ٶمىربايان
ٴبارىن تاستاي سالا، قوجايىننىڭ سوڭىنان ەرىپ كەلەمىن
16 جاستا بولعانىمدا، اكەم ماعان: «ۋاعىزدايتىن بولساڭ، ۇيگە كەلۋشى بولما. وسىدان قايتىپ كەلسەڭ، اياعىڭدى سىندىرامىن!»— دەگەن ەدى. سودان مەن ۇيدەن كەتۋدى شەشتىم. وسىلاي مەن العاش رەت قوجايىنىمىز يسانىڭ سوڭىنان ەرۋ ٷشىن ٴبىراز نارسەدەن باس تارتتىم.
اكەمنىڭ نەگە سونشاما اشۋلانعانىن تولىعىراق ايتىپ بەرەيىن. مەن 1929-جىلدىڭ 29-شىلدەسىندە تۋىلىپ، فيليپپيندەگى بۋلاكان پروۆينسياسىنداعى ٴبىر اۋىلدا ٶستىم. وتباسىمىز اقشالى ەمەس ەدى، وتە قاراپايىم ٶمىر سۇردىك. جاس كەزىمدە جاپون اسكەرى فيليپپينگە باسا-كوكتەپ كىرىپ، ەلدە سوعىس باستالدى. ٴبىراق تۇرىپ جاتقان اۋىلىمىز شالعاي ورنالاسقاندىقتان، سوعىستىڭ زاردابى بىزگە قاتتى تيمەدى. اۋىلدا راديو، تەلەديدار مەن گازەتتەر جوق بولعاندىقتان، سوعىس جايلى ٴبىز جۇرتتىڭ اۋزىنان عانا ەستيتىنبىز.
ۇيدەگى سەگىز بالانىڭ ەكىنشىسىمىن. سەگىز جاسىمدا اتا-اجەم مەنى ٶز قولدارىنا الدى. كاتوليك بولساق تا، اتام ٴدىن جايلى ەمىن-ەركىن اڭگىمەلەسە بەرەتىن. دوستارىنان ٴدىني ادەبيەتتەردى دە الىپ تۇراتىن. اتامنىڭ ماعان جالعان ٴدىننىڭ ىلىمدەرىن اشكەرەلەيتىن تاگال تىلىندەگى كىتاپشالاردى جانە كيەلى كىتاپتى كورسەتكەنى ٵلى ەسىمدە. مەن كيەلى كىتاپتى، اسىرەسە ٸنجىلدى قىزىعىپ وقيتىن ەدىم. وقىعاندارىم يسانىڭ ۇلگىسىنە ەلىكتەۋگە دەگەن قالاۋىمدى وياتتى (جوحان 10:27).
قوجايىنىمىزدىڭ سوڭىنان ەرۋگە ۇيرەنۋىم
جاپون اسكەرى فيليپپيننەن 1945-جىلى كەرى قايتتى. شامامەن سول ۋاقىتتا اتا-انام ۇيگە ورالۋىمدى سۇرادى. اتام دا سولاي ەتكەنىم دۇرىس ەكەنىن ايتتى. ٴسويتىپ، مەن ٶز ۇيىمە قايتتىم.
1945-جىلدىڭ جەلتوقسانىندا اۋىلىمىزعا انگات قالاسىنان ەحوبا كۋاگەرلەرى كەلىپ ۋاعىزدادى. ٴبىر ەگدە جاستاعى كۋاگەر ٴبىزدىڭ ۇيگە كەلىپ، كيەلى كىتاپتا «سوڭعى كۇندەر» جايلى جازىلعانداردى ٴتۇسىندىرىپ بەردى (تىموتەگە 2-حات 3:1—5). ول ٴبىزدى كورشى اۋىلدا وتەتىن كيەلى كىتاپتى زەرتتەۋ ساباعىنا شاقىردى. اتا-انام بارماسا دا، مەن بۇل كەزدەسۋگە قاتىستىم. وندا 20 عا جۋىق ادام جينالدى، اراسىندا كيەلى كىتاپ جايلى سۇراقتار قويىپ وتىرعاندارى دا بولدى.
وندا ايتىلىپ جاتقانداردى اسا تۇسىنبەگەندىكتەن، كەتۋگە وقتالدىم. ٴبىراق ارتىنان جينالعاندار پاتشالىق ٵنىن ايتا باستادى. ٵن ماعان قاتتى ۇنادى. سول ٷشىن سوڭىنا دەيىن قالدىم. ٵن مەن دۇعادان سوڭ، كەلگەندەردىڭ ٴبارى انگاتتا كەلەسى جەكسەنبىدە وتەتىن كەزدەسۋگە شاقىرىلدى.
كەزدەسۋ كرۋز وتباسىنىڭ ۇيىندە ٶتتى. كەيبىرىمىز بۇل جەرگە 8 شاقىرىمداي جاياۋ ٴجۇرىپ كەلدىك. كەزدەسۋگە 50 شاقتى ادام جينالدى. كىشكەنتاي بالالاردىڭ ٶزى كۇردەلى كيەلى كىتاپ تاقىرىپتارىنا قويىلعان سۇراقتارعا جاۋاپ بەرىپ وتىرعانىن كورگەندە، قاتتى قايران قالدىم. وسىنداي بىرنەشە كەزدەسۋگە قاتىسقاننان كەيىن، بۇرىن اكىم بولعان داميان سانتوس ەسىمدى قارت ٸزاشار مەنى ۇيىنە قونۋعا شاقىردى. ٴبىز تۇننىڭ ٴبىر ۋاعىنا دەيىن كيەلى كىتاپتى تالقىلاۋمەن بولدىق.
سول كەزدەرى ادامدار كيەلى كىتاپتىڭ نەگىزگى ىلىمدەرىمەن تانىسقاننان كوپ ۇزاماي-اق شومىلدىرۋ راسىمىنەن وتەتىن. مەن نەبارى بىرنەشە كەزدەسۋگە قاتىسقاننان كەيىن، باۋىرلاستار مەنەن جانە باسقالاردان: «شومىلدىرۋ راسىمىنەن وتكىلەرىڭ كەلە مە؟»— دەپ سۇرادى. سوندا مەن: «ٴيا، ارينە»،— دەدىم. «قوجايىنىمىز ماسىحكە قۇل بولىپ قىزمەت ەتكىم» كەلەتىنىن مەن ناقتى ٴبىلدىم (قولوستىقتارعا 3:24). سودان 1946-جىلدىڭ 15-اقپانىندا مەن جانە تاعى ٴبىر باۋىرلاس جاقىن ماڭداعى وزەندە شومىلدىرۋ راسىمىنەن وتتىك.
مەن شومىلدىرۋ راسىمىنەن وتكەن ماسىحشىلەردىڭ يسا سياقتى ۋاعىز ىسىنە جۇيەلى تۇردە قاتىسۋ كەرەكتىگىن ٴتۇسىندىم. ٴبىراق اكەم باسقاشا ويدا ەدى. ول ماعان ٵلى تىم جاسسىڭ، شومىلدىرۋ راسىمىنەن وتكەنمەن، ۋاعىزداۋشى بولۋعا ٵلى دايىن ەمەسسىڭ دەيتىن. ٴبىراق مەن وعان قۇداي پاتشالىعى جايلى ىزگى حاباردى ۋاعىزداعانىمىزدى قۇدايدىڭ ٶزى قالايتىنىن ايتىپ ٴتۇسىندىردىم (ماتاي 24:14). ونىڭ ۇستىنە، قۇدايعا بەرگەن ۋادەمدى ورىنداۋىم كەرەكتىگىن دە ايتتىم. سول كەزدە اكەم ماعان ٶمىربايانىمنىڭ باسىندا كەلتىرگەن سوزدەردى ايتتى. اكەم ۋاعىزداۋىما كەدەرگى جاساۋعا بارىنشا بەكىنگەن ەدى. وسى كەزدە ماعان العاش رەت ەحوباعا قىزمەت ەتۋ ٷشىن ٴبارىن تاستاۋ، ياعني قۇرباندىقتارعا بارۋ قاجەت بولدى.
كرۋز وتباسى مەنى انگاتتا وزدەرىمەن بىرگە تۇرۋعا شاقىردى. ولار مەنى جانە كەنجە قىزدارى نورانى ٸزاشارلىق قىزمەتتى باستاۋعا تالپىندىردى. سودان 1947-جىلى 1-قاراشادا ەكەۋمىز دە ٸزاشارلىق قىزمەتكە كىرىستىك. نورا ٸزاشارلىق قىزمەتىن باسقا قالادا اتقاردى، ال مەن انگاتتا قالدىم.
ٴبارىن تاستاۋدىڭ تاعى ٴبىر مۇمكىندىگى
ٸزاشار بولعانىما ەكى جىل بولعان سوڭ، ەرل ستيۋارت ەسىمدى بەتەلدىك باۋىرلاس انگاتتىڭ قالا الاڭىندا 500 دەن اسا ادامعا بايانداما ايتتى. ول بايانداماسىن اعىلشىن تىلىندە ايتتى، سوسىن مەن تاگال تىلىندە ونىڭ قىسقاشا مازمۇنىن ايتىپ جەتكىزدىم. بۇل مەن جىلدار بويى اۋدارىپ كەلگەن كوپ باياندامالاردىڭ العاشقىسى ەدى. اۋدارۋعا ماعان نە كومەكتەستى؟ مەكتەپتە 7 جىل عانا وقىسام دا، مۇعالىمدەرىم ٵردايىم اعىلشىن تىلىندە سويلەيتىن. بۇعان قوسا، تاگال تىلىندە ادەبيەتتەرىمىز وتە از بولعاندىقتان، ولاردىڭ كوبىسىن اعىلشىن تىلىندە وقيتىنمىن. وسىلاردىڭ ارقاسىندا اعىلشىن ٴتىلىن باياندامالاردى اۋدارۋعا جەتكىلىكتى بولاتىنداي دەڭگەيدە مەڭگەرىپ العان ەدىم.
ەرل باۋىرلاس جەرگىلىكتى قاۋىمعا ميسسيونەرلەردىڭ «تەوكراتيانىڭ ٶسۋى» دەپ اتالاتىن كونگرەسكە كەتكەلى جاتقانىن ايتتى. بۇل كونگرەسس 1950-جىلى نيۋ-يوركتە وتكىزىلمەك ەدى. سوندىقتان فيليال كوميتەتى ٴبىر نە ەكى ٸزاشاردىڭ بەتەلگە كومەككە كەلگەندەرىن قالاعان ەكەن. شاقىرىلعان باۋىرلاستاردىڭ اراسىندا مەن دە بولدىم. بەتەلدە قىزمەت ەتۋ ٷشىن مەن وسى جولى دا ۇيرەنىپ قالعان نارسەلەردىڭ ٴبارىن تاستادىم.
مەن بەتەلگە 1950-جىلى 19-ماۋسىمدا كەلدىم. بەتەل ٴبىر گەكتار جەردە ورنالاسقان، بيىك اعاشتارمەن قورشالعان ۇلكەن ەسكى ٷي ەكەن. وندا وننان اسا بويداق ەر باۋىرلاستار قىزمەت ەتىپ جاتتى. تاڭ سارىدە مەن اس بولمەسىندە كومەكتەسەتىنمىن. ال توعىزدان باستاپ كىر جۋاتىن بولىمدە كيىم ۇتىكتەيتىنمىن. تۇستەن كەيىن دە ٴدال سول تارتىپپەن جۇمىس ىستەيتىنمىن. ميسسيونەرلەر حالىقارالىق كونگرەستەن ورالعان سوڭ دا، مەن بەتەلدە قىزمەتىمدى جالعاستىرا بەردىم. باۋىرلاستار نە تاپسىرماسىن، ٴبارىن دە ورىندادىم. پوچتامەن جىبەرەتىن جۋرنالداردى ورادىم، ولارعا بەرىلگەن تاپسىرىستارمەن جۇمىس ىستەدىم جانە قابىلداۋ بولمەسىندە دە وتىردىم.
عالاقات مەكتەبىندە وقۋ ٷشىن فيليپپيننەن كەتۋىم
1952-جىلى فيليپپيننەن جەتى ەر باۋىرلاس عالاقات مەكتەبىنىڭ 20-سىنىبىنا شاقىرىلدىق. شاقىرىلعانىما قاتتى ٴماز بولدىم! قۇراما شتاتتاردا بولعاندا، ومىرىمىزدە كورمەگەن كوپتەگەن نارسەلەردى كورىپ، باستان وتكەردىك. مەن وسكەن كىشكەنتاي اۋىلمەن سالىستىرعاندا، ونداعى ٶمىر مۇلدە باسقاشا ەدى.
مىسالى، بىزگە بۇرىن ەشقاشان كورىپ-بىلمەگەن تۇرمىستىق قۇرالدار مەن اسپاپتاردى قولدانىپ ۇيرەنۋ كەرەك بولدى. اۋا رايىنىڭ ٶزى مۇلدەم وزگەشە ەدى! بىردە تاڭەرتەڭ تۇرسام، دالانىڭ ٴبارى اپپاق. قاردى العاش رەت كورگەنىم وسى ەدى. بۇل ەرەكشە اسەم كورىنىس ەدى، ٴبىراق جامان قاتتى سۋىق ەكەن.
عالاقاتتاعى وقۋىمنىڭ قىزىقتى بولعانى سونشا، بۇل وزگەرىستەر مەنى ەش الاڭداتپادى. وقىتۋشىلارىمىز وتە جاقسى تالىمگەرلەر ەدى، ولار بىزگە زەرتتەۋدى ٵرى ىزدەنىس جۇرگىزۋدى ۇيرەتتى. عالاقات مەكتەبى ەحوبامەن قارىم-قاتىناسىمدى نىعايتۋعا كومەكتەسكەنى ٴسوزسىز.
مەكتەپتى بىتىرگەننەن كەيىن، نيۋ-يورك قالاسىنىڭ برونكس اۋدانىنا ارنايى ٸزاشار رەتىندە ۋاقىتشا تاعايىندالدىم. سودان 1953-جىلدىڭ شىلدەسىندە وسى اۋداندا وتكەن «جاڭا دۇنيە قوعامى» دەپ اتالعان كونگرەسكە قاتىسۋعا مۇمكىندىگىم بولدى. كونگرەستەن كەيىن ٶز ەلىم فيليپپينگە تاعايىندالدىم.
قالاداعى جايلى ٶمىرىمدى تاستاۋىم
بەتەلدەگى باۋىرلاستار مەنى اۋداندىق قىزمەتكە تاعايىندادى. بۇل قىزمەت تۇرىندە يساعا ەلىكتەۋگە كوبىرەك مۇمكىندىگىم بولدى. ويتكەنى ول ەحوبانىڭ حالقىنا كومەكتەسۋ ٷشىن الىستاعى قالالار مەن اۋىلدارعا بارعان (پەتىردىڭ 1-حاتى 2:21). قىزمەت ەتەتىن اۋدانىم فيليپپيندەگى ەڭ ۇلكەن لۋسون ارالىنىڭ باسىم بولىگىن قامتىدى. وعان بۋلاكان، نۋەۆا-ەسيحا، تارلاك جانە سامبالەس پروۆينسيالارى كىردى. كەيبىر قالالارعا جەتۋ ٷشىن جارتاستى سەررا-مادرە تاۋلارىن اسىپ ٶتۋ كەرەك ەدى. بۇل جەرلەرگە ەشقانداي اۆتوبۋس نە پويىز بارمايتىن، سوندىقتان جۇك كولىگىمەن بارۋىما تۋرا كەلەتىن. جۇرگىزۋشىلەردەن تاسىمالداپ كەلە جاتقان اعاشتارىنىڭ ۇستىنە وتىرىپ بارۋدى سۇرايتىنمىن. ٴجيى ولار رۇقسات ەتەتىن، ٴبىراق بۇلاي جول جۇرگەن وتە ىڭعايسىز ەدى.
قاۋىمداردىڭ كوبىسى جاڭادان قۇرىلعان ٵرى كىشىگىرىم ەدى. سول سەبەپتى دە باۋىرلاستارعا قاۋىم كەزدەسۋلەرىن جانە قىزمەتتى جاقسىراق ۇيىمداستىرۋعا كومەكتەسكەندە، ولار بۇعان وتە ريزا بولاتىن.
كەيىنىرەك مەن بيكول ايماعىن تۇگەل قامتىعان اۋدانعا تاعايىندالدىم. بۇل ايماقتا وقشاۋ توپتار كوپ ەدى. سول توپتاردا قىزمەت ەتەتىن ارنايى ٸزاشارلار كۋاگەرلەر اياق باسپاعان جەرلەردە ۋاعىزداپ ٴجۇردى. ٴبىر ۇيگە بارسام، اجەتحاناسى ورتاڭعى جاعىنا ەكى اعاش قويىلعان شۇڭقىر عانا ەكەن. اياعىمدى سول اعاشتارعا قويعانىم سول ەدى، اعاشتار الگى شۇڭقىرعا ٴتۇسىپ كەتتى دە، ارتىنان مەن دە قۇلاپ ٴتۇستىم. سودان نە كەرەك، ٷستى-باسىمدى تازالاپ بىتكەنىمشە ٴبىرتالاي ۋاقىت ٶتتى!
وسى اۋداندا قىزمەت ەتىپ جۇرگەنىمدە، مەنىمەن ٸزاشارلىق قىزمەتتى قاتار باستاعان نورا جايلى ويلاي باستادىم. سول ۋاقىتتارى ول دۋماگەتە قالاسىندا ارنايى ٸزاشار بولىپ قىزمەت ەتىپ ٴجۇردى. مەن وعان بارىپ-كەلۋدى شەشتىم. بۇدان كەيىن ٴبىراز ۋاقىت حات الىسىپ تۇردىق. ال 1956-جىلى نەكەگە تۇردىق. نەكەلەسكەننەن كەيىنگى ٴبىرىنشى اپتامىزدا راپۋ-راپۋ ارالىنداعى قاۋىمدى بىرگە ارالادىق. مۇندا تاۋعا ورمەلەپ، ۇزاق جول جۇرۋگە تۋرا كەلسە دە، ٴبىز بىرگە بولعانىمىزعا جانە شالعايداعى باۋىرلاستارعا كومەكتەسىپ جاتقانىمىزعا باقىتتى بولدىق.
بەتەلدە قايتا قىزمەت ەتۋگە شاقىرىلۋىمىز
شامامەن ٴتورت جىل اۋداندىق قىزمەتتە بولعاننان كەيىن، ٴبىز فيليالعا شاقىرىلدىق. بەتەلدىك قىزمەتىمىزدى 1960-جىلدىڭ قاڭتارىندا باستادىق. وسىندا قىزمەت ەتكەن كوپ جىل ىشىندە مەن ەحوبانىڭ ۇيىمىندا ۇلكەن جاۋاپكەرشىلىكتەرى بار باۋىرلاستارمەن قىزمەتتەسىپ، ولاردان كوپ ۇيرەندىم. نورا دا بەتەلدە ٴتۇرلى تاپسىرمالاردى اتقارۋدان كوپ قۋانىش الدى.
فيليپپيندە ەحوباعا قىزمەت ەتەتىن ادامداردىڭ سانى ارتىپ جاتقانىن كورۋ مەن ٷشىن زور باتا بولدى. بەتەلدە جاس ٵرى بويداق كەزىمدە قىزمەتىمدى باستاعاندا، ەلدە 10000 عا جۋىق جاريالاۋشى بولعان ەدى. قازىر بولسا فيليپپيندە 200000 نان اسا جاريالاۋشى بار. سونداي-اق جۇزدەگەن ەر مەن ايەل باۋىرلاستارىمىز بەتەلدە قىزمەت ەتىپ، ۋاعىز ٸسىن قولداپ ٴجۇر.
ۋاقىت وتە بەتەل اۋماعىن كەڭەيتۋ قاجەتتىلىگى تۋىندادى. سوندا باسقارۋشى كەڭەس بىزدەن ۇلكەنىرەك بەتەل عيماراتىن سوعۋ ٷشىن جەر ىزدەستىرۋىمىزدى سۇرادى. سودان باسپاحانانىڭ باقىلاۋشىسى ەكەۋمىز بەتەلگە كورشىلەس ۇيلەردى ارالادىق. بۇل جەردىڭ تۇرعىندارىنىڭ كوبى حانزۋ ۇلتىنان ەدى. ٴبىز ولاردان جەرلەرىن ساتۋعا ويلارى بار-جوعىن سۇراستىردىق. ەشقايسىسى ساتقىسى كەلمەدى. ٴبىر كىسى ٴتىپتى: «حانزۋلار ساتپايدى. ٴبىز تەك ساتىپ الامىز»،— دەدى.
الايدا ٴبىر كۇنى كۇتپەگەن جاعداي ورىن الا باستادى. ٴبىر كورشىمىز قۇراما شتاتتارعا كوشكەلى جاتقاندىقتان، جەرىن ساتىپ الۋدى سۇرادى. سوسىن باسقا ٴبىر كورشىمىز دە جەرىن ساتپاق بولدى. ول اينالاسىنداعى كورشىلەرىن دە ساتۋعا تالپىندىردى. ٴتىپتى «حانزۋلار ساتپايدى» دەپ ايتقان كىسىنىڭ ٶزى دە بىزگە جەرىن ساتىپ جىبەردى. قىسقا ۋاقىتتىڭ ىشىندە بەتەل عيماراتى ٷش ەسە ۇلكەن بولىپ سوعىلدى. مۇنىڭ ٴبارى ەحوبانىڭ قالاۋىمەن بولعانىنا مەن سەنىمدىمىن.
1950-جىلى بەتەلدەگى ەڭ جاسى مەن ەدىم. قازىر ايەلىم ەكەۋمىز ەڭ ۇلكەنىمىز. قايدا باعىتتاسا دا، يسانىڭ سوڭىنان ەرىپ جۇرگەنىمە مەن ەش وكىنبەيمىن. اتا-انام ۇيدەن قۋىپ جىبەرسە دە، ەحوبا ماعان ٶزىن جاقسى كورەتىن ۇلكەن وتباسىن سىيلادى. قانداي تاپسىرمامىز بولسا دا، ول قاجەتتىنىڭ ٴبارىن بەرەتىنىنە مەن تولىقتاي سەنىمدىمىن. نورا ەكەۋمىز ەحوباعا مەيىرىمدىلىكپەن جاساپ جاتقان بارلىق شاراسى ٷشىن ٴدان ريزامىز جانە باسقالاردى دا ەحوبانى سىناپ كورۋگە تالپىندىرىپ ٴجۇرمىز (مالاحي 3:10).
بىردە يسا لەۋى دەپ تە اتالعان سالىقشى ماتايدى ٶزىنىڭ سوڭىنان ەرۋگە شاقىردى. سوندا ماتاي نە ىستەدى؟ «ول ٴبارىن تاستاي سالا، ورنىنان تۇرىپ، يسانىڭ سوڭىنان ەردى» (لۇقا 5:27، 28). مەنىڭ دە يسانىڭ سوڭىنان ەرۋ ٷشىن ٴبارىن تاستاۋعا مۇمكىندىگىم بولدى. مەن باسقالاردى دا سولاي ەتىپ، كول-كوسىر باتاعا كەنەلۋگە تالپىندىرىپ ٴجۇرمىن.