მარკოზის სახარება 10:1—52
-
ქორწინება და გაყრა (1—12).
-
იესო ბავშვებს აკურთხებს (13—16).
-
მდიდრის შეკითხვა (17—25).
-
სამეფოსთვის გაღებული მსხვერპლი (26—31).
-
იესო თავის სიკვდილს კიდევ ერთხელ წინასწარმეტყველებს (32—34).
-
იაკობისა და იოანეს თხოვნა (35—45).
-
მრავალთათვის გაღებული გამოსასყიდი (45).
-
-
უსინათლო მათხოვრის, ბარტიმეოსის, განკურნება (46—52).
10 იესომ იქაურობა დატოვა და იორდანის გაღმა იუდეის მოსაზღვრე მხარეს მიადგა. კვლავ დიდძალი ხალხი შეიკრიბა მასთან და მანაც ჩვეულებისამებრ დაუწყო სწავლება.+
2 მივიდნენ იესოსთან ფარისევლები და გამოსაცდელად ჰკითხეს, ნებადართული იყო თუ არა ცოლთან გაყრა.+
3 მან ჰკითხა: „რა დაგიდოთ მოსემ მცნებად?“
4 „მოსემ გაყრის მოწმობის შედგენისა და გაყრის ნება დაგვრთო“,+ — მიუგეს მათ.
5 იესომ უთხრა: «მან თქვენი სიჯიუტის+ გამო მოგცათ ეგ მცნება.+
6 შემოქმედების დასაწყისში ღმერთმა „კაცი და ქალი შექმნა.+
7 ამიტომ მიატოვებს კაცი მამას და დედას+
8 და ორნი ერთი ხორცი იქნებიან“.+ ასე რომ, ისინი ორნი კი აღარ არიან, არამედ ერთი ხორცი.
9 ამიტომ, ვინც ღმერთმა შეაუღლა, კაცი ნუ დააშორებს მათ».+
10 ამ საკითხზე მოწაფეებმა სახლში კვლავ ჰკითხეს.
11 მან მიუგო მათ: „კაცი, რომელიც ცოლს გაეყრება და სხვას შეირთავს, მრუშობს,+
12 და ქალი, რომელიც ქმარს გაეყრება და სხვას გაჰყვება, მრუშობს“.+
13 მიჰყავდა ხალხს ბავშვები იესოსთან, რათა შეხებოდა, მოწაფეები კი უშლიდნენ.+
14 ამის დანახვაზე იესო აღშფოთდა და უთხრა: „მოუშვით ბავშვები ჩემთან, ნუ უშლით, რადგან მაგათნაირებისაა ღვთის სამეფო.+
15 ჭეშმარიტებას გეუბნებით: ვინც ბავშვივით არ მიიღებს ღვთის სამეფოს, ვერ დაიმკვიდრებს მას“.+
16 მერე მოეხვია ბავშვებს, ხელებს ადებდა და აკურთხებდა.+
17 გზას რომ დაადგა, ერთმა კაცმა მიირბინა მასთან, მის წინაშე მუხლი მოიყარა და ჰკითხა: „კარგო მოძღვარო*, რა უნდა გავაკეთო, რომ მარადიული სიცოცხლე მივიღო?“+
18 იესომ მიუგო: «რატომ მიწოდებ კარგს? არავინ არის კარგი, გარდა ერთისა, ღვთისა.+
19 ხომ იცი მცნებები: „არ მოკლა,+ არ იმრუშო,+ არ იქურდო,+ არ გამოხვიდე ცრუმოწმედ,+ არავის არაფერი გამოსტყუო,+ პატივი ეცი მამას და დედას“».+
20 „მოძღვარო, მაგ ყველაფერს ბავშვობიდან ვიცავ“, — უთხრა კაცმა.
21 იესომ შეხედა, სიყვარულით განიმსჭვალა მისდამი და მიუგო: „ერთი რამ გაკლია: წადი, გაყიდე, რაც გაქვს, ღარიბებს დაურიგე და გექნება განძი ზეცაში. მერე მოდი და გამომყევი!“+
22 ამ სიტყვებმა დაამწუხრა იგი და დანაღვლიანებული წავიდა, რადგან დიდძალი ქონება ჰქონდა.+
23 იესომ ირგვლივ მიმოიხედა და თავის მოწაფეებს უთხრა: „როგორ გაუძნელდებათ მდიდრებს ღვთის სამეფოს დამკვიდრება!“+
24 მისმა სიტყვებმა მოწაფეები გააკვირვა. მაშინ იესომ უთხრა მათ: „შვილებო, ღვთის სამეფოს დამკვიდრება ადვილი არ არის!
25 აქლემი უფრო ადვილად გაძვრება ნემსის ყუნწში, ვიდრე მდიდარი შევა ღვთის სამეფოში!“+
26 მათ კი უფრო გაუკვირდათ და ჰკითხეს*: „მაშ, ვინღა გადარჩება?!“+
27 იესომ შეხედა მათ და მიუგო: „ეს ადამიანისთვისაა შეუძლებელი და არა ღვთისთვის. ღვთისთვის ყველაფერი შესაძლებელია“.+
28 პეტრემ უთხრა მას: „ჩვენ ყველაფერი დავტოვეთ და შენ გამოგყევით“.+
29 იესომ თქვა: „ჭეშმარიტებას გეუბნებით: ვინც ჩემი და სასიხარულო ცნობის გულისთვის დატოვა სახლი ან ძმები, ან დები, ან დედა, ან მამა, ან შვილები, ან ყანები,+
30 დღესვე, დევნის დროს,+ ასმაგად მიიღებს სახლს, ყანებს, ძმებს, დებს, დედებს და შვილებს, მომავალში* კი — მარადიულ სიცოცხლეს.
31 მრავალი, ვინც პირველია, ბოლო იქნება, ბოლო კი — პირველი“.+
32 იერუსალიმისკენ მიმავალ გზაზე იესო წინ მიუძღოდა მათ; მოწაფეები გაოცებულნი იყვნენ, დანარჩენები კი, მას რომ მიჰყვებოდნენ, შიშმა აიტანა. მან კიდევ ერთხელ გაიხმო განზე თორმეტი მოციქული და იმაზე დაუწყო ლაპარაკი, რაც უნდა შემთხვეოდა:+
33 „აი, მივდივართ იერუსალიმში, სადაც კაცის ძე უფროს მღვდლებსა და მწიგნობრებს გადაეცემა. ისინი სასიკვდილო განაჩენს გამოუტანენ მას და უცხოტომელებს გადასცემენ,
34 რომლებიც მასხრად აიგდებენ, შეაფურთხებენ, გაშოლტავენ და მოკლავენ, მაგრამ სამი დღის შემდეგ აღდგება“.+
35 მივიდნენ მასთან ზებედეს ვაჟები,+ იაკობი და იოანე, და უთხრეს: „მოძღვარო, შეგვისრულე, რასაც გთხოვთ“.+
36 „რა გინდათ? რა გაგიკეთოთ?“ — ჰკითხა მან.
37 „მოგვეცი უფლება, რომ ერთი ჩვენგანი შენ მარჯვნივ დაჯდეს შენს სამეფოში, მეორე კი — შენ მარცხნივ“, — მიუგეს მათ.+
38 იესომ უთხრა: „არ იცით, რას ითხოვთ. შეგიძლიათ იმ სასმისიდან შესვათ, რომლიდანაც მე ვსვამ, ან იმ ნათლობით მოინათლოთ, რომლითაც მე ვინათლები?“+
39 „შეგვიძლია“, — მიუგეს მათ. იესომ უთხრა: „იმ სასმისიდან, რომლიდანაც მე ვსვამ, თქვენც შესვამთ და იმ ნათლობით, რომლითაც მე ვინათლები, თქვენც მოინათლებით,+
40 მაგრამ ჩემ მარჯვნივ ან მარცხნივ დაჯდომა ჩემზე არ არის დამოკიდებული. ეს ადგილები მათთვის არის, ვისთვისაც მომზადდა“.
41 ეს რომ დანარჩენმა ათმა გაიგო, გული მოუვიდათ იაკობსა და იოანეზე.+
42 იესომ მოუხმო მათ და უთხრა: „თქვენ იცით, რომ ხალხს მმართველები განაგებენ და დიდებულები ბატონობენ მათზე.+
43 თქვენ შორის კი ასე არ უნდა იყოს. ვისაც თქვენ შორის უფროსობა სურს, თქვენი მსახური იყოს,+
44 და ვისაც თქვენ შორის პირველობა სურს, ყველას მონა იყოს.
45 არც კაცის ძე მოსულა იმისთვის, რომ მას მოემსახურონ, არამედ თვითონ მოემსახუროს+ და სიცოცხლე* გასწიროს მრავალთა გამოსასყიდად“.+
46 ისინი იერიხონში ჩავიდნენ. თავის მოწაფეებთან და დიდძალ ხალხთან ერთად იერიხონიდან რომ გამოდიოდა, გზის პირას ერთი უსინათლო მათხოვარი ბარტიმეოსი (ტიმეოსის ვაჟი) იჯდა.+
47 როგორც კი ყური მოჰკრა, იესო ნაზარეთელი მოდისო, ყვირილი მორთო: „იესო, დავითის ძეო,+ შემიწყალე!“+
48 უწყრებოდნენ, გაჩუმდიო, ის კი უფრო მეტად ყვიროდა: „შემიწყალე, დავითის ძეო!“
49 იესო შეჩერდა და თქვა: „დაუძახეთ“. მათაც დაუძახეს იმ უსინათლოს და უთხრეს, წამოდექი, გეძახისო, თან ეუბნებოდნენ, ნუ გეშინიაო.
50 მან მოსასხამი მიაგდო, წამოხტა და იესოსკენ გაეშურა.
51 იესომ ჰკითხა: „რა გინდა, რომ გაგიკეთო?“ „რაბუნი*, თვალი ამიხილე!“ — მიუგო უსინათლომ.
52 „წადი, შენმა რწმენამ განგკურნა“,+ — უთხრა იესომ. მას მაშინვე აეხილა თვალი+ და იესოს გაჰყვა.
სქოლიოები
^ სავარაუდოდ, ეს იყო ერთგვარი პირფერული მიმართვა. მსგავსი მიმართვის ფორმებს იყენებდნენ რაბინებისადმი.
^ ან შესაძლოა: „ერთმანეთს ჰკითხეს“.
^ ბერძნ. „ეონ“. იხ. „ქვეყნიერება“ („ბიბლიურ სიტყვათა განმარტებანი“).
^ ბერძნ. „ფსიქე“. იხ. „სული“ („ბიბლიურ სიტყვათა განმარტებანი“).
^ ნიშნავს „მოძღვარს“.
