ٴزابۇر 64:1—10
-
تۇتقيىلدان جاسالعان شابۋىلدان قورعانىش
-
«قۇداي جەبەمەن ولاردى اتادى» (7)
-
ٵن-كۇي جەتەكشىسىنە. ٴداۋىتتىڭ جىرى.
64 جالبارىنعانىمدا، ۋا، قۇداي، ٷنىمدى ەستي كورشى+.
جاۋلارىمنىڭ قوقان-لوقىسىنان ٶمىرىمدى ساقتاشى.
2 زۇلىمداردىڭ زىمياندىعىنان+،قياناتشىلداردىڭ توبىرىنان قورعاشى.
3 ولار تىلدەرىن سەمسەردەي قايراپ،ۋىتتى سوزدەرىن ساداقتاي كوزدەپ،
4 كىناراتسىز جاندى تۇتقيىلدان اتپاقشى.
ولار ەش قورىقپاي، كەنەتتەن ونى اتادى.
5 زىميان نيەتتەرىنەن تايمايدى*،قۇرعان تورلارىن قالاي جاسىرۋدى ويلايدى.
ٶزارا بىلاي دەيدى: «بۇلاردى كىم بايقايدى؟!»+
6 ولار قيانات جاساۋدىڭ ٴتۇرلى جولدارىن ىزدەيدى،ارامزا جوسپارلارى تۋرالى ەشكىمگە ٴلام دەمەيدى+،كوكەيىندەگى ويلارىن ٴتىرى جان ٴتۇسىنىپ بىلمەيدى.
7 ٴبىراق قۇداي جەبەمەن ولاردى اتادى+،ولار كەنەتتەن جاراقاتتانادى.
8 تىلدەرىنىڭ كەسىرىنەن وپات بولادى+.
مۇنى كورگەندەردىڭ ٴبارى باستارىن شايقايدى،
9 سوندا جۇرت ٴبىرى قالماي قورقادى؛ولار قۇدايدىڭ ىستەگەنىن جاريالايدى،ونىڭ جاساعان ىستەرىن ۇعىنادى+.
10 ٵدىل جان ەحوبانى ويلاپ قۋانادى ٵرى ودان پانا تابادى+؛اقجۇرەكتىلەردىڭ ٴبارى شاتتاناتىن بولادى.
سىلتەمەلەر
^ نەمەسە «ٴبىر-ٴبىرىنىڭ زۇلىم ىستەرىن قولدايدى».
