ԴԻՏԱՐԱՆ (ՈՒՍՈՒՄՆԱՍԻՐԱԿԱՆ ՀՐԱՏԱՐԱԿՈՒԹԻՒՆ) Սեպտեմբեր 2019
Այս թիւը կը բովանդակէ 2019–ի հոկտեմբեր 28–դեկտեմբեր 1 նկատի առնուելիք ուսումնասիրութեան յօդուածները։
Եհովան իր խոնարհ ծառաները կ’արժեւորէ
Խոնարհութիւնը ամէնէն կարեւոր յատկութիւններէն մէկն է, որ պէտք է մշակենք։ Պարագաներու փոխուիլը ինչպէ՞ս կրնայ մեր խոնարհութիւնը փորձել։
Արմագեդոնը ուրախ լուր մըն է
Արմագեդոնէն առաջ ի՞նչ կարեւոր դէպքեր պիտի պատահին։ Մինչ վերջը կը մօտենայ, ինչպէ՞ս կրնանք հաւատարիմ մնալ։
Յօժարաբար Եհովային հնազանդէ
Երէցները, հայրերն ու մայրերը հնազանդելու առնչութեամբ կրնան սորվիլ Նէեմիա կառավարիչէն, Դաւիթ թագաւորէն եւ Մարիամէն՝ Յիսուսի մօրմէն։
«Եկէ՛ք ինծի. . . եւ ես ձեզ պիտի հանգչեցնեմ»
Յիսուսի հրաւէրը ինչպէ՞ս կ’ընդունինք։ Պիտի շարունակենք Յիսուսի լուծին տակ թարմութիւն գտնել, եթէ ի՞նչ երեք բաներ ընենք։
«Ահա՛ մեծ բազմութիւն մը»
Յովհաննէսի մարգարէական տեսիլքին մէջ, Եհովան մեծ նեղութենէն վերապրող եւ երկրի վրայ յաւիտեան ապրող ‘մեծ բազմութեան’ ինքնութիւնը, չափը եւ այլազանութիւնը յայտնեց։
