Ginahigugma gid ni Jesus ang iya mga apostoles, gani ginhanda niya sila sa iya malapit na nga pagbiya. Nagtangla sia sa langit kag nangamuyo sa iya Amay: “Himayaa ang imo anak agod himayaon ka sang imo anak, kay subong nga ginhatagan mo sia sing awtoridad sa tanan nga tawo, hatagan man niya sing kabuhi nga wala sing katapusan ang tanan nga ginhatag mo sa iya.”—Juan 17:1, 2.

Maathag nga nahibaluan ni Jesus nga ang paghimaya sa Dios amo ang pinakaimportante. Pero makapaumpaw gid ang ginsambit ni Jesus nga paglaum—ang kabuhi nga wala sing katapusan! Bangod ginhatag kay Jesus ang “awtoridad sa tanan nga tawo,” mahatag niya ang mga benepisyo sang iya gawad sa tanan nga katawhan. Pero, pila lamang ang pakamaayuhon gid. Ngaa? Bangod ihatag lamang ni Jesus ang mga benepisyo sang iya gawad sa mga nagapanghikot suno sa masunod niya nga ginsiling: “Ini nagakahulugan sang kabuhi nga wala sing katapusan, ang pagkilala nila sa imo, ang lamang matuod nga Dios, kag sa imo ginpadala, si Jesucristo.”—Juan 17:3.

Dapat makilala sing maayo sang isa ang Amay kag ang Anak, kag magtigayon sing suod nga kaangtanan sa ila. Kinahanglan pareho sila sing pagtamod sa mga butang. Dugang pa, dapat tinguhaan niya nga sundon ang ila wala tupong nga mga kinaiya sa pagpakig-angot sa iban. Kag dapat niya mahangpan nga ang pagbaton sang mga tawo sang kabuhi nga wala sing katapusan ikaduha lamang sa paghimaya sa Dios. Dayon nagbalik si Jesus sa sini nga tema:

“Ginhimaya ko ikaw sa duta, kay natapos ko ang buluhaton nga ginhatag mo sa akon. Gani karon, Amay, himayaa ako sa imo tupad kaangay sang himaya nga yara sa akon sadto upod sa imo sang wala pa ang kalibutan.” (Juan 17:4, 5) Huo, nangabay si Jesus nga himayaon sia liwat sa langit paagi sa pagbanhaw sa iya.

Pero wala nalipat si Jesus sa iya nahimuan sa pagministeryo. Nangamuyo sia: “Ginpakilala ko ang imo ngalan sa mga tawo nga ginhatag mo sa akon halin sa kalibutan. Imo sila, kag ginhatag mo sila sa akon, kag gintuman nila ang imo pulong.” (Juan 17:6) Wala lamang ginsugid ni Jesus ang ngalan sang Dios, nga Jehova, sa iya ministeryo. Ginbuligan niya ang iya mga apostoles nga mahibaluan kon ano ang ginarepresentar sini nga ngalan—ang mga kinaiya sang Dios kag ang iya paagi sa pagpakig-angot sa mga tawo.

Nakilala sang mga apostoles si Jehova, nahibaluan ang papel sang iya Anak, kag ang mga gintudlo ni Jesus. Mapainubuson nga nagsiling si Jesus: “Ginsugiran ko sila sang mga butang nga ginsugid mo sa akon, kag ginbaton nila ini kag nahibaluan gid nila nga nagkari ako subong imo tiglawas, kag nagpati sila nga ginpadala mo ako.”—Juan 17:8.

Dayon ginpakita ni Jesus ang kinatuhayan sang iya mga sumulunod sa katawhan sang kalibutan sa kabilugan: “Nagapangabay ako, indi tungod sa kalibutan, kundi tungod sa mga ginhatag mo sa akon, bangod imo sila . . . Balaan nga Amay, bantayi sila tungod sa imo ngalan, nga ginhatag mo sa akon, agod mangin isa sila subong nga kita isa. . . . Gin-amligan ko sila, kag wala sing isa sa ila ang nalaglag luwas sa anak sang kalaglagan,” nga amo si Judas Iscariote, nga magatraidor kay Jesus.—Juan 17:9-12.

“Gindumtan sila sang kalibutan,” padayon nga pangamuyo ni Jesus. “Wala ako nagapangabay nga kuhaon mo sila sa kalibutan, kundi bantayan mo sila bangod sa isa nga malauton. Indi sila bahin sang kalibutan, subong nga ako indi bahin sang kalibutan.” (Juan 17:14-16) Ang mga apostoles kag ang iban nga disipulo yara sa kalibutan, ang katilingban sang mga tawo nga ginagamhan ni Satanas, pero dapat indi sila mangin bahin sini kag sang kalautan sini. Paano?

Dapat sila magpabilin nga balaan, nga napain para sa pag-alagad sa Dios, paagi sa pag-aplikar  sang kamatuoran nga makita sa Hebreong Kasulatan kag mga kamatuoran nga gintudlo mismo ni Jesus. Si Jesus nangamuyo: “Pakabalaana sila paagi sa kamatuoran; ang imo pulong kamatuoran.” (Juan 17:17) Sa ulihi, ang pila ka apostoles pagatuytuyan sang Dios sa pagsulat sang mga libro nga mangin bahin sang “kamatuoran” nga makabulig para mangin balaan ang isa ka tawo.

Pero may iban pa nga magabaton sang “kamatuoran.” Gani nangamuyo si Jesus “indi lamang tungod sa ila [nga ara didto], kundi tungod man sa mga nagatuo sa [iya] paagi sa ila pulong.” Ano ang ginpangabay ni Jesus para sa ila tanan? “Agod sila tanan mangin isa, subong nga ikaw, Amay, nahiusa sa akon kag ako nahiusa sa imo, agod mahiusa man sila sa aton.” (Juan 17:20, 21) Si Jesus kag ang iya Amay indi literal nga isa ka persona. Isa sila bangod nahiusa sila sa tanan nga butang. Nangamuyo si Jesus nga matigayon man sang iya mga sumulunod ini nga paghiusa.

Antes sini, ginsilingan ni Jesus si Pedro kag ang iban pa nga malakat sia para maghanda sang lugar para sa ila, buot silingon lugar sa langit. (Juan 14:2, 3) Ginsambit ini liwat ni Jesus sa iya pangamuyo: “Amay, luyag ko nga kon diin ako didto man ang mga ginhatag mo sa akon, agod makita nila ang himaya nga ginhatag mo sa akon, bangod ginhigugma mo ako sa wala pa matukod ang kalibutan.” (Juan 17:24) Gani ginpamatud-an niya nga sang una pa—antes pa makapanganak sanday Adan kag Eva—ginhigugma na sang Dios ang iya bugtong nga Anak, nga nangin si Jesucristo.

Sa hingapusan sang pangamuyo ni Jesus, ginpadaku niya liwat ang ngalan sang iya Amay kag ang gugma sang Dios sa mga apostoles kag sa iban pa nga magabaton sang “kamatuoran,” nga nagasiling: “Ginpakilala ko ang imo ngalan sa ila kag padayon ko nga ipakilala ini, agod higugmaon nila ang iban kaangay sang paghigugma mo sa akon kag agod mahiusa ako sa ila.”—Juan 17:26.