Natawo ako sa Székesfehérvár, Hungary, isa ka siudad nga bahin sang maragtason nga hitabo sang nagligad nga 1,000 ka tuig. Pero makapasubo nga madumduman ko pa ang malain nga resulta sang ikaduha nga bug-os kalibutan nga inaway.

Sang bata pa ako, si Lolo kag si Lola ang nag-atipan sa akon. Nahidlaw gid ako sa ila, ilabi na kay Lola Elisabeth. Nakabulig sia sa akon nga mangin malig-on ang akon pagtuo sa Dios. Halin sang tres anyos ako, kada gab-i ginasulitsulit namon ni Lola ang Pangamuyo sang Ginuo. Pero nahangpan ko lang ang buot silingon sini sang manugtreinta anyos na ako.

Sang gamay ako, si Lolo kag si Lola ang nag-atipan sa akon kay adlaw gab-i ang obra ni Tatay kag ni Nanay. Nagatipon sila sing kuarta para makabakal sing manami nga balay. Pero kada ikaduha nga Sabado sang bulan, nagatipon ang amon pamilya kag dungan kami nga nagakaon. Indi ko gid malipatan ini nga mga tion.

Sang 1958, natuman gid ang handum sang akon mga ginikanan. Nakabakal sila sing balay nga istaran namon nga tatlo. Nalipay gid ako kay upod ko na ang akon mga ginikanan! Pero pagligad lang sang anom ka bulan, nabuslan ini sang kasubo. Napatay si Tatay bangod sa kanser.

Grabe gid ang akon kasubo. Nadumduman ko nga nangamuyo ako: “Dios ko, nagpakiluoy ako nga luwason mo si Tatay. Kinahanglan ko sia. Ngaa wala mo ginsabat ang akon mga pangamuyo?” Gusto ko gid mahibaluan kon diin na si Tatay. Nagpalibog ako: ‘Nagpalangit bala sia? Ukon wala na gid bala sia?’ Nahisa ako sa iban nga mga bata nga may tatay pa.

Sa sulod sang madamo nga tuig, halos adlaw-adlaw nga nagabalikbalik ako sa patyo. Nagaluhod ako sa iya lulubngan kag nagapangamuyo: “Palihug, Dios ko, luyag ko mahibaluan kon diin na si Tatay.” Nangamuyo man ako nga buligan niya ako nga mahangpan ang katuyuan sang kabuhi.

 Sang 13 anyos ako, nagtuon ako sing Aleman. Nagdumdom ako nga makita ko ang sabat sa akon mga pamangkot sa madamo nga Aleman nga literatura. Sang 1967, nag-eskwela ako sa siudad sang Jena nga bahin sadto sang Sidlangan nga Alemanya. Ginbasa ko ang mga libro sang Aleman nga mga pilosopo, ilabi na ang mga libro nga tuhoy sa katuyuan sang kabuhi. Bisan pa nanamian ako sa pila ka ideya, wala gid masabat ang akon mga pamangkot. Amo nga padayon gihapon ako nga nagapangamuyo nga masabat ini.

Sang 1970, nagbalik kami sa Hungary kag nakilala ko didto si Rose nga nangin asawa ko. Sadto nga tion, Komunista ang pagginahom sa Hungary. Wala madugay pagkatapos sang amon kasal, nagbalhin kami ni Rose sa Austria. Tuyo namon nga makabalhin sa ulihi sa Sydney, Australia, diin nagaistar ang akon tiyo.

Nakakita dayon ako sing obra sa Austria. Isa ka adlaw, ginsugiran ako sang akon kaupod sa obra nga makita ko sa Biblia ang sabat sa tanan ko nga pamangkot. Ginhatagan niya ako sing pila ka libro tuhoy sa Biblia. Ginbasa ko ini dayon kag luyag ko gid nga makatuon sing dugang pa. Gani nagsulat ako sa mga Saksi ni Jehova nga amo ang manugbalhag sini nga mga libro, kag nangabay ako sing dugang pa nga balasahon.

Sang una nga anibersaryo sang amon kasal, ginduaw kami ni Rose sang isa ka pamatan-on nga Saksi nga Austrian. Gindala niya ang mga balasahon nga ginpangabay ko kag gintanyagan niya ako sing pagtuon sa Biblia, nga ginbaton ko man. Bangod luyag ko gid nga makatuon, duha ka beses kami nga nagatuon kada semana nga nagalawig sing halos apat ka oras!

Nalipay gid ako sa mga ginatudlo sa akon sang mga Saksi halin sa Biblia. Daw indi ako makapati sang ginpakita nila sa akon ang ngalan sang Dios nga Jehova sa akon Hungarian nga Biblia. Wala ko gid mabatian ang ngalan sang Dios sa sulod sang 27 ka tuig nga pagsimba ko. Nagdayaw gid ako sa maathag kag makatarunganon nga mga sabat sang Biblia sa akon mga pamangkot. Halimbawa, natun-an ko nga wala sing pangalibutan ang mga patay, pareho sang hamuok nga pagtulog. (Manugwali 9:5, 10; Juan 11:11-15) Natun-an ko man ang ginasaad sang Biblia nga bag-ong kalibutan diin “wala na sing kamatayon.” (Bugna 21:3, 4) Nagalaum ako nga makita ko liwat si Tatay, kay “may pagkabanhaw” sa bag-ong kalibutan.—Binuhatan 24:15.

Sinsero gid kami ni Rose sa amon pagtuon sa Biblia. Madasig kami nga nag-uswag kag duha lang ka bulan, natapos namon ang libro nga ginatun-an namon! Nagatambong kami sa tanan nga miting sang mga Saksi sa Kingdom Hall. Nagdayaw gid kami sa gugma, pagkamabinuligon, kag paghiusa sang mga Saksi ni Jehova.—Juan 13:34, 35.

Sang 1976, gin-aprobahan na kami nga magsaylo sa Australia. Ginpangita namon dayon didto ang mga Saksi ni Jehova. Wala kami magbatyag sing katahap sa mga Saksi didto kay gin-abiabi nila kami dayon. Sang 1978, nangin Saksi man kami.

Nakita ko na ang mga sabat sa mga pamangkot nga madugay ko na nga ginapaligban. Tungod nagpalapit ako kay Jehova nga Dios, nakilala ko ang pinakamaayo nga Amay. (Santiago 4:8) Kag ginakalangkagan ko gid nga makita ko liwat si Tatay sa nagahilapit nga bag-ong kalibutan.—Juan 5:28, 29.

Sang 1989, nagbalik kami ni Rose sa Hungary agod masugid man namon sa amon mga abyan kag pamilya kag sa iban pa nga makilala namon, ang mga natun-an namon sa Biblia. Ginatos ka tawo ang natudluan namon sing Biblia. Kapin sa 70 sa ila ang nagbuylog sa amon sa pag-alagad kay Jehova, lakip ang akon pinalangga nga iloy.

Nagpangamuyo ako sa sulod sang 17 ka tuig agod masabat ang akon mga pamangkot. Pagligad sang 39 ka tuig nagapangamuyo ako gihapon, pero sini nga tion makasiling na ako, “Salamat sa imo, akon pinalangga nga langitnon nga Amay, kay ginsabat mo ang ginapangamuyo ko halin sang bata pa ako.”