Ang Imo Bala Pagtuo Nagapahulag sa Imo sa Pagpanghikot?

KUMBINSIDO ang opisyal sang hangaway nga mapaayo ni Jesus ang iya paralitiko nga ulipon. Apang wala niya gin-agda si Jesus sa iya puluy-an, ayhan bangod nagbatyag sia nga indi takus ukon bangod Gentil sia. Sa baylo, ginsugo niya ang pila ka tigulang sang mga Judiyo sa pagpalapit kay Jesus kag nagsiling: “Ginuo, indi ako nagakaigo nga tawo agod magsulod ka sa idalom sang akon atop, apang isiling lamang ang pulong kag ang akon suluguon nga lalaki magaayo.” Bangod nahantop ni Jesus nga ang opisyal sang hangaway nagatuo nga makapaayo sia bisan gikan sa malayo, ginsilingan ni Jesus ang kadam-an nga nagasunod sa iya: “Ginasugid ko sa inyo ang kamatuoran, Wala ako sing nakita sa Israel nga may subong sini kadaku nga pagtuo.”​​​—⁠⁠Mateo 8:5-10; Lucas 7:1-10.

Ini nga eksperiensia nagapatalupangod sa aton sang isa ka importante nga butang tuhoy sa pagtuo. Ang matuod nga pagtuo indi walay binuhatan; ginasakdag ini sang buhat. Ang manunulat sang Biblia nga si Santiago nagpaathag: “Ang pagtuo, kon wala ini sing mga binuhatan, patay sa iya kaugalingon.” (Santiago 2:17) Labi pa ini nga mahangpan kon binagbinagon naton ang isa ka matuod nga halimbawa tuhoy sa matabo kon ang pagtuo wala sing binuhatan.

Sang 1513 B.⁠C.⁠E., ang pungsod sang Israel  nahiusa kay Jehova nga Dios paagi sa Kasuguan nga katipan. Subong manugpatunga sini nga katipan, si Moises nagpaalinton sang sugo sang Dios sa mga anak ni Israel: “Kon tumanon ninyo sing maayo ang akon tingog kag sundon gid ang akon katipan, nian pat-od nga kamo mangin . . . isa ka balaan nga pungsod.” (Exodo 19:3-6) Huo, ang pagkabalaan sang Israel nasandig sa pagkamatinumanon.

Madamong siglo sang ulihi, ginhatagan sang mga Judiyo sing daku pa nga importansia ang pagtuon sa Kasuguan sangsa pag-aplikar sa mga prinsipio sini. Sa iya libro nga The Life and Times of Jesus the Messiah, si Alfred Edersheim nagsulat: “Ang [mga rabbi]​​​—⁠⁠ang ‘mga kadalagkuan sang kalibutan’ madugay na nga nakapamat-od, nga ang pagtuon mas importante sangsa mga binuhatan.”

Matuod nga ang dumaan nga mga Israelinhon ginsugo nga tun-an sing maukod ang mga ginapatuman sang Dios. Ang Dios mismo nagsiling: “Ining mga pulong nga ginasugo ko karon sa imo dapat mangin sa imo tagipusuon; kag ipatudok mo ini sa imo anak kag ihambal mo ini kon nagapungko ka sa imo balay kag kon nagalakat ka sa dalan kag kon nagahigda ka kag kon nagabangon ka.” (Deuteronomio 6:​6, 7) Apang tuyo gid bala ni Jehova nga ang pagtuon sa Kasuguan mangin mas importante sangsa mga buhat nga nagahisanto sa sini ukon nagapakita sa sini? Tan-awon naton.

Maukod nga mga Pagtuon

Mahimo nga rasonable para sa mga Israelinhon ang sobra nga paghatag sing importansia sa pagtuon sa Kasuguan, kay suno sa isa ka tradisyon sang mga Judiyo, ang Dios kuno mismo naghinguyang sing tatlo ka oras kada adlaw sa pagtuon sa Kasuguan. Mahangpan mo kon ngaa ang pila ka Judiyo mahimo mangatarungan, ‘Kon ang Dios pirme nagatuon sang Kasuguan, ngaa abi ang iya dutan-on nga mga tinuga indi man mag-ukod sa sini?’

Sang unang siglo C.⁠E., nagtiko ang panghunahuna sang mga rabbi bangod sang ila sobra nga pagkawili sa pag-analisar kag sa pagpatpat sa Kasuguan. “Ang mga escriba kag ang mga Fariseo  . . . nagasiling apang wala nagabuhat,” siling ni Jesus. “Nagabugkos sila sing mga lulan nga mabug-at kag ginabutang ini sa mga abaga sang mga tawo, apang indi nila luyag tandugon ini sang ila tudlo.” (Mateo 23:2-4) Ginpabug-atan sining relihioso nga mga lider ang mga tawo sing di-maisip nga mga pagsulundan kag mga reglamento, apang sila mismo salimpapaw nga nagpangita sing mga paagi agod manginluwas sa pagtuman sa sini man nga mga kasuguan. Dugang pa, ining mga lalaki nga nagkonsentrar sa pagtuon sing maid-id ‘nagpatumbaya sang mas importante nga mga butang sang Kasuguan, nga amo, ang katarungan kag kaluoy kag katutom.”​​​—⁠⁠Mateo 23:16-24.

Indi gid nahisanto sa pagpanikasog sang mga escriba kag mga Fariseo nga pakamatarungon ang ila kaugalingon, ginlapas nila mismo ang Kasuguan nga ginpangangkon nila nga ila ginasakdag! Ang siniglo nga mga debate sa mga tinaga kag sa iban pa magagmay nga mga detalye sang Kasuguan wala magpasuod sa ila sa Dios. Ang epekto nagaanggid anay sa paglisa nga gintawag ni apostol Pablo nga “walay pulos nga mga pagwakal,” “mga pagsumpakilay,” kag butig nga “ihibalo.” (1 Timoteo 6:​20, 21) Apang, ang isa pa ka daku nga problema amo ang epekto sang walay katapusan nga pagpanalawsaw sa ila. Wala sila makatigayon sing pagtuo nga nagapahulag sa ila sa pagpanghikot sing husto.

Intelihente nga mga Hunahuna, Walay Pagtuo nga mga Tagipusuon

Tuhay gid ang panghunahuna sang Judiyong relihioso nga mga lider sa panghunahuna sang Dios! Antes gid lang magsulod ang mga Israelinhon sa Ginsaad nga Duta, si Moises nagsiling sa ila: “Ihugod ang inyo tagipusuon sa tanan nga pulong nga ginapamulong ko subong paandam sa inyo karon, agod nga isugo ninyo sa inyo mga anak nga magbantay sila sa paghimo sang tanan nga pulong sini nga kasuguan.” (Deuteronomio 32:46) Maathag nga ang katawhan sang Dios indi lamang dapat mangin serioso nga mga estudyante sang Kasuguan kundi mga manugtuman man sang Kasuguan.

Apang, ang pungsod sang Israel liwat kag liwat nga napamatud-an nga di-matutom kay Jehova. Sa baylo nga maghimo sing husto nga sahi sang mga buhat, ang mga anak sang Israel “wala magtuo sa iya kag wala magpamati sa iya tingog.” (Deuteronomio 9:23; Hukom 2:​15, 16; 2 Cronica 24:​18, 19; Jeremias 24:4-7) Sang ulihi, ginhimo sang mga Judiyo ang ila daku gid nga buhat sang pagkadimatutom sang ginsikway nila si Jesus subong Mesias. (Juan 19:14-16) Subong resulta, ginsikway ni Jehova nga Dios ang Israel kag ginliso ang iya igtalupangod sa mga pungsod.​​​—⁠⁠Binuhatan 13:46.

Dapat gid kita maghalong nga indi kita makahimo sing amo man nga sayop​​​—⁠⁠sa paghunahuna nga masimba naton ang Dios nga may intelihente nga mga hunahuna apang walay pagtuo nga tagipusuon. Kon sa aton pa, ang aton pagtuon sa Biblia indi lamang pagtipon sing ihibalo. Ang sibu nga ihibalo dapat maglab-ot sa aton tagipusuon agod may mapuslanon ini nga epekto sa aton kabuhi. Ano ang pulos sang pagtuon sa pagtanom sing utanon kon indi gid kita magsab-ug sing binhi? Isiling naton nga nakatigayon kita sing ihibalo sa pagtanom sing utanon, apang mahimo nga wala gid kita sing anihon! Sing kaanggid, agod ang mga binhi sang kamatuoran magpanugdo kag magpahulag sa ila sa pagpanghikot, dapat palab-uton sang mga tawo nga nagatuon sang mga ginapatuman sang Dios sa Biblia ining mga binhi sa ila tagipusuon.​​​—⁠⁠Mateo 13:3-9, 19-23.

“Mangin mga Manugtuman sang Pulong”

Si apostol Pablo nagsiling nga “ang pagtuo nagasunod sa butang nga nabatian.” (Roma 10:17) Ining kinaugali nga pag-inasud-asod sang mga hitabo halin sa pagkabati sang Pulong sang Dios tubtob sa pagtuo sa iya Anak, nga si Jesucristo, nagahatag sa aton sing paglaum nga kabuhi nga walay katapusan. Huo, indi lamang bastante ang magsiling, ‘Nagatuo ako sa Dios kag kay Cristo.’

Ginlaygayan ni Jesus ang iya mga sumulunod nga tigayunon ang pagtuo nga magapahulag sa ila sa pagpanghikot: “Ang akon Amay mahimaya sa sini, nga padayon kamo nga nagapamunga sing madamo kag ginapamatud-an ninyo nga kamo mga disipulo ko.” (Juan 15:8) Sang ulihi, ang utod ni Jesus sa amay nga si Santiago nagsulat: “Mangin mga manugtuman sang pulong, kag dili manugpalamati lamang.”  (Santiago 1:22) Apang, paano naton mahibaluan kon ano ang himuon? Paagi sa pulong kag halimbawa, ginpakita ni Jesus kon ano ang dapat naton himuon agod pahamut-an ang Dios.

Samtang yari sa duta, si Jesus nagpangabudlay sing lakas agod ibantala ang mga intereses sang Ginharian kag agod himayaon ang ngalan sang iya Amay. (Juan 17:4-8) Sa anong paagi? Mahimo madumduman sang madamo nga tawo ang milagro nga pag-ayo ni Jesus sa masakiton kag piang. Apang ginaathag sang Ebanghelyo ni Mateo ang labing importante nga paagi: “Si Jesus naglibot sa tanan nga siudad kag mga minuro, nga nagapanudlo sa ila mga sinagoga kag nagabantala sing maayong balita sang ginharian.” Talalupangdon nga wala ginlimitehan ni Jesus ang iya ministeryo sa pagpakighambal sing di-pormal sa bag-ong mga abyan kag mga kakilala ukon sa mga nasugilanon niya sa ila lugar. Nagpanikasog sia sing lakas, gingamit ang bisan ano man nga paagi agod maduaw ang mga tawo “sa bug-os nga Galilea.”​​​—⁠⁠Mateo 4:​23, 24; 9:35.

Ginsugo ni Jesus ang iya mga disipulo nga makigbahin man sa hilikuton nga paghimo sing mga disipulo. Sa pagkamatuod, nagpahamtang sia sing himpit nga halimbawa agod mailog nila. (1 Pedro 2:21) Ginsugo ni Jesus ang iya matutom nga mga disipulo: “Lakat kamo kag maghimo sing mga disipulo sa mga tawo sang tanan nga kapungsuran, nga nagabawtismo sa ila sa ngalan sang Amay kag sang Anak kag sang balaan nga espiritu, nagatudlo sa ila nga tumanon ang tanan nga butang nga ginsugo ko sa inyo.”​​—⁠⁠Mateo 28:​19, 20.

Sa pagkamatuod, ang pagpakigbahin sa pagbantala nga hilikuton isa gid ka hangkat. Si Jesus mismo nagsiling: “Yari karon! Ginapadala ko kamo subong sang mga kordero sa tunga sang mga lobo.” (Lucas 10:3) Kon ginapamatukan, ang kinaugali nga huyog naton amo ang pag-isol agod malikawan ang di-kinahanglanon nga kalisod ukon kabalaka. Amo sini ang natabo sang gab-i nga gindakop si Jesus. Ang mga apostoles nagpalagyo bangod hinadlukan sila. Sadto man nga gab-i, makatlo nga ginpanghiwala ni Pedro nga kilala niya si Jesus.​​​—⁠⁠Mateo 26:​56, 69-75.

Dugang pa, mahimo nakibot ka sang mahibaluan mo nga bisan si apostol Pablo nagsiling nga nagpanikasog sia nga ibantala ang maayong balita. Nagsulat sia sa kongregasyon sa Tesalonica: “Nagtipon kami sing kaisog paagi sa aton Dios agod mapamulong sa inyo ang maayong balita sang Dios nga may daku nga pagpanikasog.”​​—⁠⁠1 Tesalonica 2:​1, 2.

Nalandas ni Pablo kag sang iya kaupod nga mga apostoles ang kahadlok sa pagpamulong sa iban tuhoy sa Ginharian sang Dios, kag gani ikaw man. Paano? Ang labing importante nga tikang amo ang pagsalig kay Jehova. Kon magtuo kita sing bug-os kay Jehova, ini nga pagtuo magapahulag sa aton sa pagpanghikot, kag gani mahimo naton ang iya kabubut-on.​​​—⁠⁠Binuhatan 4:17-20; 5:​18, 27-29.

May Padya ang Imo Pagpanghikot

Nakahibalo gid si Jehova sang imo pagpanikasog nga alagaron sia. Halimbawa, nakahibalo sia kon nagamasakit kita ukon ginalapyo. Nakahibalo sia sang aton mga pagkawalay kasiguruhan kag mga duhaduha sa kaugalingon. Kon magpalibog kita sa pinansial ukon kon ang aton panglawas ukon ang aton emosyon daw nagapaslaw sa aton, si Jehova nakahibalo gid pirme sang aton kahimtangan.​​​—⁠⁠2 Cronica 16:⁠9; 1 Pedro 3:12.

Nalipay gid si Jehova nga walay sapayan sang aton mga di-kahimpitan kag mga kabudlayan, ang aton pagtuo nagapahulag sa aton sa pagpanghikot! Ang pagpalangga ni Jehova sa iya matutom nga mga alagad indi lamang isa ka walay binuhatan nga emosyon​​​—⁠⁠ginasakdag ini sang isa ka saad. Sa panuytoy sang balaan nga espiritu, si apostol Pablo nagsulat: “Ang Dios indi di-matarong nga malipat sa inyo binuhatan kag sa gugma nga ginpakita ninyo tungod sa iya ngalan, nga nag-alagad kamo sa mga balaan kag padayon nga nagaalagad.”​​—⁠⁠Hebreo 6:10.

Masaligan mo ang paglaragway sang Biblia kay Jehova subong “Dios sang katutom, nga sa iya wala sing inhustisya,” kag subong “manugpadya sadtong hanuot nga nagapangita sa iya.” (Deuteronomio 32:⁠4; Hebreo 11:6) Halimbawa, ang isa ka babayi sa California, E.⁠U.⁠A., naghinumdom: “Ang akon amay bug-os tion nga ministro sa sulod sang napulo ka tuig antes sia magpamilya. Naluyagan ko gid ang iya mga sugilanon kon paano sia ginsakdag ni Jehova sa ministeryo. Madamong  beses nga gingamit niya para sa gasolina ang iya amoamo na lang nga dolyar agod makagua sa ministeryo. Sa pagpauli niya halin sa ministeryo, masami nga may mga suplay na sang pagkaon nga nagahulat sa iya sa ganhaan.”

Wala labot sa materyal nga pagsakdag, “ang Amay nga may mapinalanggaon nga kaluoy kag ang Dios nga may bug-os nga paglugpay,” nagahatag sa aton sing emosyonal kag espirituwal nga pagsakdag. (2 Corinto 1:3) “Ang pagsalig kay Jehova isa ka makaalayaw nga balatyagon,” siling sang isa ka Saksi nga tinuig nga nagbatas sing madamong pagtilaw. “Nagahatag ini sa imo sing kahigayunan sa pagsalig kay Jehova kag sa pagtan-aw kon paano niya ikaw ginabuligan.” Mapainubuson nga makapalapit ka sa “Manugpamati sang pangamuyo,” kag makasalig ka nga talupangdon niya ang imo personal nga mga kabalaka.​​​—⁠⁠Salmo 65:2.

May madamo nga pagpakamaayo ang espirituwal nga mga mangangani. (Mateo 9:​37, 38) Nag-ayo ang panglawas sang madamo, kag mahimo nga ang imo man, bangod sang pagpakigbahin sa publiko nga ministeryo. Apang, ang labi pa ka importante amo nga ang pagpanaksi sa iban nagabulig sa aton sa pagpabakod sang maayo nga kaangtanan sa Dios.​​​—⁠⁠Santiago 2:23.

Padayon sa Paghimo sing Maayo

Sayop para sa isa sa mga alagad sang Dios ang maghinakop nga wala nalipay si Jehova kon indi niya mahimo ang tanan nga luyag niya himuon sa ministeryo bangod sang balatian ukon katigulangon. Sayop man para sa mga ginlimitehan sang mapigaw nga panglawas, mga responsabilidad sa pamilya, ukon iban pa nga mga sirkumstansia ang maghinakop sing amo man.

Dumduma nga sang nangluya si apostol Pablo bangod sang balatian ukon kabudlayan, “makatlo [sia] nga nakitluoy sa Ginuo nga magbiya ini” sa iya. Sa baylo nga ayuhon si Pablo agod maalagad niya sing dugang pa si Jehova, ang Dios nagsiling: “Ang akon di-bagay nga kaayo tuman na para sa imo; kay ang akon gahom ginahimpit sa kaluyahon.” (2 Corinto 12:7-10) Busa, makasalig ka nga walay sapayan sang mabudlay nga mga sirkumstansia nga ginabatas mo, ginaapresyar sang imo langitnon nga Amay ang bisan ano man nga ginahimo mo sa pagpauswag sang iya mga intereses.​​​—⁠⁠Hebreo 13:​15, 16.

Ang aton mahigugmaon nga Manunuga wala nagapatuman sing labaw pa sa mahatag naton. Ginapangabay lamang niya nga may yara kita sahi sang pagtuo nga nagapahulag sa aton sa pagpanghikot.

[Retrato sa pahina 26]

Bastante na bala ang pagtuon sa Kasuguan?

[Retrato sa pahina 29]

Ang aton pagtuo kinahanglan nga may mga binuhatan