ნამდვილი მეგობრები სანდოობით გამოირჩევიან. ისინი ოჯახის წევრების მსგავსად ერთგულები და მზრუნველები არიან, განსაკუთრებით მაშინ, როცა გვიჭირს.

 „ნამდვილ მეგობარს ყოველთვის ეყვარები“. ეს აზრი შეიძლება ასეც ითარგმნოს: „მეგობრები ყოველთვის ავლენენ სიყვარულს ერთმანეთის მიმართ“. აქ გამოყენებული ებრაული სიტყვა, რომელიც ნათარგმნია როგორც „სიყვარული“, გრძნობასა და ემოციაზე მეტს მოიცავს. ეს უანგარო სიყვარული საქმეებით მტკიცდება (1 კორინთელები 13:4—7). ის მეგობრები, რომლებსაც ასეთი სიყვარული აერთიანებთ, ერთმანეთის ერთგულები რჩებიან, როცა მათი ურთიერთობა იცდება გაუგებრობების თუ სხვა ცხოვრებისეული პრობლემების დროს. გარდა ამისა, ისინი მთელი გულით პატიობენ ერთმანეთს (იგავები 10:12). მათ ერთმანეთის წარმატების კი არ შურთ, არამედ მთელი გულით უხარიათ (რომაელები 12:15).

 „გასაჭირისთვის დაბადებული ძმაა“. ეს იგავი მეგობრობას დედმამიშვილებს შორის არსებულ განსაკუთრებულ ურთიერთობას ადარებს. როდესაც ვცდილობთ, ყველაფერი გავაკეთოთ გასაჭირში მყოფი მეგობრის დასახმარებლად, მას ისე ვექცევით, როგორც საკუთარ დას ან ძმას მოვექცეოდით. უფრო მეტიც, პრობლემები ნამდვილ მეგობრობას კი არ ასუსტებს, არამედ აძლიერებს; ამ დროს მეგობრებს შორის პატივისცემა და სიყვარულიც უფრო მატულობს.

 იგავების წიგნში მრავლად ვხვდებით მოკლე, მაგრამ დიდი სიბრძნის შემცველ გამონათქვამებს, რომლებიც მკითხველს აფიქრებს. ამ წიგნის უმეტესი ნაწილის ავტორი მეფე სოლომონია. „იგავები“ ებრაული პოეზიისთვის დამახასიათებელი ლექსთწყობით არის დაწერილი, მაგრამ ეს არ ნიშნავს, რომ მუხლები გარითმულია. სტრიქონები პარალელურ აზრებს გადმოსცემს. აზრები შეიძლება სინონიმური ან კონტრასტული იყოს; სინონიმურ აზრებს ვხვდებით იგავების 17:17-ში, სადაც მუხლის მეორე ნაწილი პირველ ნაწილში წამოჭრილ აზრს ავითარებს. კონტრასტის მაგალითია იგავების 18:24: „ზოგი მოძმის გასაგლეჯადაც მზადაა, ზოგი მეგობარი კი ძმაზე ერთგულია“.

 როდესაც იგავების 17:17-ს წერდა, სოლომონს შესაძლოა იონათანის და მამამისის, დავითის მეგობრობა ჰქონდა მხედველობაში (1 სამუელი 13:16; 18:1; 19:1—3; 20:30—34, 41, 42; 23:16—18). მართალია, ისინი ნათესავები არ იყვნენ, მაგრამ ძმებზე უფრო ახლო ურთიერთობა ჰქონდათ ერთმანეთთან. იონათანმა თავისი ახალგაზრდა მეგობრის გადასარჩენად სიცოცხლეც კი ჩაიგდო საფრთხეში. a

 „მეგობარს ყოველთვის ეყვარები, ძმა კი უბედურებაში დასახმარებლად არის შობილი“ (საქართველოს საპატრიარქოს ახალი გადამუშავებული გამოცემა, 2015).

 „ყოველთვის უყვარხარ მოყვასს, ძმა კი გასაჭირისთვის არის შობილი“ (საქართველოს ბიბლიური საზოგადოება, 2001).

 უყურეთ ვიდეორგოლს, რომელიც ზოგად წარმოდგენას შეგიქმნით წიგნ „იგავებზე“.