Míka 2:1–13
2 „Illa fer fyrir þeim sem hafa illt í hyggju,sem upphugsa vonskuverk í rúmi sínu.
Þeir hrinda þeim í framkvæmd þegar birtir af degiþví að það er á þeirra valdi að gera það.+
2 Þeir ágirnast akra og slá eign sinni á þá,+ágirnast hús og leggja þau undir sig.
Þeir hafa hús af mönnum með brögðum+og svíkja erfðalönd þeirra af þeim.
3 Þess vegna segir Jehóva:
‚Ég ætla mér að senda yfir ykkur ógæfu+ sem þið komist ekki undan.+
Þið munuð ekki lengur ganga um með hrokasvip+ því að þetta verða hörmungatímar.+
4 Þann dag fer fólk með málshátt um ykkur,syngur harmljóð yfir ykkur+og segir: „Við höfum misst allt!+
Hann hefur tekið erfðaland fólks míns og gefið það öðrum.+
Hann úthlutar hinum ótrúu akra okkar.“
5 Þess vegna getur enginn hjá þér strengt mælisnúrunatil að úthluta landi í söfnuði Jehóva.
6 „Hættið að prédika!“ segja þeir.
„Menn ættu ekki að boða þetta.
Við látum ekki auðmýkja okkur!“
7 Ætt Jakobs, þið segið kannski:
„Er andi Jehóva orðinn óþolinmóður?
Er það hann sem gerir þetta?“
Eru ekki orð mín til góðs fyrir þá sem lifa réttlátu lífi?
8 En undanfarið hefur mín eigin þjóð risið gegn mér sem óvinur.
Fyrir opnum tjöldum rífið þið fagurt skrautið af fötum þeirra* sem eiga leið hjáog eiga sér einskis ills von, ekki frekar en menn sem snúa heim úr stríði.
9 Þið hrekið konur þjóðar minnar burt af notalegum heimilum sínum,sviptið börn þeirra yndislegri blessun minni að eilífu.
10 Standið upp og farið því að þetta er enginn hvíldarstaður.
Vegna óhreinleika+ verður landið lagt í rúst, algera rúst.+
11 Ef einhver eltist við vind og blekkingar, færi með lygi og segði:
„Ég boða þér vín og áfengan drykk,“þá væri hann rétti spámaðurinn fyrir þetta fólk!+
12 Ég mun safna ykkur öllum saman, Jakob.
Ég safna þeim saman sem eftir eru af Ísrael.+
Ég sameina þá eins og sauðfé í rétt,eins og hjörð í haga.+
Þar verður mikill kliður af mannfjöldanum.‘+
13 Sá sem brýst út fer á undan þeim,þeir brjótast út og streyma út um hliðið.+
Konungurinn fer á undan þeimog Jehóva er í broddi fylkingar.“+
Neðanmáls
^ Eða „fagurt skrautið og fötin af þeim“.
