Habakkuk 1:1–17

  • Spámaðurinn hrópar á hjálp (1–4)

    • „Hve lengi, Jehóva?“ (2)

    • „Af hverju læturðu kúgun viðgangast?“ (3)

  • Kaldear fullnægja dómi Guðs (5–11)

  • Spámaðurinn biðlar til Jehóva (12–17)

    • „Guð minn, þú deyrð aldrei“ (12)

    • ‚Þú ert of hreinn til að horfa á hið illa‘ (13)

1  Boðskapur sem Habakkuk* spámanni var gefinn í sýn:   Hve lengi, Jehóva, þarf ég að hrópa á hjálp en þú heyrir ekki?+ Hve lengi þarf ég að biðja um hjálp vegna ofbeldisins án þess að þú skerist í leikinn?*+   Af hverju læturðu mig horfa upp á illskunaog af hverju læturðu kúgun viðgangast? Af hverju er eyðilegging og ofbeldi fyrir augum mérog af hverju logar allt í deilum og átökum?   Lögin eru máttlausog réttlætið nær aldrei fram að ganga. Illmenni umkringja hina réttlátuog þess vegna er réttvísinni rangsnúið.+   „Lítið á þjóðirnar og gefið þeim gaum. Starið agndofa á þær og undristþví að atburðir munu gerast á ykkar dögumsem þið mynduð ekki trúa þótt ykkur væri sagt frá þeim.+   Nú sendi ég Kaldea,+hina grimmu og ofsafengnu þjóð. Þeir geysast um víðáttur jarðartil að leggja undir sig heimkynni sem eru ekki þeirra.+   Þeir vekja ógn og skelfinguog setja sín eigin lög og reglur.*+   Hestar þeirra eru fljótari en hlébarðarog illskeyttari en úlfar að nóttu.+ Stríðshestar þeirra geysast fram,gæðingar þeirra koma langt að. Þeir eru eins og ernir sem steypa sér yfir bráðina.+   Allir koma þeir ákveðnir í að beita ofbeldi.+ Liðssveit þeirra er eins og austanvindurinn+og þeir sópa saman stríðsföngum eins og sandi. 10  Þeir hæðast að konungumog hlæja að háttsettum mönnum.+ Þeir hlæja að hverju varnarvirki,+hrúga að þeim mold og vinna þau. 11  Síðan æða þeir áfram eins og vindurinnen þeir baka sér sekt+því að þeir þakka guði sínum mátt sinn.“*+ 12  Ert þú ekki frá eilífð, Jehóva?+ Minn heilagi, Guð minn, þú deyrð aldrei.*+ Jehóva, þú hefur falið þeim að fullnægja dómi,þú, klettur minn,+ hefur valið þá til að refsa.*+ 13  Augu þín eru of hrein til að horfa á hið illaog þú umberð ekki illsku.+ Hvers vegna umberðu þá svikula menn+og þegir þegar vondur maður gleypir þann sem er réttlátari en hann?+ 14  Af hverju læturðu fara með mennina eins og fiska hafsins,eins og sjávardýrin sem eiga sér engan höfðingja? 15  Hann* landar þeim öllum með öngli,veiðir þau í dragnetog safnar þeim í fiskinet. Hann gleðst ákaflega yfir því.+ 16  Þess vegna færir hann dragneti sínu fórnirog fiskinetinu fórnargjafir.* Þau afla honum ríkulegrar fæðuog matur hans er ljúffengur. 17  Á hann að halda áfram að fylla og tæma dragnetið?* Heldur hann áfram að strádrepa þjóðir án miskunnar?+

Neðanmáls

Merkir hugsanl. ‚hlýlegt faðmlag‘.
Eða „komir til bjargar“.
Eða „heiður“.
Eða hugsanl. „því að máttur þeirra er guð þeirra“.
Eða hugsanl. „við deyjum ekki“.
Eða „ávíta“.
Það er, óvinurinn, Kaldear.
Eða „fórnarreyk“.
Eða hugsanl. „að bregða sverði“.