Jesaja 37:1–38
37 Um leið og Hiskía konungur heyrði þetta reif hann föt sín, huldi sig hærusekk og gekk í hús Jehóva.+
2 Síðan sendi hann Eljakím hallarráðsmann, Sebna ritara og öldunga prestanna klædda hærusekk til Jesaja+ Amotssonar spámanns.
3 Þeir sögðu við hann: „Hiskía segir: ‚Í dag er dagur neyðar, niðurlægingar* og svívirðingar. Börnin eru tilbúin til fæðingar* en enginn kraftur er til að fæða.+
4 Kannski heyrir Jehóva Guð þinn orð yfirdrykkjarþjónsins* sem Assýríukonungur herra hans sendi til að hæðast að hinum lifandi Guði.+ Og Jehóva Guð þinn dregur hann kannski til ábyrgðar fyrir það sem hann heyrði. Biddu+ því fyrir þeim sem eftir eru, þeim sem eru enn á lífi.‘“+
5 Þegar þjónar Hiskía konungs komu til Jesaja+
6 sagði hann við þá: „Segið herra ykkar: ‚Jehóva segir: „Óttastu ekki+ það sem þjónar Assýríukonungs+ sögðu til að smána mig.
7 Ég ætla að kveikja hjá honum hugmynd.* Hann mun heyra orðróm og snúa aftur heim í land sitt.+ Síðan læt ég hann falla fyrir sverði í sínu eigin landi.“‘“+
8 Nú frétti yfirdrykkjarþjónninn að Assýríukonungur væri farinn frá Lakís. Þá sneri hann aftur til hans og fann hann þar sem hann herjaði á Líbna.+
9 Þegar konungurinn frétti að Tírhaka konungur Eþíópíu væri lagður af stað til að berjast við hann sendi hann aftur menn til Hiskía+ með þessi skilaboð:
10 „Segið við Hiskía Júdakonung: ‚Láttu ekki Guð þinn, sem þú treystir á, blekkja þig þegar hann segir: „Jerúsalem fellur ekki í hendur Assýríukonungs.“+
11 Þú hefur heyrt hvernig Assýríukonungar fóru með öll hin löndin. Þeir lögðu þau í rúst.*+ Hvers vegna ættir þú einn að bjargast?
12 Gátu guðir þjóðanna sem forfeður mínir eyddu bjargað þeim?+ Hvar eru Gósan, Haran,+ Resef og Edensmenn sem bjuggu í Telassar?
13 Hvar er konungurinn í Hamat, konungurinn í Arpad og konungarnir í borgunum Sefarvaím,+ Hena og Íva?‘“
14 Hiskía tók við bréfunum af sendiboðunum og las þau. Síðan gekk hann upp til húss Jehóva og breiddi úr þeim* frammi fyrir Jehóva.+
15 Hiskía bað til Jehóva+ og sagði:
16 „Jehóva hersveitanna,+ Guð Ísraels, þú sem situr í hásæti yfir kerúbunum,* þú einn ert hinn sanni Guð yfir öllum ríkjum jarðar. Þú skapaðir himin og jörð.
17 Ljáðu mér eyra og hlustaðu, Jehóva!+ Opnaðu augun, Jehóva, og sjáðu!+ Heyrðu öll orð Sanheríbs sem hann hefur sent til að hæðast að hinum lifandi Guði.+
18 Það er rétt, Jehóva, að Assýríukonungar hafa gereytt öll lönd+ ásamt sínu eigin landi.
19 Þeir hafa kastað guðum þeirra á eld+ því að þeir voru engir guðir heldur handaverk manna+ úr viði og steini. Þess vegna gátu þeir tortímt þeim.
20 En Jehóva Guð okkar, bjargaðu okkur nú úr höndum hans svo að öll ríki jarðar komist að raun um að þú einn, Jehóva, ert Guð.“+
21 Jesaja Amotsson sendi þá Hiskía þessi skilaboð: „Jehóva Guð Ísraels segir: ‚Þú baðst til mín varðandi Sanheríb Assýríukonung.+
22 Þetta er orðið sem Jehóva hefur talað gegn honum:
„Meyjan, Síonardóttir, fyrirlítur þig, hún hæðist að þér.
Jerúsalemdóttir hristir höfuðið yfir þér.
23 Hvern hefur þú smánað+ og vanvirt?
Gegn hverjum hefur þú hækkað róminn+og lyft hrokafullum augum þínum?
Gegn Hinum heilaga Ísraels!+
24 Þú hefur látið þjóna þína hæðast að Jehóva+ og sagt:
‚Með ógrynni stríðsvagnaþeysi ég upp á fjallatindana,+afskekktustu hæðir Líbanons.
Ég mun höggva niður háu sedrustrén og stæðilegu einitrén.
Ég fer inn í fjarlægustu fylgsnin, þangað sem skógurinn er þéttastur.
25 Ég gref brunna og drekk vatn.
Ég þurrka upp ár Egyptalands* með iljum fóta minna.‘
26 Hefur þú ekki heyrt? Fyrir óralöngu var það ákveðið,*frá fornu fari hef ég áformað* það.+
Nú hrindi ég því í framkvæmd.+
Þú gerir víggirtar borgir að yfirgefnum rústum.+
27 Íbúar þeirra verða hjálparvana,þeir verða óttaslegnir og niðurlægðir.
Þeir verða eins og gróður á engi og nýsprottið gras,eins og gras á þaki sem sviðnar í austanvindinum.
28 En ég veit hvenær þú situr, hvenær þú ferð út og kemur inn+og hvenær reiði þín blossar upp gegn mér+
29 því að heift þín gegn mér+ og öskur hafa borist mér til eyrna.+
Ég set því krók minn í nef þitt og beisli+ mitt í munn þinnog teymi þig aftur sömu leið og þú komst.“
30 Þetta skal vera þér* tákn: Á þessu ári munuð þið borða af því sem sprettur af sjálfu sér,* á næsta ári munuð þið líka borða sjálfsáið korn en þriðja árið munuð þið sá og uppskera, planta víngarða og borða ávöxt þeirra.+
31 Þeir sem eftir eru af ætt Júda og komast undan+ festa rætur að neðan og bera ávöxt að ofan.
32 Þeir sem eftir eru munu ganga út úr Jerúsalem og þeir sem lifa af frá Síonarfjalli.+ Brennandi ákafi Jehóva hersveitanna kemur þessu til leiðar.+
33 Þess vegna segir Jehóva um Assýríukonung:+
„Hann kemur ekki inn í þessa borg,+skýtur engri ör að henni,fer ekki gegn henni með skjöldog reisir ekki umsátursvirki gegn henni.“‘+
34 ‚Hann snýr aftur sömu leið og hann kom.
Hann kemur ekki inn í þessa borg,‘ segir Jehóva.
35 ‚Ég ætla að verja þessa borg+ og bjarga henni sjálfs mín vegna+og vegna Davíðs þjóns míns.‘“+
36 Engill Jehóva fór nú og drap 185.000 menn í herbúðum Assýringa. Þegar menn fóru á fætur snemma morguninn eftir sáu þeir öll líkin sem lágu þar.+
37 Sanheríb Assýríukonungur lagði þá af stað, sneri aftur til Níníve+ og hélt þar kyrru fyrir.+
38 En dag einn þegar hann kraup í hofi* Nísroks guðs síns drápu synir hans hann með sverði,+ þeir Adrammelek og Sareser. Síðan flúðu þeir til Araratlands.+ Asarhaddon+ sonur hans varð konungur eftir hann.
Neðanmáls
^ Orðrétt „komin í burðarliðinn“.
^ Eða „hirtingar“.
^ Eða „rabsake“.
^ Orðrétt „setja í hann anda“.
^ Eða „helguðu þau eyðingu“. Sjá orðaskýringar.
^ Orðrétt „því“.
^ Eða hugsanl. „á milli kerúbanna“.
^ Eða „áveituskurði Nílar í Egyptalandi“.
^ Orðrétt „gert“.
^ Eða „mótað“.
^ Eða „sem sprettur af korni sem menn hafa misst niður“.
^ Það er, Hiskía.
^ Orðrétt „húsi“.
