Fólk hefur notað kenningar Jesú Krists til að stofna alls konar „kristin“ trúfélög. En Biblían segir að aðeins sé til ein sönn kristni. Hugleiddu þrjár ástæður fyrir því að hægt sé að draga þá ályktun.

1.   Jesús sagðist kenna „sannleikann“ og frumkristnir menn töluðu um trú sína sem „sannleikann“. (Jóhannes 8:32; 2. Pétursbréf 2:2; 2. Jóhannesarbréf 4; 3. Jóhannesarbréf 3) Þetta orðfæri sýnir að þeir sem halda á lofti kenningum sem stangast á við það sem Jesús kenndi stundi ekki sanna kristni.

2.   Biblían segir að allir kristnir menn eigi að ‚vera á sama máli‘. (1. Korintubréf 1:10) En mörg kristin trúfélög eru ósammála um grundvallaratriði eins og til dæmis hvað það felur í sér að vera kristinn. Þau geta ekki öll haft á réttu að standa. – 1. Pétursbréf 2:21.

3.   Jesús spáði því að margir myndu segjast vera kristnir en ekki hlýða boðum hans og að hann myndi hafna þeim. (Matteus 7:21–23; Lúkas 6:46) Sumir yrðu afvegaleiddir af trúarleiðtogum sem spilla sannri tilbeiðslu sjáfum sér til framdráttar. (Matteus 7:15) Aðrir myndu kjósa falskristni vegna þess að þar fengju þeir að heyra það sem þeir vildu heyra frekar en sannleikann frá Biblíunni. – 2. Tímóteusarbréf 4:3, 4.

 Í dæmisögu sinni um hveitið og illgresið sagði Jesús fyrir mikla uppreisn (fráhvarf) gegn sannri kristni. (Matteus 13:24–30, 36–43) Lengi vel myndi vera ógerlegt að greina á milli sannrar kristni og falskrar. Eins og Jesús spáði blómstraði fölsk kristni eftir að postularnir dóu. (Postulasagan 20:29, 30) Þó að fráhvarfskenningarnar geti verið af ýmsum toga eru þær allar eftirlíkingar af sannri kristni og einkenna þá sem hafa „snúið baki við sannleikanum“. – 2. Tímóteusarbréf 2:18.

 Jesús sagði líka fyrir að það kæmi að því að greinarmunurinn milli falskrar kristni og sannrar kristni yrði augljós. Það hefur gerst á okkar tímum, sem „er lokaskeið þessarar heimsskipanar“. – Matteus 13:30, 39