Sang Una Wala sing Paglaum Karon Malipayon Na

PANUGIRON NI VICENTE GONZÁLEZ

Sang mahibaluan sang akon mga kaingod nga gintiro ko ang akon kaugalingon sing apat ka beses apang nabuhi gihapon, ginbansagan nila ako nga Superman. Apang indi gid ako isa ka superman. Ipaathag ko sa inyo kon ngaa luyag ko anay nga maghikog.

NATAWO ako sang 1951 sa Guayaquil, Ecuador. Siam kami ka mag-ulutod kag ginpadaku kami sang amon mga ginikanan sa isa ka lugar malapit sa baybay nga ginatawag The Invasions. Ang imol nga mga pamilya ilegal nga nagsaylo sa sini nga duog kag nagpatindog sing mga balay nga kawayan ang dingding kag sin ang atop. Bangod ang mga balay ginpatindog sa mga lugar nga ginalab-ot sang tubig kon magtaob kag sa tunga sang mga katunggan, may mataas ini nga mga haligi nga kahoy. Wala kami sing koryente, de-uling ang amon kalan, kag isa ka kilometro ang amon ginalakat sa pagsag-ub sing mainom nga tubig.

Agod makabulig sa mga galastuhon sang amon pamilya, ang akon mga magulang bata pa nagsugod sa pagtrabaho. Bangod nag-untat ako sa pag-eskwela, nagtrabaho ako subong mensahero sa isa ka pabrika sang 16 anyos ako. Kami sang akon mga amigo nagsugod sa pag-inom kag sa pagtinonto. Kon tublagon ako sang akon konsiensia, nagapangumpisar ako. “Anak, maayo ang imo ginkumpisar,” siling sang pari antes ako palakton nga wala man lang ginhatagan sing espirituwal nga bulig. Gani ginsige ko ang paghimo sing amoamo nga mga butang. Sang ulihi, ang sigesige nga pagpakasala kag ang pagpangumpisar daw walay pulos, gani nag-untat ako sa pagsimba. Sadto man nga tion, nakita ko ang inhustisya sa katilingban. Ang mayoridad nga mga imol nagabakabaka agod mabuhi, samtang ang minoridad nga mga manggaranon nagapagusa. Wala sing kabilinggan ang kabuhi. Para sa akon, daw wala ako sing buas-damlag ukon katuyuan sa kabuhi.

Nian, isa ka adlaw, natukiban ko nga ang akon apat ka utod nga babayi nagabasa sing mga publikasyon nga ginbalhag sang mga Saksi ni Jehova. Ginbasa ko man ini. Nangin interesado ako sa isa ka libro, Ang Kamatuoran nga Nagadul-ong sa Kabuhi nga Dayon. Ginpaathag sini sing maathag ang madamo nga topiko sa Biblia. ‘Amo ini ang kamatuoran!’ madumduman ko pa nga ginsiling ko sa akon kaugalingon. Apang subong sang natukiban ko sang masunod nga 15 ka tuig, tuman kabudlay ang magkabuhi nahisanto sa kamatuoran.

Sa edad nga 22, nagtrabaho ako sa bangko. Isa ka adlaw ginpakita sa akon sang akon katrabaho kon paano sia likom nga “nagahulam” sing kuarta sa bangko kag kon paano niya sa ulihi ginabayaran ang “utang.” Nagsugod man ako sa “paghulam,” tubtob nga nagdaku ini kag indi ko na malikom ang akon ginhimo. Ginpung-aw ako sing daku, bangod indi ko gid ini mabayaran. Gani nagdesisyon ako nga magtu-ad kag nian, maghikog bilang pagpakita nga ginahinulsulan ko gid ang akon ginhimo.

Pagkatapos makahimo sing sulat sa bangko, nagbakal ako sing manubo sing kalibre nga pistola, nagkadto sa nabaw-ing nga lugar sa baybay, kag gintiro ang akon kaugalingon sing makaduha sa ulo kag makaduha sa dughan. Bisan pa nga grabe ako, wala ako mapatay. Nakita ako sang isa ka siklista kag maabtik sia nga naghimo sing kahimusan nga madala ako sa ospital. Sang mag-ayo ako, ginbista ako sa sala nga pagpangawat kag ginbilanggo. Sang makagua ako, nahuya gid ako kag napung-awan, kay karon may rekord na ako. Bangod nalampuwasan ko ang apat ka igo sang bala, ginbansagan ako sang amon mga kaingod nga Superman.

Kahigayunan sa Pagbag-o

Sini man nga tion, ginduaw ako ni Paul Sánchez, nga isa ka misyonero sang mga Saksi ni  Jehova. Ang akon una nga nakita sa iya amo ang iya daku nga yuhum. Si Paul isa ka malipayon kag positibo nga tawo amo nga ginbaton ko ang gintanyag niya nga pagtuon sa Biblia. ‘Ayhan mabuligan niya ako nga masalapuan ang kalipay kag ang kahulugan sa kabuhi,’ hunahuna ko.

Sa bulig ni Paul, natun-an ko nga ang Dios may katuyuan para sa mga tawo kag ang mga nagahigugma kag nagatuman sa Iya magapuyo sa pila ka adlaw sa isa ka paraiso sa duta. (Salmo 37:29) Natun-an ko man nga indi ang Dios ang ginatunaan sang inhustisya kag kaimulon, kundi resulta ini sang pagrebelde sang tawo batok sa Dios. (Deuteronomio 32:4, 5) Ini nga mga kamatuoran daw kaangay sang kapawa para sa akon. Apang, mas mabudlay bag-uhon ang akon personalidad sangsa magtuon sa Biblia.

Nakakuha ako sing trabaho sa isa ka opisina nga nagakinahanglan nga uyatan ko ang pundo sang kompanya. Liwat ako nga nasulay nga mangawat. Sang indi ko na malikom ang akon pagpangawat, nagpalagyo ako sa isa pa ka siudad sa Ecuador sa sulod sang mga isa ka tuig. Gintilawan ko nga makagua sa pungsod, apang sa walay kadalag-an, gani nagpauli ako.

Nakita liwat ako ni Paul, kag nagsugod liwat kami sa pagtuon. Sini nga tion namat-od ako nga iaplikar sa akon kabuhi ang mga prinsipio sang Biblia kag mag-alagad kay Jehova. Gani, gintu-ad ko kay Paul ang akon anay nahimo nga mga pagpangawat, kag ginlaygayan niya ako sing prangka. Ginpabasa niya sa akon ang mga bersikulo sang Biblia subong sang Efeso 4:28, nga nagasiling: “Ang kawatan dili na magpangawat, kundi sa baylo magpangabudlay sia sing lakas.” Nahangpan ko nga dapat ko itu-ad ang akon nahimo nga pagpangawat kag batunon kon ano man ang nagakaigo nga silot.

Samtang ginapamensaran ko ang akon kahimtangan, nangin pintor ako. Isa ka adlaw, isa ka lalaki ang nagsulod sa akon istudyo kag nagpakita sing interes sa akon ginpinta. Apang, isa gali sia ka detektib kag may dala sia nga mandamiento-de-aresto para sa akon. Gani liwat ako nga ginkasaba kag nian ginbilanggo. Ginduaw ako ni Paul, kag ginsaaran ko sia, “Indi mo gid paghinulsulan ang imo panikasog nga buligan ako nga mahangpan ang Biblia.” Ginpadayon namon ang pagtuon samtang yara ako sa bilangguan.

Ginpamatud-an Ko ang Akon Sinseridad

Sang makagua ako sa bilangguan, namat-od ako nga alagaron si Jehova sing bug-os tagipusuon, kag ginpamatud-an ko ang akon sinseridad sa masunod nga duha ka tuig. Sang 1988, ginbawtismuhan ako subong isa sa mga Saksi ni Jehova. Sa akon kalangkag nga pun-an ang tion nga akon nauyang, nagsugod ako sa pag-alagad sing bug-os tion subong isa ka payunir nga ministro, kag ginpanikasugan ko nga bantalaan ang mga miembro sang mga gang sang mga pamatan-on.

Isa ka gang ang masunson nga nagakuris kag nagasulat sa mga dingding sang amon Kingdom Hall. Bangod kilala ko ang mga miembro kag nahibaluan ko kon diin sila nagaistar, ginduaw ko sila, ginpaathag sa ila ang katuyuan sang Kingdom Hall, kag mainayuhon nga nangabay nga tahuron nila ang amon propiedad. Pagkatapos sina, wala na sing nagkuris ukon nagsulat sa mga dingding sang amon Kingdom Hall.

Sang ulihi, sang ginpakay-o namon ang tilipunan kag ginkakas ang daan nga pintura, nakita sang pamatan-on nga si Fernando ang sinulatan nga nagasiling “Ang Paka” (La Rana, sa Espanyol). “Ako ini!” tu-aw niya. Sang miembro pa sia sang gang, ginsulat ni Fernando ang iya hayo sa tinukod. Karon, ginakakas niya ini!

Sang una ko nga nakita si Fernando, bangag sia sa droga. Ginpabulong sia sang iya iloy sa duha ka rehabilitation center, apang sa walay pulos. Bangod nangampo na sa pagbulig kay Fernando, ang iya iloy naglakat kag ginbayaan sia nga nagaisahanon sa balay. Ginpamaligya ni Fernando ang tanan nga butang nga may bili—bisan gani mga puertahan, mga bintana, kag atop sang balay—agod may pangdroga sia. Isa ka adlaw, ginsugilanon ko sia sa dalan, gintanyagan sia sing softdrink kag sing pagtuon sa Biblia. Ginbaton niya ini kag, sa akon daku nga kalipay, gin-aplikar niya ang kamatuoran. Ginbiyaan niya ang gang, gin-untatan ang iya pagdroga, gintambungan ang Cristianong mga miting, kag wala magdugay ginbawtismuhan sia.

Kon mag-updanay kami ni Fernando sa pagpamalaybalay, masunson kami makilal-an sang mga tawo kag nagatuaw sila sing “Ang Paka!” ukon “Si Superman!” kag nagapamangkot kon ano ang amon ginahimo. Daw indi sila makapati nga ang isa anay ka miembro sang gang kag ang isa anay ka makawat nagaduaw sa ila, nga nagauyat sing Biblia.

Isa ka bes, nagpanaksi ako sa isa ka lalaki samtang nakighambal naman si Fernando sa iya kaingod. Samtang ginatudlo si Fernando, ang lalaki nagsiling  sa akon: “Nakita mo bala ina nga lalaki? Gintayaan niya anay ako sing pusil sa ulo.” Ginpasalig ko sia nga nagbag-o na si Fernando kag nagakabuhi na karon nahisanto sa mga prinsipio sang Biblia. Sa katunayan, sang matapos masugilanon ni Fernando ang kaingod, gintawag ko si Fernando kag ginpakilala sia. “Iho,” siling sang tagbalay, “ginadayaw ko ikaw tungod sa mga pagbag-o nga ginhimo mo sa imo kabuhi.”

Indi ko na madumduman kon pila ka beses na nga nagkomento sing subong sini ang mga tawo tuhoy sa amon ni Fernando. Ang mga ini naghatag sa amon sing higayon nga makapanaksi, nga nagresulta sa pila ka pagtuon sa Biblia. Huo, nalipay gid kami ni Fernando nga makilal-an subong mga Saksi ni Jehova.

Isa ka Importante nga Tion sa Akon Kabuhi

Sang 2001, sang 50 anyos ako, nasorpresa kag nalipay gid ako sang gin-agda ako nga mag-eskwela sa Ministerial Training School sa Peru. Ini nga eskwelahan nagahatag sing tul-id nga espirituwal nga instruksion sa sulod sang walo ka semana sa sangkol nga mga Saksi agod buligan sila sa ila ministeryo.

Ang tanan nga aspekto sang eskwelahan makalilipay, magluwas sa isa—ang magpamulongpulong sa atubangan sang mga tawo, kay ginakulbaan gid ako. Ang madamong mas bataon nga mga estudyante maayo gid magpamulongpulong kag daw may daku gid nga kompiansa. Apang sang ako na ang nagtindog agod ihatag ang akon nahauna nga pamulongpulong, ang akon sobra nga pagkamahuluy-on nga nangin problema ko sugod sa pagkabata nagbalik. Nagkurog ang akon mga tuhod kag ang akon nagapalamalhas nga mga kamot, kag pati na ang akon tingog. Apang, ginpabakod ako ni Jehova paagi sa iya balaan nga espiritu kag sang mahigugmaon nga mga kauturan. Ginpakitaan pa gani ako sing personal nga atension sang isa sang amon mga instruktor kag ginbuligan niya ako sa paghanda sang akon mga pamulongpulong pagkatapos sang klase. Labaw sa tanan, ginbuligan niya ako nga magsalig kay Jehova. Sa hingapusan nga bahin sang kurso kag sa nahauna nga tion sa akon kabuhi, nalipay gid ako sa pagpamulongpulong sa atubangan sang tumalambong.

Natilawan sing daku ang akon kompiansa sang ginhiwat ang kombension sang mga Saksi ni Jehova sa Guayaquil. Sa atubangan sang 25,000 ka tawo, ginsaysay ko kon paano ako nangin Saksi. Apang, samtang nagahambal ako, nangin emosyonal ako sa akon pribilehiyo nga mapalig-on ang tuman kadamo nga tawo, kag ang akon tingog nagkurog. Pagkatapos sini, ginpalapitan ako sang isa sang mga delegado sa kombension kag nagsiling sia, “Utod González, sang ginasaysay mo ang imo eksperiensia, ang mga tumalambong nagalumawlumaw man.” Labaw sa tanan, luyag ko nga ang akon sugilanon mangin pangpalig-on sa mga madugay na nga nagapanikasog nga malandas ang ila nagligad nga mga dalanon.

Isa na ako karon ka gulang kag regular payunir kag nalipay ako nga mabuligan ang 16 ka tawo nga makatigayon sing sibu nga ihibalo tuhoy sa kamatuoran sa Biblia. Nalipay ako nga ang akon mga ginikanan kag ang akon apat ka utod nga babayi nagdedikar man sang ila kabuhi kay Jehova. Napatay si Nanay nga matutom sa Dios sang 2001. Nagapasalamat gid ako kay Jehova bangod gintugutan niya ako nga makilala sia, kag nahibaluan ko nga ang pinakamaayo nga paagi agod mapakita ko ang akon pasalamat amo ang pag-agda sa iban nga magpalapit man sa iya.—Santiago 4:8.

[Retrato sa pahina 12]

Si Fernando, Ang Paka, isa anay ka miembro sang gang nga nabuligan ko

[Retrato sa pahina 12]

Si Paul Sánchez, ang misyonero nga nagtuon sing Biblia sa akon

[Retrato sa pahina 13]

Si Vicente González karon