مزمور ۱۴۷‏:‏۱‏-‏۲۰

  • ستایش خدا به خاطر محبت‌های بی‌کرانش

    • او کسانی را که دلشان شکسته است شفا می‌دهد ‏(‏۳‏)‏

    • او نام ستارگان را می‌داند ‏(‏۴‏)‏

    • او برف را مثل پشم می‌فرستد ‏(‏۱۶‏)‏

۱۴۷  یاه را ستایش کنید!‏* چه خوب است که برای ستایش خدایمان سرود بخوانیم؛‏*چقدر خوشایند و شایسته است که او را ستایش کنیم!‏ ۲  یَهُوَه اورشلیم را دوباره می‌سازد؛‏او اسرائیلیانی را که پراکنده شده‌اند،‏ دور هم جمع می‌کند.‏ ۳  او دل‌شکستگان را تسلّی می‌دهد،‏*و روی زخم‌هایشان مرهم می‌گذارد.‏ ۴  او از تعداد ستارگان باخبر است،‏و اسم تک‌تک آن‌ها را می‌داند.‏* ۵  خداوند ما بزرگ و بسیار قدرتمند است؛‏حکمت* او بی‌کران است.‏ ۶  یَهُوَه اشخاص فروتن و افتاده را* سرافراز می‌کند،‏اما شریران را به خاک می‌اندازد.‏ ۷  برای تشکر از یَهُوَه سرود بخوانید،‏برای ستایش خدایمان چنگ بنوازید و آواز بخوانید.‏ ۸  او خدایی است که آسمان را با ابرها می‌پوشانَد،‏برای زمین باران فراهم می‌کند،‏و روی کوه‌ها سبزه‌ها را می‌رویاند.‏ ۹  او به حیوانات روزی می‌دهد،‏حتی به جوجه‌کلاغ‌هایی که برای غذا جیغ می‌کشند.‏ ۱۰  قدرت اسب در دید او ناچیز است،‏و قدرت پاهای انسان،‏ او را تحت تأثیر قرار نمی‌دهد.‏ ۱۱  یَهُوَه از کسانی خشنود است که احترامی عمیق برایش قائلند،‏*و به محبت پایدارش* امید بسته‌اند.‏ ۱۲  ای اورشلیم،‏ یَهُوَه را جلال بده.‏ ای صَهیون،‏ خدایت را ستایش کن.‏ ۱۳  او پشت‌بندهای دروازه‌هایت را قوی می‌کند،‏و به فرزندانت برکت می‌دهد.‏ ۱۴  خدا در محدودهٔ تو صلح و آرامش برقرار می‌کند،‏و تو را با مرغوب‌ترین گندم سیر می‌کند.‏ ۱۵  او فرمانش را به زمین می‌فرستد،‏و کلامش سریع می‌رسد.‏* ۱۶  خدا برف را می‌باراند،‏ طوری که انگار زمین را با پشم سفید می‌پوشانَد،‏و شبنم یخ‌زده را مثل خاکستر همه جا پخش می‌کند.‏ ۱۷  او تگرگ را مثل خرده‌نان می‌باراند.‏ کیست که بتواند سرمای آن را تحمّل کند؟‏ ۱۸  به فرمان او یخ‌ها آب می‌شوند.‏ او کاری می‌کند که بادها بوزند و آب‌ها جاری شوند.‏ ۱۹  او کلامش را به یعقوب اعلام می‌کند،‏و قوانین و احکامش را به اسرائیل.‏ ۲۰  خدا با هیچ ملت دیگری این کار را نکرده است؛‏آن‌ها چیزی دربارهٔ احکام او نمی‌دانند.‏ یاه را ستایش کنید!‏*

پاورقی‌ها

یا:‏ «هَلِلویاه.‏» «یاه» مخفف یَهُوَه است.‏
یا:‏ «ساز بزنیم.‏»‏
یا:‏ «شفا می‌دهد.‏»‏
یا:‏ «تک‌تک آن‌ها را به اسم می‌خواند.‏»‏
یا:‏ «درک.‏»‏
یا:‏ «کسانی را که خویی ملایم دارند.‏»‏
یا:‏ «از او می‌ترسند.‏»‏
رجوع به واژه‌نامه.‏
تحت‌اللفظی:‏ «به سرعت می‌دود.‏»‏
یا:‏ «هَلِلویاه.‏» «یاه» مخفف یَهُوَه است.‏