Lögin um „auga fyrir auga“ voru hluti af lögum Guðs sem Ísraelsþjóðin til forna fékk fyrir milligöngu Móse og Jesús vitnaði í þau í fjallræðunni. (Matteus 5:38; 2. Mósebók 21:24, 25; 5. Mósebók 19:21) Þau þýddu að þegar afbrotamanni var refsað átti refsingin að hæfa glæpnum. a

 Lagaákvæðið gilti þegar einn maður skaðaði annan af ásetningi. Móselögin sögðu um þann sem braut af sér af ásettu ráði: „Beinbrot fyrir beinbrot, auga fyrir auga, tönn fyrir tönn. Honum skal veittur sami áverki og hann veitti manninum.“ – 3. Mósebók 24:20.

•  Hver var tilgangurinn með lögunum um „auga fyrir auga“?

•  Á „auga fyrir auga“ við um kristna menn?

•  Ranghugmyndir um „auga fyrir auga“

•  Jesús leiðrétti ranghugmynd

 Lögin um „auga fyrir auga“ gáfu einstaklingum ekki leyfi til að hefna sín. Þau hjálpuðu settum dómurum að dæma til hæfilegra refsinga, sem voru hvorki of harðar né of vægar.

 Lagaákvæðið átti líka að halda aftur af þeim sem myndu skaða aðra vísvitandi eða leggja á ráðin um að gera það. Í lögmálinu var útskýrt: „Hinir skulu frétta þetta svo að þeir skelfist og drýgi ekki framar þvílíkt ódæði þín á meðal.“ – 5. Mósebók 19:20.

 Nei, þetta lagaákvæði á ekki við um kristna menn. Það var hluti af Móselögunum en þau féllu úr gildi með fórn Jesú. – Rómverjabréfið 10:4.

 Það gefur samt sem áður innsýn í hvernig Guð hugsar. Það sýnir til dæmis að Guð metur réttlæti mikils. (Sálmur 89:15) Og það sýnir hver réttlætismælikvarði hans er – að afbrotamönnum ætti að refsa „við hæfi“. – Jeremía 30:11.

 Ranghugmynd: „Auga fyrir auga“ gaf vítahring hefnda lausan tauminn.

 Staðreynd: Í Móselögunum sjálfum sagði: „Þú skalt ekki hefna þín á löndum þínum.“ (3. Mósebók 19:18) Móselögin hvöttu menn til að treysta á Guð og réttarkerfið sem hann hafði heimilað að dæma í brotamálum í stað þess að hefna sín sjálfir. – 5. Mósebók 32:35.