ٴزابۇر 39:1—13
ٵن-كۇي جەتەكشىسىنە. ەدۋتۋن*+. ٴداۋىتتىڭ جىرى.
39 مەن بىلاي دەدىم: «تىلىممەن كۇنا جاساماۋ ٷشىن،اياعىمدى اڭداپ باساتىن بولامىن+.
زۇلىم ادام قاسىمدا تۇرعاندا،اۋزىما تۇمىلدىرىق كيەمىن+».
2 مەن ٴلام دەپ جاق اشپادىم+،ٴتىپتى جاقسىلىق تۋرالى دا ايتپادىم،ٴبىراق قاسىرەتىم ۇدەي ٴتۇستى:
3 كوكىرەگىمدە جۇرەگىم قوڭىرسىپ تۇردى،ويلانىپ-تولعانعانىمدا، تولاسسىز وت جالىندادى.
سوندا ٴتىلىمنىڭ بايلاۋى شەشىلىپ، بىلاي دەدىم:
4 «ۋا، ەحوبا، اقتىق كەزىم قاشان كەلەرىن،كۇندەرىمنىڭ مەجەلى جەرىن بىلدىرە كورشى+،ٶمىرىمنىڭ قانشالىقتى قىسقا ەكەنىن ۇعىنايىن.
5 ٴيا، سەن مەنىڭ عۇمىرىمدى كەلتە قىلدىڭ+؛ٶمىر جاسىم سەن ٷشىن تۇك تە ەمەس+.
شىنىندا دا، ادام مىقتى بوپ كورىنگەنمەن، ٶمىرى بار بولعانى دەمگە تەڭ+. (سەلا)
6 راس-اۋ، ادام ٶمىرى كولەڭكەدەي جىلجيدى،ول قۇر بوسقا كۇيبەلەكتەيدى،مال-مۇلىك جينايدى، ونىڭ كىمگە قالاتىنىن دا بىلمەيدى+.
7 ۋا، ەحوبا، سوندا ٷمىت ارتاتىن نە قالدى؟
مەن تەك وزىڭە ٷمىت ارتامىن.
8 بارلىق قىلمىستارىمنان مەنى ارىلتشى+.
اقىماق ادامعا مازاقتاتىپ قويماشى.
9 مەن ٴلام دەپ ٴتىس جارمادىم.
مۇنى ٶزىڭ ىستەپ جاتقاندىقتان، اۋزىمدى اشا المادىم+.
10 ٶزىڭ جىبەرگەن پالەدەن مەنى ارىلتشى.
سەنىڭ قولىڭ ساباپ جاتقاندىقتان، مەن ابدەن قالجىرادىم.
11 سەن كۇناسى ٷشىن ادامدى جازالاي وتىرىپ تۇزەتەسىڭ+،ونىڭ باعالايتىن نارسەلەرىن كۇيە جەگەندەي جوق قىلاسىڭ.
شىنىندا دا، ادام ٶمىرى بار بولعانى دەمگە تەڭ+. (سەلا)
12 ۋا، ەحوبا، دۇعاما قۇلاق اسشى،كومەككە شاقىرعان داۋسىمدى تىڭداشى+،كوز جاسىمدى ەلەۋسىز قالدىرماشى.
ويتكەنى مەن سەن ٷشىن بار بولعانى كەلىمسەكپىن+،كۇللى اتا-بابالارىم سياقتى جولشىباي وتكەن جولاۋشىمىن+.
13 اشۋلى كوزىڭدى مەنەن تايدىرشى،ومىردەن وزىپ، عايىپ بولىپ كەتكەنىمشە،ٴجۇزىم ٴبىر جادىراسىنشى».
سىلتەمەلەر
^ تۇسىندىرمەنى قاراڭىز.
