ԵՐԻՏԱՍԱՐԴՆԵՐԸ ՀԱՐՑՆՈՒՄ ԵՆ
Հայհոյելը շա՞տ վատ բան է
«Ես այնքան եմ հայհոյանք լսել, որ ինձ համար այն սովորական բան է դարձել»։ (Քրիստոֆեր, 17 տարեկան)
«Երբ պատանի էի, հաճախ էի հայհոյում։ Դա ակամայից սովորություն դարձավ, որից մեծ դժվարությամբ ձերբազատվեցի»։ (Ռեբեկա, 19 տարեկան)
Թեստ
Ի՞նչ ես զգում, երբ ուրիշներն են հայհոյում։
Չեմ էլ նկատում, դա ինձ համար նորմալ է։
Այնքան էլ հաճելի չէ, բայց բանի տեղ չեմ դնում։
Ինձ համար գռեհիկ է, ես դա չեմ հանդուրժում։
Ինչքա՞ն հաճախ ես դու կեղտոտ խոսքեր օգտագործում։
Երբեք
Երբեմն
Հաճախ
Քո կարծիքով՝ ի՞նչ հետևանք կարող է թողնել անվայել խոսքեր օգտագործելը։
Աննշան
Լուրջ
Ինչու է կարևոր անդրադառնալ այս հարցին
Որքանո՞վ է էական այս հարցը։ Գուցե ասես. «Աշխարհում ավելի լուրջ խնդիրներ կան, որոնց համար պետք է անհանգստանալ։ Համ էլ բոլորն են հայհոյում»։ Բայց իսկապե՞ս այդպես է։
Հավատա, որ կան շատ-շատերը, ովքեր կեղտոտ լեզու չեն օգտագործում։ Նման մարդիկ հաշվի են առնում որոշ հանգամանքներ, որոնց մասին մյուսները գուցե չեն մտածում։ Օրինակ՝
Հայհոյանքը հենց այնպես, դատարկ խոսք չէ։ Մեր խոսքերը բացահայտում են, թե ինչ է կատարվում մեր ներսում։ Կեղտոտ խոսքեր ասելը նշան է այն բանի, որ տվյալ անձնավորությունը անտարբեր է ուրիշների զգացմունքների հանդեպ։ Բայց մի՞թե դու այդպիսին ես։
Աստվածաշունչն ասում է. «Բերանից դուրս եկած բաները սրտից են դուրս գալիս» (Մատթեոս 15:18)։
Հայհոյելով կարող ես վատ կարծիք ձևավորել քո մասին։ Հայհոյախոսության վերաբերյալ մի գրքում ասվում է. «Մեր խոսելու կերպը կարող է որոշիչ լինել, թե ովքեր կլինեն մեր ընկերները, որքանով մեզ կհարգեն ընտանիքի անդամներն ու աշխատակիցները, արդյոք կգտնենք աշխատանք և ավելի պատասխանատու գործեր կվստահվեն մեզ։ Այն կարող է ազդել մարդկանց հետ մեր հարաբերությունների վրա, մեր հեղինակության, ինչպես նաև այն բանի, թե ինչպես կվերաբերվեն մեզ»։ Նույն գրքում խորհուրդ է տրվում. «Մտածիր՝ մարդկանց հետ քո հարաբերությունները արդյոք ավելի լավ չէ՞ին լինի, եթե չհայհոյեիր» (Cuss Control)։
Աստվածաշունչն ասում է. «Ամեն.... վիրավորական խոսք թող հեռացվի ձեզանից» (Եփեսացիներ 4:31)։
Հայհոյախոսությունը քեզ չի բարձրացնում։ Դոկտոր-պրոֆեսոր Ալեքս Պակերը իր աշխատություններից մեկում գրում է. «Հայհոյող մարդկանց խոսքը լսելը հոգնեցուցիչ է»։ Ապա ավելացնում է, որ կեղտոտ բառապաշարը «տեղ չի թողնում ըմբռնողականության, իմաստության, բանականության և կարեկցանքի արտահայտումների համար։ Եթե խոսքդ կիսատ-պռատ է, անորոշ կամ պրիմիտիվ, այդպես էլ միտքդ կաշխատի» (How Rude!)։
Աստվածաշունչն ասում է. «Թող ոչ մի նեխած խոսք դուրս չգա ձեր բերանից» (Եփեսացիներ 4:29)։
Ինչ կարող ես անել
Նպատակ դիր։ Փորձիր մոտ մեկ ամիս կեղտոտ խոսքեր չօգտագործել։ Դու կարող ես հետևել քո հաջողություններին՝ կատարելով նշումներ, օրինակ, օրացույցի վրա։ Հայհոյելու վատ սովորությունից ձերբազատվելու համար, սակայն, այլ քայլեր էլ պետք է անես։ Դրանցից մի քանիսը հետևյալն են.
Խուսափիր այնպիսի ժամանցից, որի ընթացքում քո միտքը լցվում է կեղտոտ բառերով։ Աստվածաշունչն ասում է. «Վատ ընկերակցությունները ապականում են օգտակար սովորությունները» (1 Կորնթացիներ 15:33)։ «Ընկերակցությունների» մեջ մտնում են ոչ միայն այն, թե ում հետ ես ժամանակ անցկացնում, այլև ինչպես ես անցկացնում. ինչ ֆիլմեր ես դիտում, ինչ խաղեր ես խաղում և ինչ երգեր ես լսում։ Քենեթ անունով մի 17-ամյա պատանի ասում է. «Երբ երաժշտության ռիթմը քեզ դուր է գալիս, ակամայից կրկնում ես երգի բառերը՝ ուշադրություն չդարձնելով, որ դրանց մեջ կեղտոտ խոսքեր կան»։
Ցույց տուր, որ հասուն անձնավորություն ես։ Ոմանք մտածում են, որ կայացած մարդու տպավորություն կթողնեն, եթե խոսքի մեջ հայհոյանքներ օգտագործեն։ Սակայն, իրականում, ճիշտ հակառակն է։ Հասուն մարդիկ, ինչպես Աստվածաշունչն է ասում, «իրենց ըմբռնողականությունը գործադրելով՝ այն մարզել են ճիշտն ու սխալը զանազանելու համար» (Եբրայեցիներ 5:14)։ Նրանք չեն իջեցնում իրենց մակարդակը, որպեսզի «տպավորեն» ուրիշներին։
Իրականում կեղտոտ խոսքերը կեղտոտում են մարդու միտքը (և մթնոլորտը)։ Իսկ կեղտոտ մտքերն արդեն իսկ շատ են այս աշխարհում։ «Մի՛ ավելացրու աղբակույտերը,— ասվում է վերոհիշյալ գրքում։— Քո մասնակցությունն ունեցիր խոսքի միջավայրի մաքրման գործում։ Այդպես դու ոչ միայն քո աչքում կբարձրանաս, այլև մյուսների» (Cuss Control)։