Բ. ՄՆԱՑՈՐԴԱՑ 28։1-27
28 Աքազ քսան տարեկան էր, երբ թագաւոր եղաւ ու Երուսաղէմի մէջ տասնըվեց տարի թագաւորութիւն ըրաւ։ Իր հօրը Դաւիթին պէս Տէրոջը առջեւ ուղղութիւն չըրաւ.
2 Հապա Իսրայէլի թագաւորներուն ճամբաներուն մէջ քալեց ու Բահաղիմին ձուլածոյ կուռքեր շինեց։
3 Անիկա Ենովմին որդիին ձորին մէջ խունկ կը ծխէր ու իր որդիները կրակով այրեց՝ այն ազգերուն գարշելի սովորութիւններուն համեմատ, որոնք Տէրը Իսրայէլի որդիներուն առջեւէն վռնտեց։
4 Բարձր տեղերը ու բլուրներու վրայ եւ ամէն կանանչ ծառերու տակ զոհ կը մատուցանէր ու խունկ կը ծխէր։
ՍՈՒՐԻՈՅ ԵՒ ԻՍՐԱՅԷԼԻ ՀԵՏ ՊԱՏԵՐԱԶՄ
(Դ. Թագ. 16։5)
5 Անոր համար Աստուած զանոնք Ասորիներու թագաւորին ձեռքը մատնեց։ Անոնք անոր յաղթեցին եւ շատ գերիներ առին ու Դամասկոս տարին։ Նաեւ Իսրայէլի թագաւորին ձեռքը մատնուեցաւ, որ զանիկա մեծ հարուածով զարկաւ։
6 Ռովմելայի որդին Փակէէն մէկ օրուան մէջ Յուդայէն հարիւր քսան հազար մարդ մեռցուց, որոնց ամէնքն ալ զօրաւոր կտրիճներ էին. քանզի իրենց հայրերուն Տէր Աստուածը թողուցեր էին։
7 Եփրեմէն Զեքրի անունով զօրաւոր մարդ մը թագաւորին որդին Մաասիան եւ պալատին հազարապետը Եզրիկամը ու թագաւորին փոխանորդը Եղկանան մեռցուց։
8 Իսրայէլի որդիները իրենց եղբայրներէն՝ կիներ ու տղաքներ եւ աղջիկներ՝ երկու հարիւր հազար գերի առին եւ անոնցմէ շատ աւարներ առին ու աւարը Սամարիա տարին։
ՈՎԴԵԴ ՄԱՐԳԱՐԷՆ
9 Հոն Տէրոջը մարգարէներէն Ովդեդը Սամարիա գացող զօրքին դէմ ելաւ ու անոնց ըսաւ. «Ահա ձեր հայրերուն Տէր Աստուածը Յուդային վրայ բարկանալուն համար՝ զանոնք ձեր ձեռքը մատնեց ու մեռցուցիք զանոնք այնպիսի բարկութեամբ, որ մինչեւ երկինք հասաւ։
10 Հիմա կը մտածէք Յուդայի ու Երուսաղէմի որդիները ձեզի ծառաներ ու աղախիններ ընել. Անով ձեր Տէր Աստուծոյն առջեւ դուք յանցաւոր չէ՞ք ըլլար։
11 Ինծի մտիկ ըրէ՛ք. ետ դարձուցէք այն գերիները, որոնք ձեր եղբայրներէն առիք. քանզի Տէրոջը սաստիկ բարկութիւնը ձեր վրայ է»։
12 Եփրեմին որդիներուն իշխաններէն Յօհանանին որդին Ազարիան, Մեսեղամօթին որդին Բարաքիան, Սեղղումին որդին Եզեկիան ու Ադղիային որդին Ամեսային՝ պատերազմէն եկողներուն դէմ կեցան
13 Եւ անոնց ըսին. «Գերիները հոս մի՛ բերէք. քանզի մենք արդէն Տէրոջը առջեւ յանցաւոր ենք ու դուք կ’ուզէք ասիկա ալ մեր մեղքերուն ու մեր յանցանքներուն վրայ աւելցնել։ Մեր յանցանքը շատ է ու Իսրայէլի վրայ սաստիկ բարկութիւն կայ»։
14 Այն ատեն պատերազմողները իշխաններուն ու բոլոր ժողովուրդին առջեւ թողուցին գերիներն ու աւարը։
15 Իրենց անուններովը յիշուած մարդիկը ելան ու գերիները առին ու բոլոր մերկ եղողները աւարէն հագցուցին։ Անոնց հանդերձներ ու կօշիկներ հագցուցին, զանոնք կերցուցին ու խմցուցին եւ զանոնք իւղով օծեցին եւ բոլոր տկարները էշերու վրայ հեծցնելով՝ Արմաւենիներու քաղաքը Երիքով տարին անոնց եղբայրներուն քով ու իրենք Սամարիա դարձան։
ԱՔԱԶ ԱՍՈՐԵՍՏԱՆԻ ՕԳՆՈՒԹԻՒՆԸ ԿԸ ԽՆԴՐԷ
(Դ. Թագ. 16։7-9)
16 Եւ այն ատեն Աքազ թագաւորը Ասորեստանի թագաւորներուն պատգամ ղրկեց, որպէս զի իրեն օգնութիւն ընեն.
17 Վասն զի Եդովմայեցիները նորէն եկեր էին ու Յուդան զարնելով գերիներ տարեր էին։
18 Փղշտացիներն ալ դաշտի մէջ ու Յուդայի հարաւային կողմը եղող քաղաքներուն վրայ յարձակելով՝ Բեթսամիւսը, Այեղոնը, Գադերօթը, Սոքովն ու անոր գիւղերը եւ Թամնան ու անոր գիւղերը եւ Գամզովն ու անոր գիւղերը առեր ու հոն բնակեր էին։
19 Վասն զի Տէրը Իսրայէլի Աքազ թագաւորին պատճառով Յուդան նկուն ըրաւ. որովհետեւ անիկա Յուդան գլխէ հանեց* ու Տէրոջ դէմ ապստամբեցաւ։
20 Ու Ասորեստանի Թագղաթ–Փաղասար թագաւորը անոր եկաւ ու զանիկա նեղեց. բայց անոր չօգնեց։
21 Քանզի թէպէտեւ Աքազ Տէրոջը տունէն ու թագաւորին եւ իշխաններուն տուներէն բաժիններ* առաւ ու Ասորեստանի թագաւորին տուաւ, բայց անիկա իրեն չօգնեց։
ԱՔԱԶԻՆ ՄԵՂՔԵՐԸ
22 Իր նեղութեանը մէջ՝ ա՛լ աւելի Տէրոջը դէմ մեղք կը գործէր։ Այսպիսի մարդ մըն էր Աքազ թագաւորը։
23 Անիկա զոհեր մատուցանեց Դամասկոսի աստուածներուն, որոնք զինք զարկեր էին. քանզի ըսաւ. «Ասորիներուն թագաւորներուն աստուածները անոնց օգնեցին, ուստի անոնց զոհ մատուցանեմ, որպէս զի ինծի ալ օգնեն»։ Բայց անոնք իրեն ու բոլոր Իսրայէլի աւերումին պատճառաւ դարձան։
24 Աքազ Աստուծոյ տանը անօթները հաւաքեց ու զանոնք կոտրտեց եւ Տէրոջը տանը դռները գոցեց ու Երուսաղէմի բոլոր անկիւնները իրեն սեղաններ շինեց։
25 Յուդայի բոլոր քաղաքներուն մէջ բարձր տեղեր շինեց, որպէս զի ուրիշ աստուածներու խունկ ծխէ ու իր հայրերուն Տէր Աստուածը սրդողցուց։
26 Անոր մնացորդ պատմութիւնը ու բոլոր վարմունքը, առաջինն ու վերջինը, ահա Յուդայի ու Իսրայէլի թագաւորներուն գրքին մէջ գրուած են։
27 Աքազ իր հայրերուն հետ քնացաւ։ Զանիկա Երուսաղէմ քաղաքին մէջ թաղեցին, բայց Իսրայէլի թագաւորներուն գերեզմաննոցը չտարին։ Անոր որդին Եզեկիան անոր տեղ թագաւոր եղաւ։
