ٴزابۇر 28:1—9
-
قۇداي ٴزابۇر جىرشىسىنىڭ دۇعاسىن ەستىدى
-
«ەحوبا — مەنىڭ كۇشىم ٵرى قالقانىم» (7)
-
ٴداۋىتتىڭ جىرى.
28 ۋا، ەحوبا جارتاسىم، ۇدايى وزىڭە سيىنامىن+،قۇلاق اسۋدان باس تارتپاعىن.
ٴتىل قاتىپ، جاۋاپ بەرمەسەڭ،مەن كورگە تۇسەتىندەرگە ۇقسايتىن بولامىن+.
2 وزىڭنەن كومەك سۇراپ جالبارىنعانىمدا،قاسيەتتى ورنىڭداعى تۇپكى بولمەگە قاراپ قولىمدى سوزعانىمدا، ٶتىنىشىمدى ەستي كور+.
3 زۇلىمدىق جاساۋشىلارمەن،ادامنىڭ بەتىنە جىلى سويلەپ، ال جۇرەكتەرىندە زۇلىمدىق ويلايتىندارمەن+، بىرگە مەنى جازالاي كورمە+.
4 ولارعا ىستەگەن ىستەرى ٷشىن زۇلىم ارەكەتتەرىنە قاراي قارىمتاسىن بەرشى+.
قولىمەن ىستەگەندەرىن مويىندارىمەن كوتەرسىنشى،ىستەرىنە قاراي ەسەلەرىن بەرشى+.
5 سەبەبى ولار ەحوبانىڭ ارەكەتتەرىنە دە،قولىمەن جاساعان ىستەرىنە دە دەن قويمايدى+.
سوندىقتان قۇداي ولاردى تالقاندايدى، قايتىپ تۇرعىزبايدى.
6 لايىم ەحوبا ماداقتالسىن!
ويتكەنى ول مەنىڭ كومەك سۇراپ جالبارىنعان داۋسىمدى ەستىدى.
7 ەحوبا — مەنىڭ كۇشىم+ ٵرى قالقانىم+.
جۇرەگىم وعان سەنىم ارتادى+.
ول ماعان كومەكتەستى، جۇرەگىم سوعان شاتتانادى.
مەن ونى ماداقتاپ ٵن سالامىن.
8 ەحوبا — ٶز حالقىنىڭ كۇش-قۋاتى،ول — مايلانعانىنا قۇتقارىلۋ سيلايتىن بەرىك قورعان+.
9 حالقىڭدى قۇتقارا كور، مەنشىكتى يەلىگىڭە باتاڭدى توگە كور+.
ولاردى باعىپ، ماڭگى باقي قولىڭا الىپ جۇرە كور+.
