ٴزابۇر 110:1—7
ٴداۋىتتىڭ جىرى.
110 ەحوبا مەنىڭ يەمە مىنانى جاريالادى:
«جاۋلارىڭدى اياعىڭنىڭ استىنا سالىپ بەرگەنىمشە،وڭ جاعىمدا وتىر»+.
2 ەحوبا: «جاۋلارىڭنىڭ اراسىندا بيلىك ەت!»— دەپ،
سيوننان ٶزىنىڭ قۇدىرەتتى اساتاياعىن جىبەرەدى+.
3 اسكەرىڭدى شايقاسقا باستايتىن كۇنى حالقىڭ ساعان ەرۋگە دايىن تۇرادى.
كوپتەگەن جاستار سالتاناتتى كيەلىلىكپەن ساعان ەرەدى.
ولار تاڭ شاپاعىنان تۋعان شىققا ۇقسايدى.
4 ەحوبا: «سەن مالىكسادىق سياقتى ماڭگىلىككە ٴدىني قىزمەتكەرسىڭ!»— دەپ انت ەتتى+،بۇل سوزىنەن ول ەش اينىمايدى*.
5 ەحوبا سەنىڭ وڭ جاعىڭدا+،قاھارىنا مىنگەن كۇنى ول پاتشالاردى كۇيرەتەدى+.
6 حالىقتارعا شىعارعان ۇكىمىن جۇزەگە اسىرادى+؛جەردى ولىكتەرگە تولتىرادى+،
بۇكىل جەردىڭ كوسەمىنىڭ كوزىن قۇرتادى.
7 ول* جولشىباي بۇلاقتان سۋ ٸشىپ الادى،
سوندىقتان باسى جوعارى كوتەرۋلى بولادى.
