Խոր սեր անմար
(1 Կորնթացիներ 13:8)
Բեռնել
1. Շուրջը քո նայիր...
Բյուր աչքեր՝ լի սիրով,
Հազվադեպ՝ այս ցուրտ աշխարհում։
Ջերմ ու սիրալիր
Ընկերներ՝ բաց սրտով,
Սիրտ, որում մի հուր է վառվում։
(ՆԱԽԱԿՐԿՆԵՐԳ)
Անմար կրակ է սերը.
Յահից է այն իջնում։
(ԿՐԿՆԵՐԳ)
Սեր, սեր անձնվեր...
Հոր թանկ պարգևն է սա.
Վառ սեր է նա։
Թող սերն՝ ուժ տվող,
Ջուր կենարար դառնա,
Ու սրտից մեր հավետ
Թող բխի հորդ մի գետ՝
Խոր սեր անմար։
2. Երբ հոգսերն են շատ,
Եվ ունենք ծանր բեռ,
Մեզ մի պահ ուժերն են լքում։
Բայց տալով առատ,
Սփռելով հույսը մեր՝
Խինդ ու նոր ուժեր ենք առնում։
(ՆԱԽԱԿՐԿՆԵՐԳ)
Անմար կրակ է սերը.
Յահից է այն իջնում։
(ԿՐԿՆԵՐԳ)
Սեր, սեր անձնվեր...
Հոր թանկ պարգևն է սա.
Վառ սեր է նա։
Թող սերն՝ ուժ տվող,
Ջուր կենարար դառնա,
Ու սրտից մեր հավետ
Թող բխի հորդ մի գետ։
(ԿՐԿՆԵՐԳ)
Սեր, սեր անձնվեր...
Հոր թանկ պարգևն է սա.
Վառ սեր է նա։
Թող սերն՝ ուժ տվող,
Ջուր կենարար դառնա,
Ու սրտից մեր հավետ
Թող բխի հորդ մի գետ՝
Խոր սեր անմար,
Խոր սեր անմար,
Խոր սեր անմար։