HVAÐ er til ráða ef fjölskyldan virðist stöðugt vera að rífast? Kannski er ósættið tíðara og verra en áður. Þú veist jafnvel ekki lengur hvers vegna deilurnar byrjuðu. En samt elskið þið hvert annað og viljið ekki særa hvert annað.

Mikilvægt er að muna að þó að þið séuð ekki alltaf á sama máli þarf fjölskyldan ekki að vera að liðast í sundur. Ágreiningurinn sjálfur sker ekki úr um hvort heimilislífið er friðsælt eða fjandsamlegt heldur hvernig þið leysið hann. Skoðum nokkur ráð sem geta stuðlað að friði á heimilinu.

Það þarf að minnsta kosti tvo til að deila. En ef annar hættir og fer að hlusta á hinn getur deilan hjaðnað. Reyndu því að svara ekki í sömu mynt þegar þú reiðist. Haltu sjálfsvirðingunni með því að hafa stjórn á skapinu. Hafðu í huga að það er mikilvægara að varðveita friðinn heimilinu en að eiga síðasta orðið.

„Þegar eldsneytið þrýtur slokknar eldurinn og þegar enginn er rógberinn stöðvast deilurnar.“ – Orðskviðirnir 26:20.

Ef þú hlustar vel og af hluttekningu án þess að grípa fram í eða dæma of snemma, eru meiri líkur á að reiðin hjaðni og að þið varðveitið friðinn. Í stað þess að væna hinn um illar hvatir skaltu virða tilfinningar hans. Ekki gera ráð fyrir að særandi orð séu sögð af illgirni. Við erum öll ófullkomin og segjum stundum særandi orð í hugsunarleysi eða vegna þess að við erum særð. Illgirni eða hefnigirni þarf ekki að liggja að baki.

„Íklæðist ... hjartagróinni meðaumkun, góðvild, auðmýkt, hógværð og langlyndi.“ – Kólossubréfið 3:12.

Ef þú ert í uppnámi getur verið skynsamlegt að fara afsíðis í smástund til að róa þig niður. Þú gætir til dæmis farið inn í annað herbergi eða í stuttan göngutúr til að ná tökum á tilfinningunum. Það þýðir ekki að þú viljir ekki ræða málin, sért ósamvinnufús eða neitir að hlusta. Þetta gæti verið góður tími til að biðja Guð um að gefa þér þolinmæði, visku og skilning.

„Lát því af þrætunni, áður en rifrildi hefst.“ – Orðskviðirnir 17:14, Biblían 1981.

Það bætir ekki ástandið ef þú velur illkvittin orð sem særa. Reyndu frekar að segja eitthvað sem róar ástvin þinn. Biddu hann að útskýra fyrir þér hvernig honum líður í stað þess að reyna að ráðskast með hvernig honum ætti að líða. Vertu auðmjúkur og sýndu að þú kunnir að meta að ástvinur þinn treystir þér.

„Vanhugsuð orð eru sem sverðalög en tunga hins vitra græðir.“ – Orðskviðirnir 12:18.

Óþolinmæði þín getur auðveldlega reitt aðra á heimilinu til reiði. Gerðu þitt besta til að hljóma ekki kaldhæðinn, nota móðgandi orð eða hækka röddina, sama hversu særður þú ert. Forðastu særandi athugasemdir eins og: „Þér er alveg sama um mig“ eða „þú hlustar aldrei á mig“. Segðu maka þínum þess í stað rólega frá því hvaða áhrif orð hans eða hegðun hafa á þig, til dæmis með því að segja: „Það særir mig þegar þú ...“ Það er aldrei afsakanlegt að hrinda, lemja, sparka eða beita ofbeldi á nokkurn hátt. Það sama gildir um að kalla maka þinn illum nöfnum, koma með niðrandi athugasemdir eða hafa í hótunum.

„Látið hvers konar beiskju, ofsa, reiði, hávaða og lastmæli vera fjarlægt ykkur og alla mannvonsku yfirleitt.“ – Efesusbréfið 4:31.

Láttu ekki neikvæðar tilfinningar verða til þess að þú missir sjónar á markmiðinu – að varðveita friðinn á heimilinu. Mundu að ef þú rífst við einhvern vinnur hvorugur en ef þú varðveitir friðinn vinna báðir. Taktu því ábyrgð á þínum hlut í deilunni. Jafnvel þótt þú sért viss um að þú hafir ekki gert neitt rangt geturðu beðist afsökunar á að hafa reiðst, brugðist illa við eða óviljandi stuðlað að ósættinu. Friður á heimilinu er mikilvægari en stolt þitt eða sigur í deilu. Og ef þú ert beðinn afsökunar skaltu vera fljótur til að fyrirgefa.

„Keppum þess vegna eftir því sem til friðar heyrir.“ – Rómverjabréfið 14:19.

Hvernig geturðu stuðlað að friði í fjölskyldunni þegar ósættinu linnir? Um það er rætt í næstu grein.