Jesaja 38:1–22
38 Um þetta leyti veiktist Hiskía og lá fyrir dauðanum.+ Jesaja+ Amotsson spámaður kom til hans og sagði: „Jehóva segir: ‚Tjáðu heimilisfólki þínu síðustu ósk þína því að þú munt deyja. Þú nærð þér ekki.‘“+
2 Þá sneri Hiskía sér upp að vegg og bað til Jehóva:
3 „Ég bið þig, Jehóva, mundu+ að ég hef þjónað þér af trúfesti og af öllu hjarta+ og gert það sem er gott í þínum augum.“ Síðan grét Hiskía sárlega.
4 Þá kom orð Jehóva til Jesaja:
5 „Snúðu við og segðu við Hiskía:+ ‚Jehóva, Guð Davíðs forföður þíns, segir: „Ég hef heyrt bæn þína.+ Ég hef séð tár þín.+ Ég mun lengja ævi* þína um 15 ár+
6 og ég ætla að bjarga þér og þessari borg úr höndum Assýríukonungs og verja hana.+
7 Þetta er táknið sem Jehóva mun gefa til að þú sjáir að Jehóva ætlar að gera það sem hann hefur sagt:+
8 Ég læt skuggann sem fellur á stiga* Akasar færast aftur um tíu þrep.“‘“+ Sólin færðist þá aftur um þau tíu þrep á stiganum sem hún hafði þegar farið niður.
9 Ljóð sem Hiskía Júdakonungur orti meðan hann var veikur og eftir að hann náði sér.
10 Ég sagði: „Á miðjum aldriþarf ég að ganga inn um hlið grafarinnar.*
Ég er sviptur þeim árum sem ég átti ólifuð.“
11 Ég sagði: „Ég fæ ekki að sjá Jah,* Jah í landi hinna lifandi.+
Ég fæ ekki að sjá mennina framarþegar ég er kominn til þeirra sem búa í landi dauðans.*
12 Bústaður minn er rifinn niður og tekinn frá mér+eins og tjald fjárhirðis.
Ég hef vafið upp lífi mínu eins og vefari dúknum,ég er skorinn frá eins og uppistöðuþræðirnir.
Frá morgni til kvölds læturðu mig þjást.+
13 Ég reyni að róa mig um nætur.
Eins og ljón brýtur hann öll mín bein,frá morgni til kvölds læturðu mig þjást.+
14 Ég tísti eins og svölungur eða þröstur,*+ég kurra eins og dúfa.+
Ég horfi úrvinda til himins:+
‚Jehóva, ég er aðþrengdur.
Viltu styðja mig!‘*+
15 Hvað get ég sagt?
Hann hefur talað til mín og tekið á málum.
Ég ætla að ganga í auðmýkt* öll æviár mínvegna örvæntingar minnar.
16 ‚Jehóva, af þessu* lifa allir mennog í því er lífskraftur minn fólginn.
Þú lætur mér batna og leyfir mér að lifa.+
17 Í stað friðar sótti á mig sár kvöl.
En þér þótti vænt um migog þú bjargaðir mér frá gröf eyðingarinnar.+
Þú hefur kastað öllum syndum mínum aftur fyrir þig.*+
18 Gröfin* getur ekki heiðrað þig,+dauðinn ekki lofað þig.+
Þeir sem lagðir eru í gröfina geta ekki vonað á trúfesti þína.+
19 Sá einn sem lifir getur lofað þig,rétt eins og ég geri í dag.
Faðir getur frætt syni sína um trúfesti þína.+
20 Jehóva, bjargaðu mér!
Þá skulum við spila lög mín á strengjahljóðfæri+alla ævidaga okkar í húsi Jehóva.‘“+
21 Þá sagði Jesaja: „Komið með köku úr þurrkuðum fíkjum og leggið á kýlið svo að honum batni.“+
22 Hiskía hafði spurt: „Hvert verður tákn þess að ég geti farið upp til húss Jehóva?“+
Neðanmáls
^ Orðrétt „daga“.
^ Ef til vill voru þrepin í stiganum notuð til að sýna tíma dags og svipaði þannig til sólskífu.
^ Á hebr. Sheol, það er, sameiginleg gröf mannkyns. Sjá orðaskýringar.
^ „Jah“ er stytting nafnsins Jehóva.
^ Eða „búa þar sem öll starfsemi hættir“.
^ Eða hugsanl. „trana“.
^ Orðrétt „Vertu trygging mín“.
^ Eða „alvörugefinn“.
^ Það er, orðum Guðs og verkum.
^ Eða „fjarlægt allar syndir mínar frá augliti þínu“.
^ Á hebr. Sheol, það er, sameiginleg gröf mannkyns. Sjá orðaskýringar.
