Hvað merkir það að ‚elska óvini sína‘?
Svar Biblíunnar
Jesús sagði í fjallræðunni: „Elskið óvini ykkar.“ (Matteus 5:44; Lúkas 6:27, 35) Það þýðir að við ættum að koma vel fram við þá sem hata okkur eða beita okkur órétti.
Jesús sýndi að hann elskaði óvini sína með því að fyrirgefa þeim sem fóru illa með hann. (Lúkas 23:33, 34) Kennsla hans um að elska óvini okkar er í samræmi við það sem segir í Hebresku ritningunum en margir þekkja þær sem Gamla testamentið. – 2. Mósebók 23:4, 5; Orðskviðirnir 24:17; 25:21.
„Elskið óvini ykkar og biðjið fyrir þeim sem ofsækja ykkur.“ – Matteus 5:43, 44.
Í þessari grein
Hvers vegna ættum við að elska óvini okkar?
Guð er fyrirmynd okkar. Guð „er góður við vanþakkláta og vonda“. (Lúkas 6:35) Hann „lætur sólina skína … á vonda“. – Matteus 5:45.
Kærleikur gæti fengið óvin til að breyta sér. Í Biblíunni erum við hvött til að koma vingjarnlega fram við óvin og þegar við gerum það erum við að ‚hlaða glóandi kolum á höfuð hans‘. (Orðskviðirnir 25:22) Þessi líking vísar til þess að hita málmgrýti til að vinna úr því dýrmætan málm. Ef við erum vingjarnleg við einhvern sem hatar okkur gætum við á svipaðan hátt brætt reiði hans í burtu og kallað fram það góða í honum.
Hvernig sýnum við að við elskum óvini okkar?
„Gerið þeim gott sem hata ykkur.“ (Lúkas 6:27) „Ef óvinur þinn er svangur skaltu gefa honum að borða, ef hann er þyrstur skaltu gefa honum að drekka,“ segir Biblían. (Rómverjabréfið 12:20) Þér gætu dottið í hug fleiri leiðir til að sýna að þú elskir óvin með því að fylgja gullnu reglunni sem segir: „Eins og þið viljið að aðrir geri fyrir ykkur skuluð þið gera fyrir þá.“ – Lúkas 6:31.
„Blessið þá sem bölva ykkur.“ (Lúkas 6:28) Við blessum óvini okkar með því að tala vingjarnlega og kurteislega við þá, jafnvel þó að þeir tali óvinsamlega við okkur. Í Biblíunni segir: „Gjaldið ekki … móðgun fyrir móðgun. Endurgjaldið heldur með blessun.“ (1. Pétursbréf 3:9) Þessi ráð geta hjálpað okkur að rjúfa vítahring haturs.
„Biðjið fyrir þeim sem smána ykkur.“ (Lúkas 6:28) Ef einhver móðgar þig skaltu ekki gjalda „illt með illu“. (Rómverjabréfið 12:17) Biddu heldur Guð um að fyrirgefa viðkomandi. (Lúkas 23:34; Postulasagan 7:59, 60) Í stað þess að hefna þín skaltu láta Guð um að taka á málinu í samræmi við fullkomið réttlæti sitt. – 3. Mósebók 19:18; Rómverjabréfið 12:19.
„Elskið óvini ykkar og gerið þeim gott sem hata ykkur, blessið þá sem bölva ykkur og biðjið fyrir þeim sem smána ykkur.“ – Lúkas 6:27, 28.
Verið ‚þolinmóð og góðviljuð‘. (1. Korintubréf 13:4) Í vel þekktri lýsingu sinni á kærleikanum notaði Páll postuli mynd af sama gríska orðinu (agaʹpe) og við finnum í Matteusi 5:44 og Lúkasi 6:27, 35. Við sýnum óvinum okkar slíkan kristinn kærleika með því að vera þolinmóð og góðviljuð en ekki öfundsjúk, hrokafull eða dónaleg.
„Kærleikurinn er þolinmóður og góðviljaður. Kærleikurinn öfundar ekki. Hann gortar ekki, er ekki montinn, hegðar sér ekki ósæmilega, hugsar ekki um eigin hag, er ekki reiðigjarn. Hann heldur ekki reikning yfir rangindi. Hann gleðst ekki yfir ranglæti en fagnar sannleikanum. Hann umber allt, trúir öllu, vonar allt, er þolgóður í öllu. Kærleikurinn bregst aldrei.“ – 1. Korintubréf 13:4–8.
Ættum við að heyja stríð við óvini okkar?
Nei. Jesús kenndi fylgjendum sínum að þeir ættu ekki að berjast við óvini sína. Til dæmis þegar hann varaði þá við yfirvofandi árás á Jerúsalem sagði hann þeim ekki að vera um kyrrt og berjast heldur að flýja. (Lúkas 21:20, 21) Jesús sagði líka við Pétur postula: „Stingdu sverðinu aftur í slíðrin því að allir sem bregða sverði munu falla fyrir sverði.“ (Matteus 26:52) Af Biblíunni og veraldlegum heimildum má sjá að fylgjendur Jesú á fyrstu öld háðu ekki stríð við óvini sína. a – 2. Tímóteusarbréf 2:24.
Ranghugmyndir um að elska óvini sína
Ranghugmynd: Lög Guðs kröfðust þess að Ísraelsmenn hötuðu óvini sína.
Staðreynd: Það var engin slík fyrirskipun í lögunum. Þau sögðu Ísraelsmönnum öllu heldur að elska náunga sinn. (3. Mósebók 19:18) Hugtakið „náungi“ átti einfaldlega við annað fólk en sumir Gyðingar þrengdu merkinguna þannig að það ætti bara við um aðra Gyðinga og trúðu því að þeir sem væru ekki Gyðingar væru óvinir og skyldu hataðir. (Matteus 5:43, 44) Jesús leiðrétti rangt viðhorf þeirra með því að segja þeim dæmisöguna um miskunnsama Samverjann. – Lúkas 10:29–37.
Ranghugmynd: Að elska óvini sína þýðir að maður samþykki ranga hegðun þeirra.
Staðreynd: Biblían sýnir að það er hægt að elska einhvern án þess að samþykkja ranga hegðun hans. Sem dæmi fordæmdi Jesús ofbeldi en bað fyrir þeim sem tóku hann af lífi. (Lúkas 23:34) Og hann hataði lögleysi, eða synd, en gaf líf sitt í þágu syndara. – Jóhannes 3:16; Rómverjabréfið 6:23.
a Í bókinni The Rise of Christianity eftir Ernest W. Barnes segir: „Nákvæm athugun á öllum fáanlegum upplýsingum sýnir að fram að tímum Markúsar Árelíusar [Rómarkeisari frá 161–180] gerðist enginn kristinn maður hermaður og enginn hermaður hélt áfram að gegna herþjónustu eftir að hafa gerst kristinn.“