სამუელი — წიგნი პირველი 11:1—15
11 წავიდა ამონელი+ ნახაში და გალაადის იაბეშთან+ დაბანაკდა მასზე გასალაშქრებლად. უთხრეს იაბეშელებმა ნახაშს, შეთანხმება დაგვიდე და შენ გემსახურებითო.
2 ამონელმა ნახაშმა მიუგო: „ჯერ მარჯვენა თვალებს დაგთხრით, რომ დავამცირო მთელი ისრაელი, და მერე დაგიდებთ შეთანხმებას!“
3 იაბეშის უხუცესებმა მიუგეს: „შვიდი დღე მოგვეცი, რომ მაცნეები დავგზავნოთ მთელ ისრაელში. თუ მხსნელი არ გამოგვიჩნდა, მაშინ დაგნებდებით!“
4 მივიდნენ მაცნეები საულის მშობლიურ ქალაქ გიბაში,+ და ყველაფერი უამბეს ხალხს; ყველა ხმამაღლა ატირდა.
5 იმ დროს საული ნახირს მოერეკებოდა მინდვრიდან. იკითხა მან: „რა ხდება, რატომ ტირის ხალხი?“ გადასცეს მას იაბეშელების ნათქვამი.
6 ამ სიტყვების მოსმენაზე ღვთის სული ამოქმედდა საულზე+ და გაცეცხლდა.
7 ასო-ასო დაჭრა ორი ხარი და მაცნეების ხელით დაგზავნა მთელ ისრაელში. შეუთვალა მათ: „იგივე დაემართება იმის საქონელს, ვინც საულსა და სამუელს არ გაჰყვება!“ შიში მოჰგვარა იეჰოვამ ხალხს და ერთსულოვნად გამოვიდა ყველა.
8 აღრიცხა მან ხალხი ბეზეკში: ისრაელების რიცხვმა 300 000 შეადგინა, იუდასტომელების რიცხვმა კი — 30 000.
9 დააბარეს მათთან ჩასულ მაცნეებს: „უთხარით გალაადის იაბეშის მკვიდრთ, ხვალ იმ დროისთვის, როცა მზე დააცხუნებს, დაგიხსნითო!“ წავიდნენ მაცნეები, გადასცეს ეს ამბავი იაბეშელებს და მათაც გაიხარეს.
10 იაბეშელებმა ამონელებს შეუთვალეს, ხვალ დაგნებდებით და როგორც გენებოთ, ისე მოგვექეცითო.+
11 მეორე დღეს საულმა ხალხი სამად დაყო. დილის გუშაგობისას* შევიდნენ ისინი შუაგულ ბანაკში და, სანამ მზე დააცხუნებდა, ამოწყვიტეს ამონელები.+ გადარჩენილები ისე დაიფანტნენ, რომ ორს ერთად ვერ ნახავდა კაცი.
12 უთხრა ხალხმა სამუელს: „ვინ ამბობდა, ვერ იქნებაო საული ჩვენი მეფე?!+ გამოიყვანეთ, რომ დავხოცოთ!“
13 მაგრამ საულმა თქვა: „დღეს არავინ მოკვდება,+ რადგან დღეს იხსნა იეჰოვამ ისრაელი!“
14 შემდეგ სამუელმა უთხრა ხალხს: „გილგალში წავიდეთ,+ რომ კიდევ ერთხელ გამოვაცხადოთ საული მეფედ!“+
15 წავიდა მთელი ხალხი გილგალში და გაამეფეს საული იეჰოვას წინაშე. შესწირეს სამშვიდობო მსხვერპლი იეჰოვას;+ საულმა და მთელმა ისრაელმა დიდი სიხარულით იზეიმეს.+
სქოლიოები
^ დაახლ. ღამის 2 სთ-დან დილის 6 სთ-მდე.
