Ang Pamangkot Tuhoy sa Palanublion
Kapitulo 77
Ang Pamangkot Tuhoy sa Palanublion
MAATHAG nga nahibaluan sang mga tawo nga si Jesus nagkaon sa balay sang Fariseo. Gani linibo sa ila ang nagtipon sa guwa kag naghulat sa pagguwa ni Jesus. Indi kaangay sang mga Fariseo nga nagpamatok kay Jesus kag nagtinguha sa pagpahambal sa iya sing sayop, ang katawhan malangkagon nga nagpamati sa iya nga may apresasyon.
Una, sa iya mga disipulo anay, si Jesus nagsiling: “Andam kamo sa lebadura sang mga Fariseo, nga amo ang ila pagkasalimpapaw.” Subong sang ginpakita sa tion sang pagkaon, ang bug-os nga relihiosong sistema sang mga Fariseo puno sing pagkasalimpapaw. Apang bisan pa ang kalautan sang mga Fariseo mahimo nga ginatabunan sang pakitakita nga pagkadiosnon, sa ulihi mabuyagyag ini. “Wala sing bisan ano nga natabunan,” siling ni Jesus, “nga indi mabuksan, kag wala sing sekreto nga indi mabuyagyag.”
Ginsulit liwat ni Jesus ang pagpalig-on nga ginhatag niya sa 12 sang ginpadala niya sila sa pagbantala sa Galilea. Nagsiling sia: “Dili kamo mahadlok sa mga nagapatay sang lawas kag sa tapos sina wala na sila sing sarang mahimo.” Bangod wala ginakalimtan sang Dios bisan ang isa ka maya, ginpasalig ni Jesus ang iya mga sumulunod nga indi sila pagkalimtan sang Dios. Nagsiling sia: “Kon dalhon kamo nila sa atubangan sang publiko nga mga asambleya kag sang mga opisyal sang gobierno kag sang mga awtoridad, . . . ang balaan nga espiritu magatudlo sa inyo sa sina gid nga oras kon ano ang dapat ninyo isiling.”
Ang isa sa mga tawo nagsiling. “Manunudlo,” pangabay niya, “singgana ang akon utod nga lalaki nga partihan niya ako sang amon palanublion.” Ang Kasuguan ni Moises nagasugo nga ang panganay nga anak magabaton sing duha ka parti sang palanublion, gani wala sing dapat baisan. Apang maathag nga luyag sang tawo ang labi pa sang sa iya legal nga parti sa palanublion.
Nagakaigo nga wala magpahilabot si Jesus. “Tawo, sin-o bala ang naghimo sa akon nga hukom ukon manugparti sang inyo pagkabutang?” pamangkot niya. Nian ginhatag niya ining importante nga laygay sa kadam-an: “Andam kamo kag maglikaw sa tanan nga sahi sang pagkamahamkunon, kay ang kabuhi sang tawo wala nasandig sa kadamuon sang iya mga pagkabutang.” Huo, bisan pa kon daw ano kadamo ang pagkabutang sang tawo, sing normal mapatay sia kag ibilin ini tanan. Agod ipadaku ini nga punto, subong man agod ipakita ang kabuangan sang indi pagtukod sing maayo nga reputasyon upod sa Dios, si Jesus naggamit sing ilustrasyon. Nagsiling sia:
“May isa ka nga manggaranon nga tawo nga maayo ang patubas sang iya duta. Kag nagpainoino sia sa iya kaugalingon, nga nagasiling, ‘Ano bala ang himuon ko, kay wala ako sing butangan sang akon patubas?’ Gani nagsiling sia, ‘Amo ini ang buhaton ko: Gub-on ko ang akon mga tambubo kag magpatindog sing dalagku pa gid nga mga tambubo, kag didto ibutang ko ang akon bug-os nga patubas kag ang akon tanan nga pagkabutang; kag magasiling ako sa akon kalag: “Kalag, may madamo ka nga pagkabutang para sa madamo nga tuig; magpatawhay ka lang, magkaon, mag-inom kag magpangalipay.” ’ Apang ang Dios nagsiling sa iya, ‘Buangbuang, karon nga gab-i ginakinahanglan sa imo ang imo kalag. Sin-o bala ang magatag-iya sang mga butang nga imo natipon?’ ”
Sa paghinakop, si Jesus nagsiling: “Amo man sia nga nagatigana sang bahandi sa iya kaugalingon kag indi manggaranon sa Dios.” Bisan pa mahimo nga ang mga disipulo indi masiod sang kabuangan sang pagtipon sing manggad, bangod sang adlaw-adlaw nga mga kinahanglanon sang kabuhi mahimo nga sila madali nga mapahilayo sa pag-alagad kay Jehova sing bug-os kalag. Busa gingamit ni Jesus ang okasyon sa pagsulit sang matahom nga laygay nga ginhatag niya sang nagligad nga isa ka tuig kag tunga sa Wali sa Bukid. Sa iya mga alagad, nagsiling sia:
“Busa nagasiling ako sa inyo, Dili kamo magpalibog nahanungod sa inyo kalag kon ano ang inyo kaunon ukon nahanungod sa inyo lawas pa kon ano ang inyo ipanapot. . . . Talupangda ang mga uwak, wala sila nagasab-og ukon nagaani, kag sila wala sing tambubo ukon bodega, apang ang Dios nagapakaon sa ila. . . . Talupangda ang mga lirio, kon daw ano ang pagtubo nila; wala sila nagapangabudlay ukon nagapamurong; apang nagasiling ako sa inyo, Bisan si Solomon sa bug-os niya nga himaya wala makapanapot subong sang isa sini sa ila. . . .
“Busa dili kamo magtinguha kon ano ang inyo kaunon kag kon ano ang inyo imnon, ukon magmahimud-uson sing hunahuna; kay ang tanan nga kapungsuran sang kalibutan nagatinguha sini tanan nga butang, apang ang inyo Amay nakahibalo nga kamo may kinahanglan sining mga butang. Sa baylo, padayon nga pangitaa ang iya ginharian, kag ining mga butang idugang sa inyo.”
Dapat binagbinagon sing maayo ang ginhambal ni Jesus labi na sa tion sang kapigaduhon. Ang tawo nga sobra ka mahimud-uson sa iya materyal nga kinahanglanon kag magpatumbaya sa espirituwal nga pagtinguha nagapakita gid sing kakulang sing pagtuo sa ikasarang sang Dios sa pag-aman para sa Iya mga alagad. Lucas 12:1-31; Deuteronomio 21:17.
▪ Ngaa, ayhan, ang tawo namangkot nahanungod sa palanublion, kag ano nga paandam ang ginhatag ni Jesus?
▪ Anong ilustrasyon ang gingamit ni Jesus, kag ano ang punto sini?
▪ Ano nga laygay ang ginsulit ni Jesus, kag ngaa nagakaigo ini para sa sining okasyon?