“Magmaabiabihon Kamo sa Isa kag Isa”

MAY problema si Febe, nga isa ka Cristiano sang unang siglo. Magalakbay sia halin sa Cencreas sa Gresya, padulong sa Roma, apang wala sia sing kilala nga mga masigkatumuluo sa sadto nga siudad. (Roma 16:​1, 2) “Ang Roma [sadto anay] malaut kag mapintas,” siling sang manugbadbad sang Biblia nga si Edgar Goodspeed, “kag ang mga balay-dalayunan indi gid nagakaigo nga duog para sa isa ka disente nga babayi, ilabi na sa isa ka Cristiano.” Gani diin madayon si Febe?

Sang panahon sang Biblia, malayo ang ginalakbay sang mga tawo. Malayo ang ginlakbay ni Jesucristo kag sang iya mga disipulo agod ibantala ang maayong balita sa bug-os nga Judea kag Galilea. Wala madugay pagkatapos sadto, ang Cristianong mga misyonero kaangay ni Pablo nagbantala sing maayong balita sa nagkalainlain nga lugar sa Mediteraneo, lakip na ang Roma, ang kapital sang Emperyo sang Roma. Kon maglakbay ang mga Cristiano sang unang siglo, sa sulod ukon sa gua man sang teritoryo sang mga Judiyo, diin sila nagadayon? Kon nagapangita sing mga dalayunan, ano ang nangin problema nila? Ano ang matun-an naton gikan sa ila tuhoy sa pagpakita sing pagkamaabiabihon?

“Madayon Ako sa Imo Balay Karon nga Adlaw”

Ang pagkamaabiabihon nagakahulugan sing “maalwan kag mainit nga pagbaton sa mga bisita,” kag madugay na ini nga kinaiya sang matuod nga mga sumilimba ni Jehova. Halimbawa, ginpakita ini nanday Abraham, Lot, kag Rebeca. (Genesis 18:​1-8; 19:​1-3; 24:​17-​20) Nagasaysay sang iya panimuot sa mga estranghero, ang patriarka nga si Job nagsiling: “Wala sing dumuluong nga pumuluyo ang magapaligad sang gab-i sa gua; ang akon mga ganhaan pirme bukas sa alagyan.”​​—⁠Job 31:32.

Agod maabiabi sang mga masigka-Israelinhon, ang mga nagalakbay masami nga nagapungko lang sa plasa sang isa ka siudad kag nagahulat nga agdahon. (Hukom 19:​15-​21) Masami nga ginahinawan sang mga tagbalay ang tiil sang ila mga bisita kag ginatanyagan sila sing pagkaon kag ilimnon, kag ginapakaon man sing kumpay ang ila mga sapat. (Genesis 18:​4, 5; 19:⁠2; 24:​32, 33) Agod indi mabug-atan ang nagaamuma sa ila, ang iban nga mga nagalakbay nagabalon​​—⁠tinapay kag alak para sa ila kaugalingon kag dagami kag kumpay para sa ila mga asno. Ang kinahanglan lang nila amo ang duog nga matulugan sa isa ka gab-i.

Walay sapayan nga talagsa lang ginasambit sang Biblia kon paano nakakita sing dalayunan si Jesus sang naglakbay sia sa pagbantala, sila sang iya mga disipulo nagkinahanglan sing matulugan. (Lucas 9:58) Sang magduaw sa Jerico, si Jesus direkta nga nagsiling kay Zaqueo: “Madayon ako sa imo balay karon nga adlaw.” Gin-abiabi ni Zaqueo ang iya bisita “sing malipayon.” (Lucas 19:​5, 6) Si Jesus masunson nga nangin bisita sang iya mga abyan nga sanday Marta, Maria, kag Lazaro sa Betania. (Lucas 10:38; Juan 11:​1, 5, 18) Kag si Jesus mahimo nga nagdayon kay Simon Pedro sa Capernaum.​​—⁠Marcos 1:​21, 29-​35.

 Ang instruksion sa ministeryo nga ginhatag ni Jesus sa iya 12 ka apostoles nagapakita kon ano nga sahi sang pag-abiabi ang mapaabot nila sa Israel. Si Jesus nagsiling sa ila: “Indi kamo magkuha sing bulawan ukon pilak ukon saway para sa inyo mga wagkus nga puyo, ukon balalunan sing pagkaon sa inyo panlakatan, ukon duha ka bayo sa sulod, ukon mga sandalyas ukon sungkod; kay ang mamumugon takus sa iya pagkaon. Bisan diin nga siudad ukon minuro nga inyo sudlan, pangitaa ninyo kon sin-o didto ang takus, kag pabilin kamo didto tubtob nga maghalin kamo.” (Mateo 10:9-11) Nahibaluan niya nga ang iya mga disipulo abiabihon sang matarong-sing-tagipusuon nga mga indibiduwal, nga magaaman sa ila sing pagkaon, pasilungan, kag sing iban pa nga mga kinahanglanon.

Apang, magaabot ang tion nga dapat amanan sang nagalakbay nga mga ebanghelisador ang ila kaugalingon kag bayaran ang ila kagastuhanan. Bangod sang palaabuton nga pagpamatok sa iya mga sumulunod kag sang pagsangkad sang pagbantala nga hilikuton sa mga teritoryo sa gua sang Israel, si Jesus nagsiling: “Ang may puyopuyo dalhon niya ini, kag subong man ang balalunan.” (Lucas 22:36) Ang paglakbay kag ang dalayunan kinahanglanon gid sa pagpalapnag sing maayong balita.

“Magmaabiabihon”

Bangod medyo malinong ang kahimtangan kag sementado ang mga dalan sa bug-os nga Emperyo sang Roma sang unang siglo, ang mga tawo masunson nga nagalakbay.⁠ * Bangod sang madamo nga nagalakbay, ang mga dalayunan kinahanglanon gid. Gani, may mga balay-dalayunan sa higad sang haywey nga madayunan pagkatapos sang isa ka adlaw nga paglakbay. Apang, ang The Book of Acts in Its Graeco-Roman Setting nagsiling: “Kalain gid sang paglaragway sang literatura sa kahimtangan sa sini nga mga pasilidad. Ang mga balasahon kag arkeolohiko nga ebidensia nagapamatuod sa gubaon kag mahigko nga mga pasilidad, halos wala sing kasangkapan, mga bagsat, menos-klase nga pagkaon kag ilimnon, di-masaligan nga mga tag-iya kag empleyado, malain sing reputasyon nga mga kliyente, kag malaw-ay nga moral.” Gani, ang maayo sing moral nga nagalakbay nagalikaw sa pagdayon sa sini nga mga balay-dalayunan kon mahimo.

Kon amo, indi katingalahan nga madamong beses nga ginlaygayan sang Kasulatan ang mga Cristiano nga magmaabiabihon sa iban. Si Pablo naglaygay sa mga Cristiano sa Roma: “Paambiti ang mga balaan suno sa ila mga kinahanglanon. Magmaabiabihon.” (Roma 12:13) Ginpahanumdom niya ang Judiyo nga mga Cristiano: “Indi ninyo pagkalimti ang pagkamaabiabihon, kay paagi sa sini ang iban, sa wala nila mahibalui, nakaamuma sing mga anghel.” (Hebreo 13:2) Si Pedro naglaygay sa mga masigkasumilimba nga ‘magmaabiabihon sa isa kag isa nga walay pagkumod.’​—⁠1 Pedro 4:9.

Apang, may mga kahimtangan diin indi nagakaigo nga magpakita sing pagkamaabiabihon. Tuhoy sa “kada isa nga nagauna kag wala nagapabilin sa panudlo ni Cristo,” si apostol Juan nagsiling: “Indi sia pagbatuna sa inyo puluy-an ukon maghambal sing isa ka panamyaw sa iya. Kay sia nga nagahambal sing panamyaw sa iya nagaambit sa iya mga buhat nga malaut.” (2 Juan 9-11) Tuhoy sa di-mahinulsulon nga mga makasasala, si Pablo nagsulat: “Dili na kamo magpakig-upod kay bisan sin-o nga ginatawag nga utod nga isa ka makihilawason ukon isa ka tawo nga mahamkunon ukon isa ka sumilimba sang idolo ukon isa ka mapasipalahon ukon isa ka palahubog ukon isa ka manugkilkil, bisan sa pagkaon dili kamo magpakig-upod sa sining tawo.”​—⁠1 Corinto 5:11.

Mahimo nga ginhingalitan sang mga impostor kag sang iban pa ang pagkamaabiabihon sang matuod nga mga Cristiano. Ginrekomendar sang isa ka di-Biblikanhon nga dokumento tuhoy sa Cristianong pagtuo sang ikaduhang siglo C.⁠E. nga gintawag nga The Didache, ukon Panudlo Sang Napulog-duha ka Apostoles, nga ang isa ka nagalakbay nga manugbantala dapat abiabihon sa “isa ka adlaw, ukon sa isa pa gid ka adlaw kon kinahanglanon.” Pagkatapos sina, kon maglakat sia, “pabaluni sia sing tinapay lamang. . . Kon mangayo sia sing kuarta, isa sia ka butig nga manalagna.” Ang dokumento nagsiling pa gid: “Kon luyag niya magtener sa imo puluy-an kag sampaton sia sa isa ka butang, patrabahua sia agod makakaon sia. Apang kon wala sia sing nahibaluan nga  trabaho hatagi sia sang iya kinahanglanon suno sa nakita mo nga dapat, agod wala sing tawo nga magtinamad sa tunga ninyo bangod isa sia ka Cristiano. Apang kon indi niya ini paghimuon, ginahingalitan niya ang Cristianismo; mag-andam sa subong nga tawo.”

Si apostol Pablo wala nagpabug-at sa mga nag-amuma sa iya sang nagtener sia sing malawig sa pila ka siudad. Nagtrabaho sia subong manughimo sing tolda agod suportahan ang iya kaugalingon. (Binuhatan 18:1-3; 2 Tesalonica 3:7-12) Agod buligan ang takus nga mga nagalakbay sa tunga nila, ang mga Cristiano sang una may mga sulat sang rekomendasyon, subong sang pagpakilala ni Pablo kay Febe. “Ginarekomendar ko sa inyo si Febe nga aton utod nga babayi,” sulat ni Pablo, “nga batunon ninyo sia sa Ginuo . . . agod mabuligan ninyo sia sa bisan ano nga butang nga kinahanglan niya kamo.”​—⁠Roma 16:​1, 2.

Mga Pagpakamaayo Bangod Sang Pagkamaabiabihon

Ang Cristianong mga misyonero sang unang siglo nagsalig nga si Jehova magaaman sang ila tanan nga kinahanglanon. Apang mapaabot bala nila nga abiabihon sila sang mga masigkatumuluo? Ginbuksan ni Lydia ang iya balay kay Pablo kag sa iban pa. Ang apostol nagdayon kanday Aquila kag Priscila sa Corinto. Ang bantay sang bilangguan sa Filipos naghanda sing pagkaon kanday Pablo kag Silas. Si Pablo gin-abiabi ni Jason sa Tesalonica, ni Felipe sa Cesaria, kag ni Mnason sa dalan halin sa Cesaria pakadto sa Jerusalem. Sang naglakbay padulong sa Roma, si Pablo gin-abiabi sang mga kauturan sa Puteoli. Daw ano gid ka makapaladya sa espirituwal yadto nga mga okasyon para sa mga nag-abiabi sa iya!⁠—Binuhatan 16:​33, 34; 17:⁠7; 18:​1-3; 21:​8, 16; 28:​13, 14.

Ang iskolar nga si Frederick F. Bruce nagsiling: “Ang nagpahulag sini nga mga abyan kag mga masigkamanugpangabudlay, mga manug-amuma sa pagbulig amo ang ila gugma kay Pablo kag gugma sa Agalon nga ginaalagaran niya. Nahibaluan nila nga kon ginaalagaran nila si Pablo, ginaalagaran man nila si Cristo.” Isa ini ka maayo gid nga motibo sa pagkamaabiabihon.

Kinahanglan gihapon karon magpakita sing pagkamaabiabihon. Linibo ka nagalakbay nga mga tiglawas sang mga Saksi ni Jehova ang ginaabiabi sang mga masigkatumuluo. Ang iban nga mga manugbantala sang Ginharian nagalakbay sa ila kaugalingon nga kagastuhanan agod magbantala sa mga lugar nga talagsa lang mapalab-utan sing maayong balita. Daku nga mga benepisyo ang matigayon kon buksan naton sa ila ang aton puluy-an, bisan daw ano man ini ka kubos. Ang mainit nga pag-abiabi nga mahimo maglakip lamang sing isa ka simple nga pagkaon nagahatag sing maayo gid nga mga kahigayunan sa “pagbayluhanay sing pagpalig-on” kag sa pagpakita sing gugma sa aton mga kauturan kag sa aton Dios. (Roma 1:​11, 12) Ini nga mga okasyon makapaladya gid sa mga manug-amuma, kay “may kapin nga kalipay sa paghatag sangsa pagbaton.”​​—⁠Binuhatan 20:35.

[Nota]

[Retrato sa pahina 23]

Ang mga Cristiano ‘maabiabihon’