Եբրայեցիներ 2։1-18

  • Շատ ավելի մեծ ուշադրություն դարձնենք մեր լսածներին (1-4)

  • Ամեն ինչ հպատակեցվել է Հիսուսին (5-9)

  • Հիսուսն ու իր եղբայրները (10-18)

    • Գլխավոր Առաջնորդը՝ նրանց փրկության միջոցը (10)

    • Գթասիրտ քահանայապետ (17)

2  Ուստի անհրաժեշտ է, որ մենք շատ ավելի մեծ ուշադրություն դարձնենք այն ամենին, ինչ լսել ենք,+ որպեսզի երբեք ճանապարհից չշեղվենք:+  Եթե հրեշտակների միջոցով հաղորդված խոսքը*+ անառարկելի էր, և ամեն օրինազանցություն ու անհնազանդ արարք իր արդար հատուցումն էր ստանում,+  ապա մենք ինչպե՞ս կարող ենք խուսափել պատժից, եթե արհամարհենք այս մեծ փրկությունը,+ որի մասին սկզբում քարոզեց մեր Տերը,+ և որի մասին նրան լսողներն էլ վկայեցին:  Աստված նույնպես միացավ այդ վկայությանը՝ զարմանահրաշ բաներ, հրաշքներ ու զանազան զորավոր գործեր անելով+ և իր կամքի համաձայն՝ սուրբ ոգին տալով:+  Գալիք աշխարհը,*+ որի մասին խոսում ենք, նա հրեշտակներին չէ, որ հպատակեցրեց:  Բայց մի անգամ մի մարդ վկայեց այդ մասին՝ ասելով. «Ի՞նչ է մարդը, որ հիշում ես նրան, ի՞նչ է մարդու որդին, որ հոգ ես տանում նրան:+  Հրեշտակներից նրան փոքր-ինչ ցածրացրիր, փառքով ու պատվով պսակեցիր և նշանակեցիր իշխելու քո ձեռքի գործերի վրա:  Ամեն ինչ նրան հպատակեցրիր՝ դնելով նրա ոտքերի տակ»:+ Ամեն ինչ նրան հպատակեցնելով՝+ Աստված չթողեց մի բան, որ ենթակա չլինի նրան:+ Ճիշտ է, հիմա մենք դեռ չենք տեսնում, որ ամեն բան Հիսուսին է հպատակեցված,+  բայց տեսնում ենք, որ նա, ով փոքր-ինչ ցածրացվել էր հրեշտակներից,+ այժմ պսակված է փառքով ու պատվով, քանի որ չարչարանքներ կրելով՝ մահացավ:+ Այո՛, նա մահ ճաշակեց հանուն բոլորի, որ այդպիսով դրսևորվի Աստծու անզուգական բարությունը:*+ 10  Աստված, ում փառքի համար է ամեն ինչ, և ում շնորհիվ է, որ ամեն բան գոյություն ունի, իր բազում որդիներին փառքով պսակելու համար+ հարմար գտավ չարչարանքների+ միջոցով կատարելագործել գլխավոր Առաջնորդին՝ նրանց փրկության միջոցին:+ 11  Եվ քանի որ սրբագործողը՝ Հիսուսը, և սրբագործվողները+ բոլորն էլ մեկ հայր ունեն,+ Հիսուսը չի վարանում նրանց եղբայրներ կոչել:+ 12  Նա ասում է. «Ես քո անունը եղբայրներիս կհայտնեմ, ժողովի մեջ քեզ երգով կգովաբանեմ»:+ 13  Նաև ասում է. «Ես Աստծուն կապավինեմ»:+ Եվ ավելացնում է. «Ահա ես և Եհովայից* ինձ տրված զավակներս»:+ 14  Քանի որ «զավակները» միս ու արյուն են, նա էլ նրանց նման միս ու արյուն դարձավ,+ որպեսզի իր մահվան միջոցով ոչնչացնի նրան, ով կարող է մահ բերել,+ այսինքն՝ Բանսարկուին,+ 15  և ազատագրի բոլոր նրանց, ովքեր մահվան վախի պատճառով իրենց ողջ կյանքում ստրկության մեջ են եղել:+ 16  Նա ոչ թե հրեշտակներին է օգնության եկել, այլ Աբրահամի սերնդին:+ 17  Հետևաբար պետք է ամեն առումով իր եղբայրների նման դառնար,+ որպեսզի Աստծու հանձնարարած գործը գթասրտությամբ ու հավատարմությամբ կատարող քահանայապետ լիներ, ով կկարողանար հաշտության* զոհ մատուցել+ մարդկանց մեղքերի համար:+ 18  Եվ քանի որ նա ինքն էլ է փորձվել՝+ չարչարանքներ կրելով, կարող է օգնել փորձության մեջ լինողներին:+

Ծանոթագրություններ

Այսինքն՝ Մովսիսական օրենքը:
Կամ՝ «բնակեցված երկիրը»:
Խոսքը այն բարության մասին է, որին մարդ չի արժանացել: Բառարանում տես «Անզուգական բարություն»:
Կամ՝ «քավիչ»: