Isaias 41:1-29

  • Mandadaug halin sa ginabutlakan sang adlaw (1-7)

  • Ang Israel ginpili nga alagad (8-20)

    • “Abraham nga akon abyan” (8)

  • Ginhangkat iban nga dios (21-29)

41  “Maghipos kamo kag magpamati sa akon,* kamo nga mga isla;Magpakabakod ang mga pungsod. Magpalapit sila kag maghambal.+ Kamo nga katawhan, magpalapit kamo sa akon sa hukmanan.  2  Sin-o ang nagpukaw sa isa halin sa ginabutlakan sang adlaw,*+Nga nagtawag sa iya sa pagkamatarong sa Iya tiilan,*Agod ihatag sa iya ang mga pungsodKag daugon ang mga hari?+ Sin-o ang naghimo sa ila nga daw yab-ok sa iya espada,Nga daw dagami nga ginapalid sa iya pana?  3  Ginalagas niya sila kag wala sing nagaupang sa iyaSa banas nga wala pa niya maagyan.  4  Sin-o ang nanghikot kag naghimo sini,Nga nagapatawag sang mga kaliwatan halin sa ginsuguran? Ako si Jehova, ang Isa nga Una;+Kag magapabilin ako nga amo gihapon tubtob sa pagluntad sang pinakaulihi nga kaliwatan.”+  5  Nakita ini sang mga isla kag nahadlok sila. Ang pinakamalayo nga bahin sang duta nagkurog. Ang katawhan nagtipon kag padayon nga nagkari.  6  Ginbuligan sang kada isa ang iya kaupod,Kag ginsilingan ang iya utod: “Magpakabakod ka.”  7  Gani ginpalig-on sang panday ang platero;+Ginpalig-on man sang isa nga manugpalpagAng isa nga manugsalsal,Nga nagasiling: “Maayo ang imo pagsolda.” Dayon ginlansang nila ini agod indi ini matumba.  8  “Apang ikaw, O Israel, nga akon alagad,+Ikaw, O Jacob, nga akon ginpili,+Ang kaliwat* ni Abraham nga akon abyan,+  9  Ikaw, nga akon ginkuha sa pinakamalayo nga bahin sang duta,+Kag ikaw nga akon gintawag sa pinakamalayo nga bahin sini. Nagsiling ako sa imo, ‘Ikaw akon alagad;+Ginpili ko ikaw; wala ko ikaw ginsikway.+ 10  Indi ka mahadlok, kay kaupod mo ako.+ Indi ka magkabalaka, kay ako imo Dios.+ Pabaskugon ko ikaw, huo, buligan ko ikaw,+Uyatan ko ikaw sang akon tuo nga kamot sang pagkamatarong.’ 11  Tan-awa! Ang tanan nga naakig sa imo mahuy-an.+ Ang mga nagapakig-away sa imo malaglag.+ 12  Pangitaon mo ang mga nagapakig-away sa imo, apang wala na sila;Ang mga nagapakigsumpong sa imo malaglag.+ 13  Kay ako si Jehova nga imo Dios nagauyat sang imo tuo nga kamot,Ang Isa nga nagasiling sa imo, ‘Indi ka mahadlok. Buligan ko ikaw.’+ 14  Indi ka mahadlok Jacob,+ ikaw nga daw ulod,*Kamo nga mga lalaki sang Israel, buligan ko kamo,” siling ni Jehova, ang inyo Manunubos,+ ang Balaan sang Israel. 15  “Tan-awa! Ginhimo ko ikaw nga isa ka tapi nga inuglinas,+Isa ka bag-o kag matalom nga gamit nga panglinas. Tasakon mo ang mga bukid kag dugmukon silaKag himuon ang mga bakulod nga daw upa. 16  Pahanginan mo sila,Kag paliron sila sang hangin;Luparon sila sang unos sa nagkalainlain nga duog. Magakalipay ka kay Jehova,+Magapabugal ka tungod sa Balaan sang Israel.”+ 17  “Ang nagakinahanglan kag ang imol nagapangita sing tubig, apang wala sila sing nakita. Ang ila dila nagmala sa kauhaw.+ Ako si Jehova ang magasabat sa ila.+ Ako nga Dios sang Israel indi magbiya sa ila.+ 18  Butangan ko sing mga suba ang wala sing tanom nga mga bakulod+Kag sing mga tuburan ang mga patag nga nalupyakan.+ Himuon ko nga punong sang tabun-ak ang kamingawanKag tuburan sang tubig ang kigas nga duta.+ 19  Tamnan ko ang desyerto sing kahoy nga sedro,Sing akasya kag mirto kag sing kahoy nga pino.+ Magatanom ako sing kahoy nga junipero,Sing fresno kag sipre sa desyerto nga kapatagan,+ 20  Agod makita sang tanan nga tawo kag mahibaluanKag mamati sila kag makahangopNga si Jehova ang naghimo sini,Kag ang Balaan sang Israel ang nagtuga sini.”+ 21  “Ipasaka ang inyo panumbungon,” siling ni Jehova. “Ipakita ang inyo mga pamatuod,” siling sang Hari ni Jacob. 22  “Ipakita kag isugid sa amon ang mga butang nga mahanabo. Isugid sa amon ang mga butang nga nahanabo sadto,*Agod mabinagbinag namon ini* kag mahibaluan ang ila palaabuton. Ukon isugid sa amon ang mga butang nga magaabot.+ 23  Isugid sa amon ang mahanabo sa palaabuton,Agod mahibaluan namon nga mga dios kamo.+ Huo, maghimo kamo sing maayo ukon malain,Agod makita namon ini kag mahadlok kami.+ 24  Kamo wala nagaluntad,Kag wala sing pulos ang inyo hinimuan.+ Makangilil-ad ang bisan sin-o nga nagapili sa inyo.+ 25  Gintawag ko ang isa halin sa aminhan, kag magakari sia.+ Ang isa nga naghalin sa ginabutlakan sang adlaw,*+ nga magapanawag sa akon ngalan. Salakayon niya ang mga manuggahom* nga daw lunang,+Kaangay sang maninihon nga nagatasak sang basa nga lunang. 26  Sin-o ang nagsugid sini halin sa ginsuguran, agod makahibalo kami,Ukon sang nagligad, agod makasiling kami, ‘Husto sia’?+ Wala gid sing nagsugid sini! Wala gid sing nagpahayag sini! Wala gid sing nabatian halin sa inyo!”+ 27  Ako ang una nga nagsiling sa Sion: “Tan-awa yari na sila!”+ Kag magapadala ako sa Jerusalem sang magasugid sing maayong balita.+ 28  Nagtan-aw ako apang wala sing tawo;Wala sing isa sa ila nga naghatag sing laygay. Kag padayon ako nga namangkot sa ila agod magsabat sila. 29  Tan-awa! Sila tanan wala nagaluntad. Ang ila hinimuan wala sing pulos. Ang ila metal nga mga imahen* daw hangin lamang kag wala sing kabilinggan.+

Footnote

Ukon “Maghipos kamo sa akon atubangan.”
Ukon “sa sidlangan.”
Sa pag-alagad sa Iya.
Sa literal, “binhi.”
Wala sing mahimo kag kubos.
Sa literal, “nga nahauna.”
Ukon “maaplikar namon ang amon tagipusuon.”
Ukon “sa sidlangan.”
Ukon “ang tiglawas nga mga manuggahom.”
Ukon “hinurma nga mga estatwa.”