1 Կորնթացիներ 14։1-40

  • Մարգարեանալու և լեզուներով խոսելու պարգևները (1-25)

  • Քրիստոնեական հանդիպումները պետք է կարգուկանոնով անցկացվեն (26-40)

    • Ինչպես պետք է կանայք վարվեն ժողովում (34, 35)

14  Ամեն կերպ ձգտեք սեր դրսևորել միմյանց նկատմամբ և ջանադրաբար հետամուտ եղեք հոգևոր պարգևների, հատկապես մարգարեանալու* պարգևին:+  Տարբեր լեզուներով խոսողը թեև սրբազան գաղտնիքներ+ է հայտնում ոգու միջոցով, բայց ոչ ոք չի հասկանում նրան, այլ միայն Աստված:+  Մինչդեռ մարգարեացողը իր խոսքերով ամրացնում է մարդկանց հավատը, քաջալերում ու մխիթարում է նրանց:  Տարբեր լեզուներով խոսողը միայն իր հավատն է ամրացնում, բայց մարգարեացողը ժողովի հավատն է ամրացնում:  Իհարկե կուզեի, որ բոլորդ էլ լեզուներով խոսեք,+ սակայն գերադասում եմ, որ մարգարեանաք:+ Իրականում մարգարեացողը ավելի շատ օգուտ է տալիս, քան լեզուներով խոսողը, որովհետև եթե վերջինիս ասածները չթարգմանվեն, ժողովը ոչ մի օգուտ չի քաղի:  Եղբայրնե՛ր, հիմա եթե գամ ձեզ մոտ և լեզուներով խոսեմ, ի՞նչ օգուտ տված կլինեմ, եթե դրա հետ մեկտեղ գործի չդնեմ հայտնությամբ+ խոսելու պարգևը, իմացության+ պարգևը, մարգարեանալու պարգևը կամ էլ ուսուցանելու պարգևը:  Որպես օրինակ վերցնենք ձայն հանող անշունչ առարկաները, ինչպիսիք են սրինգը կամ քնարը: Եթե դրանց արձակած ձայնի մեջ հստակ զանազանելի ելևէջներ չլինեն, ապա ինչպե՞ս կարելի է հասկանալ, թե ինչ մեղեդի է հնչում:  Կամ եթե շեփորը անորոշ ձայն արձակի, ո՞վ կպատրաստվի պատերազմի:  Նմանապես, եթե ձեր ասելիքը հասկանալի չլինի, մարդիկ ինչպե՞ս կիմանան, թե ինչ եք ուզում ասել: Իրականում դուք օդի մեջ խոսողներ կլինեք: 10  Աշխարհում շատ լեզուներով են խոսում, և բոլորն էլ հնարավոր է հասկանալ: 11  Բայց եթե ես չեմ հասկանում ասվածի իմաստը, ուրեմն խոսողն օտարական է ինձ համար, ես էլ՝ խոսողի: 12  Ուստի դուք, որ փափագում եք ոգու տված պարգևները, ձգտեք առատորեն ունենալ այնպիսի պարգևներ, որոնք կնպաստեն ժողովի ամրապնդմանը:+ 13  Հետևաբար նա, ով օտար լեզվով է խոսում, թող աղոթի, որ կարողանա նաև թարգմանել:+ 14  Երբ ես աղոթում եմ օտար լեզվով, ինձնից չեմ խոսում, այլ ոգու միջոցով ինձ տրված պարգևի շնորհիվ եմ խոսում: Դրա համար էլ չեմ հասկանում ասածիս իմաստը: 15  Այդ դեպքում ի՞նչ է հարկավոր անել: Ես կաղոթեմ՝ գործի դնելով ոգու տված պարգևը, բայց և կաղոթեմ այնպես, որ ասածս հասկանամ: Ես կգովերգեմ Աստծուն՝ գործի դնելով ոգու տված պարգևը, բայց և կգովերգեմ այնպես, որ հասկանալի լինի: 16  Այլապես, երբ ոգու տված պարգևի միջոցով գովաբանական աղոթք անես, անիրազեկ մարդը ինչպե՞ս «ամեն» կասի քո աղոթքին, եթե չհասկանա, թե ինչ ես ասում: 17  Ճիշտ է, գուցե դու լավ ես մատուցում քո գովաբանական աղոթքը, բայց մյուսների հավատը դրանից չի ամրանում: 18  Փա՛ռք Աստծու, որ ես ավելի շատ լեզուներով եմ խոսում, քան դուք բոլորդ: 19  Այդուհանդերձ, գերադասում եմ ժողովում հինգ հասկանալի խոսք ասել, որ ուրիշներին էլ սովորեցնեմ, քան թե ուրիշներին անհասկանալի լեզվով տասը հազար խոսք ասեմ:+ 20  Եղբայրնե՛ր, հասկացողության հարցում երեխա մի՛ եղեք,+ այլ եղեք չափահաս:+ Երեխա եղեք վատ բաների հարցում:+ 21  Օրենքում գրված է. ««Օտար լեզուներով և օտարների շուրթերով կխոսեմ այս ժողովրդի հետ, բայց այդ ժամանակ էլ նրանք չեն ուզենա լսել ինձ»,– ասում է Եհովան»:*+ 22  Հետևաբար լեզուներով խոսելը ոչ թե հավատացյալներին սովորեցնելու համար է, այլ այն բանի, որ հավատացյալ չեղողները հավատան:+ Մինչդեռ մարգարեանալը ոչ թե հավատացյալ չեղողների համար է, այլ հավատացյալների: 23  Այսպիսով, եթե ամբողջ ժողովը մեկտեղ հավաքվի, և բոլորը խոսեն այլ լեզուներով, և անիրազեկ մարդիկ կամ հավատացյալ չեղողները ներս մտնեն, չե՞ն ասի՝ խելագարվել եք: 24  Բայց եթե դուք բոլորդ մարգարեանաք, և մի անիրազեկ մարդ կամ հավատացյալ չեղող մարդ ներս մտնի, ձեր խոսքերը ցույց կտան, թե որ հարցերում է նա սխալ, ու կմղեն ինքնաքննություն անելու: 25  Նրա սրտի ծածուկ բաները ի հայտ կգան, և նա, ծնկի գալով, մինչև գետին կխոնարհվի, կերկրպագի Աստծուն ու կասի. «Իրոք որ, Աստված ձեզ հետ է»:+ 26  Ուրեմն, եղբայրնե՛ր, ի՞նչ է հարկավոր անել: Երբ միասին հավաքվում եք, և մեկը սաղմոս է ասում, մյուսը սովորեցնում է, մյուսը իրեն տրված հայտնության մասին է պատմում, մեկ ուրիշը օտար լեզվով է խոսում, մեկ ուրիշն էլ թարգմանում է,+ ամեն ինչ արեք այնպես, որ միմյանց հավատն ամրացնեք: 27  Եվ եթե այլ լեզուներով խոսողներ կան, թող երկու կամ ամենաշատը երեք հոգի խոսեն, այն էլ՝ հերթով: Ինչ-որ մեկն էլ պետք է թարգմանի:+ 28  Սակայն եթե թարգմանող չկա, պետք է լուռ մնան ժողովում ու իրենց մտքում խոսեն Աստծու հետ: 29  Եթե կան մարգարեացողներ,+ թող երկուսը կամ երեքը խոսեն, իսկ մյուսները թող լսեն, որ հասկանան իմաստը: 30  Սակայն եթե այնտեղ նստած մեկ ուրիշին հայտնություն տրվի, թող այդ պահին խոսողը լռի, որ նա խոսի: 31  Այդպիսով բոլորդ կկարողանաք հերթով մարգարեանալ, որ լսողները սովորեն ու քաջալերվեն:+ 32  Ովքեր ոգուց ստացած մարգարեանալու պարգև ունեն, պետք է վերահսկեն, թե ինչպես են օգտագործում այդ պարգևը: 33  Աստված չի ցանկանում, որ անկարգություն լինի, նա խաղաղություն է սիրում:*+ Ինչպես սրբերի* բոլոր ժողովներում ընդունված կարգն է, 34  կանայք թող ժողովում լուռ մնան, քանի որ նրանց թույլատրված չէ խոսել:*+ Թող նրանք հնազանդություն դրսևորեն, ինչպես ասվում է նաև օրենքում:+ 35  Իսկ եթե ինչ-որ բան չեն հասկանում, թող տանը իրենց ամուսիններին հարցնեն, քանի որ կնոջը վայել չէ խոսել ժողովում: 36  Կորնթացինե՛ր, մի՞թե Աստծու խոսքը ձեզնից է տարածվել կամ մի՞թե միայն ձեզ է տրվել: 37  Եթե որևէ մեկը իրեն համարում է մարգարե կամ ոգու տված պարգև ունեցող մարդ, պետք է ընդունի, որ այն, ինչ գրում եմ ձեզ, Տերն է պատվիրել: 38  Բայց ով մերժի սա, ինքն էլ մերժված կլինի:* 39  Ուստի, եղբայրնե՛րս, շարունակեք ջանադրաբար հետամուտ լինել մարգարեանալու պարգևին,+ բայց լեզուներով խոսելն էլ մի՛ արգելեք:+ 40  Միայն թե ամեն ինչ թող պատշաճ ձևով ու կարգուկանոնով արվի:+

Ծանոթագրություններ

Սա կարող է վերաբերել ապագան կանխատեսելուն, Աստծու պատգամը հայտնելուն կամ մարգարությունները բացատրելուն:
Կամ՝ «խաղաղության Աստված է»:
Բառարանում տես «Սրբեր»:
Համատեքստից երևում է, որ սա վերաբերում է ժողովին խոսք ուղղելուն:
Կամ հնարավոր է՝ «ով անգետ է, անգետ կմնա»: