت نمودند. پس به سبب این تقصیر ایشان، غضب بر یهودا و اورشلیم نازل شد.
۱۹ با این حال، انبیا نزد ایشان فرستاد تا آنان را به سوی خداوند بازگردانند. انبیا به ایشان هشدار دادند،* اما آنان گوش نسپردند.
۲۰ آنگاه روحِ خدا زکریا پسر یِهویاداعِ کاهن را ملبس ساخت، و او بر فرازِ قوم ایستاده، گفت: «خدا چنین میفرماید: ”چرا از فرامین خداوند سرپیچی می‌کنید تا کامیاب نگردید؟ از آنجا که خداوند را ترک کرده‌اید، او نیز شما را ترک کرده است.“»
۲۱ اما ایشان بر ضد او دسیسه چیدند، و به فرمان پادشاه او را در صحن خانهٔ خداوند سنگسار کردند.
۲۲ یوآش پادشاه، محبتی را که یِهویاداع پدر زکریا به وی کرده بود، به یاد نیاورد و پسر او را کشت. زکریا در حال مرگ گفت: «باشد که خداوند این را ببیند و بازخواست کند!»
۲۳ به هنگام تحویل سال،* سپاه اَرام بر ضد یوآش برآمدند. آنان به یهودا و اورشلیم رسیدند و تمامی رهبران قوم را از میان قوم نابود کرده، همهٔ غنایم ایشان را نزد پادشاهِ دمشق فرستادند.
۲۴ با اینکه لشکر اَرامیان با مردان اندک آمده بود، خداوند سپاه بسیار بزرگی را به دست ایشان تسلیم کرد زیرا که یهودا، یهوه خدای پدرانشان را ترک کرده بودند. بدین‌سان ایشان داوری را بر یوآش به اجرا درآوردند.
۲۵ اَرامیان یوآش را در حالی که به‌شدّت زخمی بود، ترک کردند. پس خادمان یوآش به سبب خون پسر یِهویاداعِ کاهن بر ضد یوآش دسیسه چیده، او را در بسترش کشتند. بدین ترتیب یوآش مرد و او را در شهر داوود به خاک سپردند، اما نه در مقبرهٔ پادشاهان.
۲۶ کسانی که بر ضد او دسیسه چیدند از این قرار بودند: زاباد* پسر زنی عَمّونی به نام شیمعَه، و یِهوزاباد پسر زنی موآبی، شِمریت* نام.
۲۷ شرحِ حال پسران یوآش، نبوتهای بسیاری که دربارهٔ او شد، و شرح مرمت خانهٔ خدا، در تفسیر کتاب پادشاهان نوشته شده است. و پسر یوآش اَمَصیا به جای او پادشاه شد.
پاورقی‌ها
^ ۲۴:۶ منظور از ”شهادت“، دو لوحِ ده فرمان است که در خیمه بود.
^ ۲۴:۱۴ واژهٔ عبری می‌تواند به معنی ”قاشق“ نیز باشد.
^ ۲۴:۱۹ در عبری: «بر ضد ایشان شهادت دادند».
^ ۲۴:۲۳ احتمالاً در وقت بهار.
^ ۲۴:۲۶ شکلی دیگر از ”یوزاباد“؛ رجوع کنید به ۲ پادشاهان ۱۲: ۲۱.
^ ۲۴:۲۶ شکلی دیگر از ”شومِر“؛ رجوع کنید به ۲ پادشاهان ۱۲: ۲۱.
